Alltaf binda þeir fyrir augun á honum ef hundur er í grennd

Sennilega er þessi Björgvin allra kyndugasti villumaður, enda má segja, að hann hafi ekið út í skurð í veflýsingu sinni í kvöld, sem sé brotlent á háðuglegan hátt. Það má vera að munnsöfnuðurinn, sem drengurinn leyfði í beinni útsendingu í nafni Hauka í Hafnarfirði, kunni að þykja fyndinn og töff þegar piltar á borð við Björgvin þennan eru búnir að drekka sig pöddufulla í einrúmi þar sem aunginn sér þá eða heyrir.

En nú er sem sé útséð með að Björgvini verði nokkurs staðar, nokkru sinni, leyft að taka til máls í beinni útsendingu í fjölmiðli. Nær væri að gera ráð fyrir að slíkur spólurokkur verði fjarlægður þegar í stað ef fjölmiðill nálgast og honum komið í var svo hann geri ekkert af sér. Alltaf taka menn Brynjar Vondulykt og binda fyrir augun á honum ef hundar eru í grend; því ef hann sér hund kasta af sér vatni þá er viðbúið að hann hlaupi að næsta manni og væti buxurnar hjá honum.

Síðast þegar Vondalyktin pissaði á mann varð það tilefni ægilegra ryskinga svo allt ætlaði um koll að keyra. Þetta var í snjöllu helgarsamkvæmi hjá frú Ingveldi og Kolbeini og það var bölvaður spjátrungur sem Brynjar mé utan í; hann gekk undur dúnmúkt og rólega aftan að peyjana og lét hann hafa hörku dramm yfir bakhlutan, því Vonulyktinni var helvíti mikið mál. Spjátrungsdjöfullinn þaut upp eins og naðra, og hann einhverjir þrír aðrir, sem nærstaddir vóru, ruku til og hugðust misþyrma Brynjari Vondulyt eða hreinlega myrða hann fyrir ódæðið. Þá skarst í leikinn frú Ingveldur og tók slaginn fyrir Vondulyktina. Á skammri stundu fuku spjátrunguinn og hans vinir í aungviti út á stétt og þaðan dró frú Ingveldur þá á löppunum, tvo og tvo í einu, og lagði þá til á mitt strætið.

Biðst afsökunar á kynþáttaníði