Í sjóinn með það allt

Hvaða helvítis kjaftæði er þetta? Auðvitað á að keyra andskotans ruslið unda höfuðborgarbúum beint í sjóinn við strandlengju Suðurlandsins. Sjórinn tekur endalaust við og svo væri nóg að tína fyrir umhverfissnobbhænsnin í fjörunum á vorin. Það hefir guðsblessunarlega færst í vöxt hjá biluðum undanrennusálum að kalla fjölmiðla til á góðviðrisdögum og skipa þeim að fylgjast með ruslatínslu í fjörunni eða í vegköntum og sýna það í sjónvarpinu um kvöldið og í blöðunum daginn eftir.

Árum saman var öllu rusli er til féll sturtað í sjóinn og í þá daga var líka mikið skemmtilegra að ganga um fjörur, því þá var alltaf eitthvað að sjá annað en endalausan sand og uppþornaða þarabrúska hér og þar. Með tímanum grófst góssið í sand eða því skolaði langt á haf út og sást aldregi meir. En þetta skilja hinir sljóu umhverfisuppskafningar og snobbarar ekki par, því þeir eru sauðir og naut.

Núnú, oft var kveikt í ruslahauunum í fjörunni og þá grilluðust matarafgangar, en það kunnu mávarnir og hrafnarnir að meta og líka rottan. Það sem skolaði af slíku út í sjó átu fiskarnir og urðu feitir og fallegir af. Einusinni var pakka með rottueitri hent á haugana og mávarnir urðu geggjaðir af að éta það, flugu á kletta og rotuðust eða flugu beina leið upp í loftið og brunnu upp í gufuhvolfinu. Fiskarnir sem fengu af rottueitrinu gjörðust fjörugir og fóru að stökkva upp úr sjónum eins og laxar og höfrungar.

Sorpurðun í uppnámi