,,hann er sá er koma skal"

Þá sópaði af nokkrum yfirsúperb-lukkuriddurum og þjóðskáldið fékk fjarska hugnæma inspírasjón og orkti:

Húrra fyrir Halim Al, 
hann er sá er koma skal.

Fyrir þetta voru öll skáldalaun og styrkir teknir af þjóðskáldinu og því fundið sæti á bekk með heimskustu leirskáldum og gölnum mönnum. Þá var hann rekinn eins og lúsugur hundur úr skáldafélögum og honum útskúfað af öllum fjölmiðlum. Og þegar þjóðskáldið hugðist selja nýjustu ljóðabókina sína við dyr manna var honum sparkað niður tröppurnar eða hundinu sigað á hann. Nú er þessi óþurftar maður og þjóðníðingur öllum gleymdur og aunginn veit hvort hann er lifandi eður dauður. Best gæti ég trúað hann hafi fudist gaddfreðinn úti í Vatnsmýri fyrir nokkrum árum.

Svo var það annað þjóðskáld sem orkti eftirfarandi danslagaljóðstexta: ,,Björgin hafa kvakað í eina öld og móti því gapir bara gröfin köld." Og við þessa endemis vitleysu dansaði dauðadrukkið fólk á þorrablótum.

En nú er Hund-Tyrkinn hér um bil búinn að ákveða að taka Ísland út af taðhúsabusta og gjöra oss að þrælum og djöflum, niðurlægja oss og láta oss hafa mök við dýr merkurinnar, sem eina hunda og ketti. Verra getur það ekki orðið.

Hefnd fyrir móttökurnar í Leifsstöð