Að slást í hóp með þeim er hafa unun af að leika flóttamenn grátt

Þá er félagsskapurinn sem á og gerir VG út sannarlega kominn í hóp þeirra sem hafa hreina unun af að leika flóttamenn grátt og reka þá úr landi. Það sést ekki alltaf við fyrstu sýn hvurn óþokka brosandi skrípi hafa að geyma, en þekkt eru fól, með slétta húð í andliti, sem skera náunga sinn á háls með bros á vör. Og það verður að segjast eins og er, að áður óþekktur kvalalosti hefir losnað úr læðingi hjá lúmskum, óvönduðum Íslendingum um leið og flóttamönnum fór að fjölga hér á landi.

En undur er það skemmtilegt fyrir herlegheitin í VG að slást í hóp með sóðalegum óþrifnaðarlýð með pípuhatt á höfði og steinsteyptan hnúð í hjarta stað. Vissulega tekur Stengrímur sig vel út meðal flóttamannahatara og þá ekki síður stelpulufsurnar, sem Stengrímur hefir velþóknun á. Þessu fólki líður svo fjarska vel að vera innanbúðar hjá hjá auðvaldinu og herskásta hluta borgarastéttarinna að það ræður sér ekki fyrir kæti, blindað af upphefðinni sem fallið hefir því í skaut af hymmnum ofan. 

Já, þetta er alltsaman ótrúlega glæsilegt hjá VG. Undir þeirra forustu hefir skapast rífandi gangur í endurhervæðingu landsins, forsætisráðherran, sjálft gluggaskraut VG-eigendanna, sýpur hveljur í sífellu og tekur bakföll af stríðslosta framan í NATOkratann Stoltenberg. Og bráðum fær Swabbó Sendiherra orrustuþotu á lóðina við höll sína. En Stengrímur fær í sinn hlut kjarnorkukafbát til að leika sér á þegar honum leiðist í þinginu. En asskoti var Stengrímur þó röggsamur þegar hann hafði endaskipti í píratafraukunni og dæmdi hana til opinberrar rassskellingar.  

Yfirvöld hætti við umdeilda brottvísun