Vandræðakonan Máría Borgargagn og Hálfdán varðstjóri á ferð í dag

Eins og sést af lögreglufréttunum var í nógu að snúast hjá Hálfdáni varðstjóra í dag. Það var sjón að sjá þega Hálfdán hljóp hinn drukkna ökumann uppi og lúbarði hann og reif niðrum hann buxurnar áður en hann fleygði honum upp í lögreglubifreiðina. Og ekki var síðra að horfa upp á eltingarleik Hálfdáns varðstjóra við hinn ökuréttindalausa skarf. Þeir er sá, sögðu að Hálfdán hefi hlaupið svo hratt og sparkað fótunum undan þeim ökuréttindalausa á svo fagmannlegan hátt að drjólinn hefði næstum því kastast upp í tré; þennan lögbrjót lét Hálfdán líka upp í lögreglubílinn hjá fulla ökumanninum, svo þeir talað saman á leiðinni á stöðina.

Um konuna í annarlega ástandinu, sem var að taka í hurðahúna útidyra hjá vandalausu fólki vitum vér allt frá fyrstu hendi. Frú Ingveldur tilkynnti oss fyrir stundu, að þar hefði verið á ferðinni vandræðakonan Máría Borgargagn í heldur sona vafasömum erindagjörðum, sem sé þeim að verða sér úti um viðkunnanlegan skyndiástmann. - Ég held að kérlíngardjöfullinn sé að verða vitlaus og klepptæk, sagði frú Ingveldur orðrétt um atburðinn, - og þetta á að heita gift kona, gift manni í góðri stöðu og allt. Og ekki veit ég betur en hann Hadreður hafi gagnast henni betur en aunginn.

Seinnipartinn í dag fengu svo delerantarnir, ökuníðingarnir sem flúðu af vettvangi eftir að hafa valdið stórtjóni, að kenna á því í fangaklefanum, því Hálfdán varðstjóri gjörði þeim eftirminnilega heimsókn í klefann og sýndi þeim fram á að athæfi þeirra fyrr í dag væri ekkert grín. Varðstjórninn fékk sér nefnilega duglega neðan í því áður enn hann hélt til fangaklefans og satt best að segja sturluðust fangarnir af ofsahræðslu um leið og Hálfdán varðstjóri birtist í dyrunum. Svo bárust hinar annarlegu stunur varðstjórans um fangelsisganginn og lögregluþjónarnir sem voru á vakt innanhúss hnipruðu sig saman, náfölir og skjálfandi.  

Hlupu frá blikkbeljum eftir árekstra