Að missa alla trú á mannkyninu

Ojbara. Að þessir aumu fulltrúar, skinhelgi, tvískinnungs og undarennkjúklinga skuli ekki einusinni hafa vit á að láta sem minnst á sér bera, hvað þá að glenna sig framan í ljósmyndara, er svo kostulegt, að við liggur að maður missi alla trú á mannkyninu. Það er hulin ráðgáta hversvegna Stengrímur lætur þessar eignir sínar glenna sig framan í ljósmyndara með kolabrennsluna á Bakka í baksýn. Að minnsta kosti hefði hann átt að láta ljósmyndarann koma þegar undanrennukjúklingarnir væru komnir í drullugalla og með skóflu í hönd eins og þau væru sjálf að hefjast handa við að moka ofan í skurði.

Nei, hræsnin á sér engin takmörk, og alls ekki þar sem furðukjánasýning Stengríms og VG er á ferð, og það má heita ólíklegt að þessi þrifahjörð drukkni ekki í eigin hroka og tvískinnungi og pólitísku meltingartruflunarfári. En umhverfisdaðurssýning Katrínar Stengríms frá Bakka og Brúarlandsundursins í Elliðaárdalnum í dag er í senn óviðeiganleg og skammarleg fyrir hjúin og til þess fallin að gera þau að aðhlátursefni um allt land; en það eiga þau svo sem fyllilega skilið að vera höfð að háði og spotti á landsvísu.

Meira að segja frú Ingveldur gubbar þegar myndir af látalátum undanrennukjúklinganna í VR verða á vegi hennar, því hún veit full vel, að hvorki alvara né hugur fylgir nokkru máli hjá þessum loddurum. Að vísu er þessu liði, VG-kjánabjánunum, lagið að þefa uppi ósannaðar grillur og fálkaskap í hinum umhverfislegu málum og gervivísindum fémínísmans og slá upp sem stóra-sannleik og berja sér á brjós og garga: Gwöð hvað við eru fegin að vera ekki eins og heimskur verkalýður og aðrir viðlíka fáráðlingar!

Tvöfalda landgræðslu og skógrækt