Hér er vitnað í vandaða og ítarlega umfjöllun

Í vandaðri og ítarlegri umfjöllun um Máríu Borgargagn segir frú Ingveldur, að ekki sé beinlínis hægt að fullyrða að Máría Borgargagn sé drusla, hún sé iðulega smekklega klædd og fari reglulega í bað, þannig að ólykt af henni sé yfirleitt í lágmarki. Hinsvega sé umrætt Borgargagn bölvuð andskotans tík, því verið ekki neitað, hún sé ekki vönd að meðulum og taki sér ýmislegt ósiðferðilegt og sóðalegt sér fyrir hendur; hún sé til að mynda lóðatík og hlaupatík, sem láti hormónastarfsemina, hégómann, skinhelgina stjórna sér.

Í kaflanum ,,Brussugangur Máríu Borgargagns í karlafansi" kemst frú Ingveldur svo að orði, ,,að Máría sé mörgum kunn fyrir lauslæti sitt, tryggðarrof og skefjalaust nærbuxnaleysi." Síðar í sama kafla eru nákvæmar lýsingar á saurlifnaðarati Máríu og hvernig ódámurinn Indriði Handreður lét fallerast og hefja búskap með jafn öfgafullri kvennkind. En svo hafi komið í ljós að Handreðurinn, þetta háskólamenntaða möppudýr, var síður en svo siðrænni Máríu í ósiðlegu athæfi af kynferðislegum toga. Þá er frá því sagt þegar Máría Borgargagn kom sér upp hálfgerðu hundskykvendi í mannsmynd á fyrri hluta ævi sinnar, en það var þegar hún kynnti til leiks ótlifaðan og snepplóttan Grænlending, sem hún hafði tekið í misgripum fyrir asískan menningarfrömuð. Þessi kynlega handvömm varð til þess að Máría var gjörð sveitarræk og hrökklaðist með nærbuxur sínar á hælunum suður í sollinn og sukkið. Svo mörg vóru þau orð frú Ingveldar í ritgjörð hennar um Máríu Borgargagn.

Hvað frú Ingveldi sjálfa varðar, þá frábiður hún sér að vera haldin gunga og drusla, hvað þá tík elligar skrokkur, sem rófulausir hundar telja að ,,typpið" þá þeim passi í; mannaumingjum sem gjöri sér þessháttar grillur kasti hún umsvifalaust út úr húsum sínum þegar þeir sýna á ufirgangsemi sína. Til dæmis hafi einn Klausturpiltanna farið að færa sig upp á skaptið er hann, fyrir náð og miskun, fékk að koma á heimili frú Ingveldar og Kolbeins í helgarsamkvæmi. Það endaði hálfilla; hann sást svífa eins og vígahnöttur út um dyr frú Ingvelda  og lét ekki staðar numið fyrr en úti á miðri götu þar sem aðvífandi bifreið hafði hér um bil keyrt yfir hann. 

Drusla í lagi en ekki tík?