Athyglisverð hugsun í reiðhjólamálefnum höfuðborgarvæðisins

Fyrir ekki alls löngu kom upp athyglisverð hugmynd um samgöngumál á höfuðborgarsvæðinu. Þetta er glæsileg tillaga og hugsunin so góða, að lengra verður ekki komist. Það hefir sem sé verið viðrað í góðum hópum að farið verði í að byggja yfir alla reiðhjólastíga, sem fyrir finnast í Reykjavík og nágrenni, og um leið verði grafnir skurðir við hlið allra stíganna og veitt í þá hitaveituvatni svo fólk geti synt í vinnuna, - já, og heim aftur, ef því bíður svo við að horfa.

Nú er Dagur sundkappi all góður svimmari og kemur því í hans hlut að fá snilldarhugmyndina framkvæmda. Erlendis, þar sem yfirbyggð reiðhjólabraut hefir verið reynd, lét innfæddur ódámur sér ekki fyrir brjósti brenna og skeit á miðjan stíginn. Kona kom þar aðvífandi, snarsnörist á kukknum og kastaðist langar leiðir og hefir ekki borið sitt barr síðan.

Það er ekki þar með sagt að Íslendingar fari að ráði þess útlenska og skíta á hjólabrautina. En Íslendingar eru lítt gefnir fyrir smámuni. Það var ekki búið að byggja yfir hjólastíganna á höfuðborgarsvæðinu þegar óvandaðir aðíljar grófu niður sprengju, helvíti mikla vítisvél, á miðjan stíginn. Þeir vóru einir þrír reiðhjólakapparnir sem fórust í sprengingunni og fannst eiginlega ekkert af þeim nema fáeinar slitrur og lufsur. Þetta var mikill skaði, því menn þessir þóktu bera af öðrum mönnum í kynferðislegri áreytni og vondum munnsöfnuði. Er þeirra enn sárt saknað.

Mun spara fólki 30-60 mínútur daglega