Vínmenningin hefur batnað mikið á síðari árum á Íslandi

Ósköp er gleðilega að heyra hvað áfengis- og skemmtanamenning Íslendinga hefir tekið mikilum stakkaskiptum á síðari árum. Hér áður fyrr hófu eiginmenn drykkju við eldhúsborðið heima hjá sér í lok vinnuviku, drukku brennivíð að volka úti sjóðandi heitu vatni eða kaffi og brúkuðu strausykur með. Svo stóðu þeir riðandi á fætur og börðu eiginkonuna, það kölluðu þeir að skerpa ástina, eða dusta rykið úr kerlínagarhexinu. Auðvitað börðu þeir börnin líka og spörkuðu þeim út. Árum saman var viðlíka hegðan í stöðug og föst í sessi og presta sögðu úr prédíkunuarstólnum að þetta fyrirkomulag treysti fjölskylduböndin og styrkti öryggi og velfer heimilisins.

Í dag þamba menn í sig dulítið af bjór og hlaupa síðan um stræti og törg veifandi öxum og sveðjum og líkjast þá forfeðrum sínum, Skarphéðni í brennunni og Agli Skallagrímssyni að Borg. Hinsvegar er sá munur á Skarphéðni og Agli annarsvegar og afkomendunum hinsvegar, að þeir síðarnefndu hefðu aldregi látið ótínda lögregluprjóna handtaka sig við skemmtan, hvað þá að lögreglan hefði náð vopnunum á af þeim köppum. Ef, til dæmis, Hálfdán Varðstjóri hefði rokið til og ætlað að taka Egil Skallagrímsson höndum og svipta hann vopnum sínum; sú handtaka hefði haft heldur stuttan og snubbóttan endi, því Egill hefði hoggið Hálfdán Varðstjóra í herðar niður og hann legið í tveim hlutum eftir á blóðvellinum, sniðinn sundur frá hálsi og niður í gegnum nárann.

En svo við víkjum aftur af axarkappanum úti á Granda, þá var það einmitt Hálfdán Varðstjóri, sem rakst á þann drjóla, kolóðan af ofsaskemmtan, og tók hann þegar í stað úr umferð. Dólgurinn reyndi að höggva til Háfdáns, en hann svaraði með því að bera járnkylfu sína fyrir lagið og slá fólann um leið með vinstri knefa beint ofan í hausin. Það með var umsvifum axarmannsins á Granda lokið. Hálfdán Varðstjóri varð að vonum mjög reiður mannandskotanum fyrir að hafa reynt að leggja til hans, enda fékk sá þorpari þorparafeðferð í fangaklefanum síðar um nóttina. 

 

Handtekinn úti á Granda með exi