Dauðir poletíkusaflokkar hafa ekkert með két og pappír að gera

Skinhelgi, hræsni, barnaskapur, heimska og sýndarmennska eru allt orð sem koma upp í hugan þegar minnst er á VG og jókerana sem gegna aðalhlutverkunum forustuleikriti þessa niðurnídda og smáða flokksræxni. Og nú ætla innanbúðargægsnin að yfirbjóða sjálf sig í sýndamennsku og fáráðslingshætti og bjóða upp á kétlausan og pappírslausan landsfund; á meðan mallar kolafabrikkan á Bakka sitt eiturjukk, Stenngrími ketlausa og Gluggaskrautinu til dýrðar.

Já, það er ýmislegt sem þessu vændræðafólki dettur í hug. Í upphafi VG varð Stenngrími tíðrætt um eitthvað sem hann kallaði ,,róttæka félagshyggju" og var leynimál og átti að þýða ,,róttækur sósíalismi" og var til þess ætlað að friða róttæku sósialistana. Svo komust menn að því, að í raun og veru var sósíalismi, hvað þá kommúnismi, var á bannlista hjá forustunni, þó ekki væri nema af því það kunni að torvelda Stenngrími og Swavarsfjölskyldunni að komast í langþráða ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum og frjálshyggjuguttunum þar. Þar með hafði kynjadýrunum tekis að þvo af sér alla vinstristimpla með kolasalla, samherjadekri og smáborgaralegri hentistefnu.

Í dag stendur Vinstrihreyfingin grænt framboð andspænis því að vera hvorki vinstri né græn og ætti flokksnefnan þeirra því að heita ,,Hreyfingin framboð." Allt er þetta útaf fyrir sig sorglegt og um leið lítt afmáanlegur minnsivarði um mannlega karakterheimsku og óheiðarleik. Þá lítur út fyrir, að trallarnir Stenngrímur og Swabbi hafi í raun og veru aldrei verið annað en dapurlegir framsóknarmenn, eða hreinlega framsóknaríhald, sem er sambreyskingur af því versta í íslenskri poletik. En það er auðvitað viðeigandi að dauður stjórnmálaflokkur sé bæði ket- og pappírslaus, því eftir dauðann hefir hinn látni ekkert með két og pappír að gera.  

Kjötlaus og pappírslaus landsfundur