Allt út af meinlegum miss-skilningi og miss-tö-tökkum

Já, þau eru mörg miss-tökkin og ekki eru þeir færri ekkisins miss-skilningarnir. Þegar Kolbeinn Kolbeinsson kom að eiginkonu sinni með skrípalinginn Óla Apakött upp í hjá sér urðu Kolbeini á alvarleg misstökk; en Óli hljóp út um gluggann. Kolbeinn ætlaði að veita helvískum skelminum eftirför, hljóp út á götu og lúbarði mann, sem Kolbeinn hélt að væri Óli. Eins og gefur að skilja fór allt í bál og brand, maðurinn Kærði Kolbein fyrir líkamsárás og kynferðislega smánun úti á miðju stræti, þar sem allir gátu séð til.

Þegar Hálfdán Varðstjóra bar að heimili frú Ingveldar og Kolbeins var Kolbeinn höndum fljótari og kom því inn hjá Varðstjóranum, að það hefði verið Indriði Handreður sem lúskraði á mannaumingjanum úti á götu og væri nú sá skálkur hlaupinn í felur. Síðar um daginn hafði Hálfdán Varðstjóri uppi á Handreðnum, þar sem hann var á heilsubótargöngu með sinni ektakærustu upp við Elliðavatn.

Og Hálfdán Varðstjóri varð ekkert að tvítóla við hlutina, sem hans er vandi, og tókst að handsama þau hjónin eftir eltingaleik og slagsmál á vatnsbakkanum og draga þau síðan á eftir sér eins og heypoka upp á veg og mismuna þeim inn í lögreglubifreiðina. Í fangaklefanum átti Hálfdán svo alskostar við Handreðinn og Borgargagnið og lék þau svo grátt að Borgargagnið hrein eins og skelkuð meri, en Handreðurinn grénjaði sem eitt blautabarn og sparn, eins og bandóður maður, við því að Varðstjóranum tækist að rífa niðrum hann buxurnar. Loks knúði Varðstjórinn fram játningu hjá hinum ósamvinnuþýðu hjónum, sem þau drógu strax til baka þegar átti að láta þau laus, sem aftur varð til þess að Hálfdán Varðstjóri létu þau aftur í fangaklefann.
Og allt var þetta út af meinlegum miss-skilningi og miss-tökkum; alveg ein og þegar lögreglan skaut jólasveininn af mistökum fyrir innbrotsþjóf.

Síldarvinnslan segir frétt ranga