Er úrkynjun og óeðli orðið normal ástand, eða hvað?

Mikið er þetta kyndug frétt þarna um blöðrur, hatta og borðskraut, sem andlegir auðnuleysingjar rifu út í dag sér til skemmtunar. Einstök eru og ummæla unga mannsins, sem sagði við hinn unga manninn eitthvað á þá leið hvort þeir ættu að kaupa einn borða til að hafa einhvern stemmara. Svo vöppuðu ungu mennirnir um gólf í Partíbúðinni eins og gögl í miðaldasögum.

Í eina tíð fengu vaskir piltar sér ,,strammara" eða ,,drammara" daginn eftir kenndirí og héldu áfram að vera fullir, þangað til Guð má vita hvunær. En það tímabil er á enda runnið. Í dag sprauta yngissveinar sig undir forhúðina með efnablöndum svo að heilinn á þeim fer í einn graut. Virðulegur stjórnrekstrarfræðingur fór að dæmi yngissveinanna og renndi sprautunálinni undir forhúðina og fór upp úr því míga í sig að hætti blautbarna ásamt því að gjöra mjög einkennileg mál að umræðuefni svo að fólki hnykkir við af undrun og trúir ekki sínum eigin eyrum.

Í kveld ætlar frú Ingveldur að loka eiginmann sinn, Kolbein Kolbeinsson, og besefann Indriða Handreð inni í miðstöðvarkompunni og hyggst ekki hleypa þeim út fyrr en eftir miðja nótt. Þeir þurfa ekki að hafa fyrir að eyða péníngum í Partíbúðina til koma á stemmara hjá sér. Um síðustu áramót gleymdi frú Ingveldur að hleypa Máríu Borgargagni út úr miðstöðvarkompunni fyrr en annan í nýári, en frú Ingveldur hafi læst Borgargagnið inni vegna ýktrar brókasóttar, sem hafði heltekið hana eftir að hafa bergt á einhverju moðvolgu marglitu drammi, sem helvítis Vondalyktin hafði geymt inn á sér. Það var meiri fítónsandinn sem rauk í tímgunarfærin á veslings konunni; mætti segja okkar, að þetta hafi verið illur andi, jafnvel djöfullegur, því frú Ingveldur ber, græn froða hafi verið komin í munnvikin á Borgargagninu, svo ekki hafi verið komist hjá því að taka hana úr umferð um stundarsakir.    

Blöðrur, hattar og borðskraut rifið úr hillunum