Spennandi keppni

Mikið þó djöfull er spennandi að fylgjast með kóvíd- og kórónufréttunum í fjölmiðlum. Nú er að sjá að smitfréttirnar séu að þróast út í æsispennandi keppni milli landshluta hverjir geti státað af flestum smituðum og flestum dauðum af völdum sóttarinnar. Svo segja þeir að reiðarslag sé algengur endapunktur veikinnar; hinn sjúki komist í einkennilegan ham, veðri kynóður og fái að lokum kröftugt reiðarslag með þeim afleiðingum að augun spýtast út úr tóftunum og miðvígstöðvarnar logi eins og um þær leiki skógareldur.

Sem stendur er höfuðborgin okkar með glæsilegt forskot á næstu héruð í staðfestum smitum. Ekki eru borgarbúar samt farnir að hrökkva upp af svo um muni, en reiknimeistarar stjórnvalda fylgja grannt með þeim málum öllum og eru fingrahraðir að stroka hina föllnu út úr skýrslum, svo hið opinbera verði ekki fyrir meiri búsifjum að þeirra hálfu. Í sumum landshlutum hefir drepsóttin ekki látið neitt á sér kræla og eru frammámenn þar að verða úrkula vonar um að pestin létti nokkuð á sjóðum ríkis og bæja þar um sveitir.

Í kveld hófst hámessa í höfuðmusteri síra Baldvins í Gemlufallaprófastsdæmi og herma fregnir að hinn mikli kirkjuhöfðingi hafi látið vaða á súðum frá því er hringjarinn sló hið fyrsta klukkuslag við inngang hámessunnar. Sóknarbörnin sitja hnípin undir lestri meistarans, sem kennir þeim óspart um tilurð og verkan kóvídkórónuveirunnar. Síra Baldvin er sem sé þeirrar skoðunar, og kemur ekki á óvart, að sóknarbörn hans hafi með saurlifnaði og nautnasjúku líferni komið af stað alheimsplágu, sem sé nú við að ganga frá mannkyninu í eitt skipti fyrir öll. Það sé þar með farið að hylla undir, að blásið verði í lúður hins efsta dags þegar óréttlátum verður sópað til Helvítis eins og viðbjóðslegu pöddumori, en réttlátum persónum, eins og síra Baldvini sjálfum, verði lyft í hæstu hæðir. 

Staðfest smit orðin 174