Jóhannes Ragnarsson

25.3.2020 | 13:29

Framkvæmdastjóravakning háskólaliðsins í forustu samtaka verkalýðsins

Hver andskotinn er eiginlega að þessu liði sem búverkar í félögum launafólks í dag. Er því ekki sjálfrátt, eða eru þetta bara ofdekruð hænsn? Hvað á það að þýða að dubba allskonar undanrennulýð til framkvæmdastjóra launþegasamtaka og hvað gera þessir framkvæmdastórar? Þegar Solveig Anna gerðist formaður Eflingar dró hún með sér viðhengi, sem hún vildi endilega gera að ,,framkvæmdastjóra" með há laun. Þetta sérkennilega viðhengi Solveigar Önnu hefir aldrei dýft höndum í kalt vatn svo vitað sé heldur hafst við í bómull inni á háskólalóðum austan hafs og vestan. Þennan líka heimspekimenntaða spjátrung þufti Solveig Anna endilega að útvega vinnu á skrifstofu Eflingar, þó svo það kostaði að fjöldi manns gengju þaðan út í löngum veikindaleyfum og á starfslokasamningum. Síðan mætir viðhengið Solveigar í fjölmiðlaviðtöl,bísperrtur eins og afturganga úr amrískri bíómynd, þó svo enginn hafi kosið hann til eins eða neins innan Eflingar, nema örfáir stuðningsmenn Solveigar í stjórn félagsins.

Yfir Alþýðusambandi Íslands trónir nú fyrrum ,,framkvæmdastjóri" Starfsgreinasambandsins, ágætilega máli farinn glamrari úr háskólasamfélaginu og lítt vensluð verkafólki. Fram til þess að Drífa Snædal gerðist framkvæmdastjóri Starfsgreinasambandsins og síðan forseti Alþýðusambandsins hafði ekki mikið borðið á verkalýðstilburðum af hennar hálfu, en góð sambönd tryggðu henni, eins og öðrum háskólaborgurum sem við þekkjum, hálaunastörf hjá verkalýðshreyfingunni. Auðvitað eru svona vinnubrögð ekki traustvekjandi, enda eru þau ættuð úr innstu kimum borgarstéttarinnar, aðalsins í íslensku samfélagi. Og nú hefir Drífa tekið sig til gert Höllu Gunnardóttur, sem þekktust er fyrir að vera óskiljanlegt gæludýr efrimillistéttarfémínistanna í VG. Skáldið Guðbergur Bergsson úr Grindavík sagði sem svo fyrir nokkrum árum síðan, að liðið sem verið væri að troða til áhrifa og embætta af svokölluðum ,,vinstriflokkum" væri aðeins undanrenna af gömlu sósíalistunum. Og þar hefur skáldið heldur betur á réttu að standa og orð hans hafa sannast betur og betur með hverju árinu sem líður.

Nú, þegar jómfrú D. Snædal hætti sem ,,framkvæmdastjóri" heildarsamtaka verkafólks á Íslandi og gerðist forstjóri ASÍ tók samtryggingin í formannaklíku Starfsgreinasambandsins sig til og réði hinn kúnstuga gettubeturdreng Flosa Eiríksson framkvæmdastjóra sambandsins. Flosi þessi er náttúrlega að góðu kunnur sem framkvæmdastjóri Alþýðubandalagsins sáluga undir Ólafi Ragnari og Einari Karli. Síðar klöngraðist hann í bæjarstjórn Kópavogs fyrir Samfylkinguna og gerðist þar leikfífl Gunnars I. Birgissonar borgarstjóra Kópavogs. Allar eru þessar ráðningar merktar spillingu og viðteknum spillingarsóðaskap samfélagsins, úrkynjun þess og dáraskap. Það er svo sem ekki við öðru að búast hjá hreyfingu, sem kennir sig við alþýðu, verkalýð og starfsgreinar hefir meðal annars dundað sér við að afhenda braskaralýð auðvaldsins félagsgjöld verkafólks til ,,eignastýringar og ávöxtunar", en það er svo sem í stíl við lífeyrisbrask þessara undanrennuhreyfingar nýframkvæmdastjóranna í verkalýðshreyfingunni. Ég legg til að verkalýðurinn taki verkalýðshreyfinguna af þessara framkvæmdastjórastétt, sem hreiðrað hefir um sig í vistarverum verkalýðsins.