Nú verða búandkarlar og samherjar fyrir norðan að koma suður og sækja sendisvein sinn

Ekki batnar það. Á fólk virkilega að trúa því að Jón Þór, malbikunarmaður og þingmenni og kominn til fullorðinsára, sé ekki enn búinn að koma auga á að það er ekki hægt að tala Stenngrimm Johoð til eða hafa vit fyrir honum. Þeir sem þjást af krónískri, ólæknanlegri, sjálfsdýrkun, á auðvitað að afskrá frá samfélagslegum trúnaðarstörfum, en fá þeim í staðinn verkefni á sérvöldum stað, þar sem þeir eru látnir moka sandi í fötu og fara síðan með hana upp á næstu hæð fyrir ofan og hvolfa sandinum niðrum gat, beint aftur ofan í sandkassann fyrir neðan, og þannig upp aftur og aftur allan liðlangan daginn. Í slíkum starfa fá langleiddir og raupsamir sjálfsdýrkendur útrás fyrir bjagaða athafnaþrá sína.

Nú ættu Jón Þór og hinir Píratarnir að setja þingfund uppi á Arnarhóli, vestan við styttuna af Ingólfi kaupmanni Arnarsyni, og bregða þar á leik í lagasetningu og þingsályktunum. Ekki væri verra þó Píratarnir gengju fáklæddir að störfum sínum þar á hólnum, til að sýna almenningi fram á að hvorki vorkuldinn né drepsóttir vinna ekki á sönnum Pírötum, sem aftur læddi þeirri æskilegu hugmynd að þessum sama almenningi, að svona heljarmennum sé einum treystandi til að stjórna landi og lýð.

Og þó svo að Jóni Þóri tækist að snúa Stenngrimm Johoð niður á halanum í morgun og stugga honum úr húsi, þá mætti samt Stenngrimmur, sperrtari en nokkru sinni áður, í fréttatíma fjölmiðla í hádeginu og sló að sjálfsögðu um sig með þessum eðlislægar hrokabelgingi sem honum er tamur; nei, ófarir hans fyrir Jóni Þóri voru honum sjálfum ekki að kenna, öðru nær, ófarirnar voru öllu öðru en honum að kenna, og það jaðraði við að Stenngrimmur Johoð segði berum orðum, að Jón Þór væri ekki pírati heldur hundspott, sem ekki kann að skammast sín. 
Spurning dagsins er því: Hvenær ætla búandkarlar og Samherjar fyrir norðan land að koma suður fyrir heiðar og taka sendisvein sinn, Stenngrimm Johoð, úr umferð, og hafa hann með sér aftur norður, í böndum ef ekki vill betur, og geyma hann til frambúðar í skepnuheldri girðingu norður á Langanesi? 

„Reyndum að tala forseta af þessu í allan gærdag“