Griðka og léttapiltur Framsóknarmaddömunnar halda sýningu á sjálfum sér

Hafa þá griðka og léttapiltur gömlu Framsóknarmaddömunnar skjögrað fram á sviðið eins og litlir og sjúskaðir andarungar. Að undirlagi gömlu Maddömunnar, sem orðin er allt í senn: geggjuð, elliær og ef eitthvað er, enn fyllri að svínsnáttúru en nokkru sinni áður, var griðkan klædd í bláan stakk úr kambsgarni, en léttadrengurinn var færður í jakkaföt, sem sagt er að Eysteinn Jónsson framsóknarhelgimynd hafi átt þegar hann var um það bil tvítugur. Áður átti liðleskjan, sem léttadrengurinn er, ekta fín framsóknarjakkaföt, sem eyðilögðust þegar hann fór á réttarballið í hittiðfyrra; þeir ku hafa hengt blessaðan ungann upp á jakkalafinu eftir að hafa jafnað um hann með tveimur hrútshornum af því að þeim þókti hann leiðinlegur.

Nú, erindi þessarar skemmtilega fámennu sveitar úr Framsóknarfjósinu út í dagsljósið var fyrst og fremst að vekja athygli á sjálfum sér og leyfa fólki að dáðst að þeim fyrir fríðleik og framsóknarmennsku. Annað var það nú ekki. Á meðan hímdi gamla Framsóknarmaddaman sjálf í skítugri flatsæng sinni í fóðurganginum, draugfull með tvær ákavítisflöskur inná sér berri. Ekki verður um þetta hrörlega skar sagt að það sé geðslegt gamalmenni, því það er Framsóknarmaddaman að sjálfsögðu ekki. Í morgumat át hún brennistein og drakk klórblöndu með, því hún skal ekki láta kóvíðið drepa sig. Og tréspírítus á hún undir koddanum og dreypir á honum á kveldin þá hún leggst til svefns. Hún er ódrepandi gamla konan, en verðu alltaf óvandaðri með hvurju árinu sem líður.

Svo verður að segja frá enn öðrum framsóknarmanni, sem heldur sig yfirleitt upp til dala. Sá náungi er fæddur sama ár og Jónas frá Hriflu, en hefir enst mun betur en Hriflúngur og er auk þess frár á fæti sem þjálfaður íþróttameistari. Þessi karl hefir um árabil haft það til siðs að skjóta farfugla þarna í afdalnum. Spóa, stelki, hrossugauka, heiðlóur, steindepla og þúfutittlinga skýtur hann hvenær sem hann kemur höndum undir. Síðan reytir hann bráðina og sýður af þeim súpu, kraftsúpu. Fyrir mörgum árum gerði valdstjórnin tilraun til að stemma stigu við skotæfingum karls, en hann beindi þá byssukjöftum sínum að sýslumanni og lögreglu og hrakti þá á braut með harkalegri skothríð. Gamli maðurinn var svo reiður daginn þann, að hann skaut melrakka, sem varð á vegi hans heim, og sauð hann með húð og hári og skotti og kastaði haframéli, kartöflum og rófum útí. Þessi matur dugði honum í fjóra daga. Síðan hefir valdsjórnin ekki sést í afdalnum. Aðspurður, sagði þessi roskni framsóknarbóndi, að svo stæði á, að hann dræpi farfuglana vegna þess að þeir bæru með sér lífhættulega baktéríuvírusa inn í landið og hefði þetta orðið mörgum að fjörtjóni, bæði mönnum og skepnum, - já, og einum stjórnmálamanni, en hann væri af fullgildri ástæðu sjaldnast talinn með.

„Þurfum að vera auðmjúk gagnvart þessari stöðu“

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 13.5.2020 kl. 23:03]

Þetta lítur út eins og kusa hafi fengið niðurgang yfir stofugardínurnar hjá ömmu piltsins, og að því búnu verið saumuð á hann þessi líka fína múndering.