Merarhjartað í buxunum

Sem kunnugt er þá mun betra að verða frægur af endemum í stað þess að vera bara ekkert frægur. Þetta á ekki hvað síst við stjórnmálamenn. Ein lítilsigldur og litlaus poletikus, sem verður til dæmis frægur, gott ef ekki heimsfrægur, af því að missa hjartað ofan í buxur sínar út af solitlum jarðskjálfta, fyllist ólýsanlegri hamingju, og það þrátt fyrir að merarhjartað ólmist í buxunum eins og villuminkur í poka.  

Hins vegar er það svo, að þegar forsætisráðherra þjóðar opinberar heybrókargéð sitt og fullkomið hugleysi fyrir framan heiminn, eins og íslenski forsætisráðherrann gjörði í beinni útsendingu þegar jarðskjálftinn á Reykjanesskaganum reið yfir, þá er eitthvað mikið að. Forsætisráðherra sem þolir ekki goluþyt eins og jarðskjálfta er auðvitað aunginn forsæðisráðherra heldur varasamt og hjartveikt bleyðimenni og við það gétur aungin þjóð búið, að minnsta kosti ekki við reis.

Því verður, að taka forsætisráðherrann koma henni í hvíldarinnlögn í Austurríki eða Sviss, þeir eru að sögn góðir í að meðhöndla áfallaröskunargémlínga, og sjá til þess að hún dvelji þar, lengi. Í kjölfarið verði herra Stenngrimi Johoð, einum eiganda forsætisráðherra, falið að taka að sér embætti forsætisráðherra, sem mundi þá bætast ofan á starf herra S. Johoð sem forseta Alþingis. Ástandið er grafalvarlegt, samtal hefir farið fram, línulegur veldisvöxtur hefir orðið í hugrekkisfasa sitjandi forsætisráðherra, sem kallar á nýja verkaferla og lausnir, sem leiða til þess heildstæðrar áskorunnar í þá veru að hinn veimiltítulegi forsætisráðherra verði umsvifalaust tekinn úr umferð. Semsagt, þúst, hún var ekki sona hrædd þegar hún var að bretta sig á gelgjulegan hraksmánarmáta framan í Stoltenberg NATÓ-framkvæmdastjóra, þá var nú regluverkið skýrt. So er hún so klár og dugleg, þúst ... 

Viðbrögð Katrínar vekja heimsathygli