Peningasuga í líkanarmeðferð fyrir óþrifagemlinga

Hafi braskarastubbarnir á Stöð tvö, (Stassion túú) haldið að þeir væru að gefa svokallaða ,,fréttatíma" þá hefir það altént verið fjaraska lítilfjörleg gjöf og aum. Svo aum raunar, að ekki er við hæfi að þakka ,,gjöfina." Og nú hafa hinir miklu kaupsýslumenn troði fréttatímanum sínum langt upp í blágörnina á sér og þar verður hún vel geymd það til stöðin þeirra verður tekin til gjaldþrotaskipta.

Allt er þetta gott og blessað og framtak þeirra á Stassion túú, að læsa ,,fréttatíma" Stassionarinnar til frambúðar guðsþakkarverð, svo ekki sé dýpra tekið í árinni. Og afskaplega gleðilegt að sjá, að þessi alræmda stöðvarvitleysa sé loks komin á líknandi meðferð. Það gefur oss vonir um að Stöð 2. muni innan skamms sálast úr uppgerð.

Þegar Stöð 2. verður dauð mun ugglaust aunginn ómaka sig við að skrifa minningargrein um kvikindið. Enda einskis að minnast, allra síst einhvers jákvæðs fyrir samfélagið. Vitanlega verður Stöð 2. urðuð utangarðs,án yfirsöngs. En á legsteininn, sem einhverjir þroskalitlir og innantómir vandræðagemsar munu kannski kasta ofan á hræið, verður áreiðanlega ritað: ,,Hér undir liggur óþrifagarmurinn Stöð 2. sem átti það eitt erindi við Íslendinga að sjúga út úr þeim pénínga fyrir ekkert."   

„Ekki stætt á að gefa fréttatímann“

Athugasemdir

[Sigurður I B Guðmundsson, 11.1.2021 kl. 17:05]

Góður að vanda!