Þeir í 101 munu leiða hann upp á Skólavörðuholt til krossfestingar

Ásmundur Einar er sveitadrengurinn sem varð svo ofboðslega róttækur til vinstri að hann varð að ganga í Framsóknarflokkinn. Rétt áður en hann gekkst gömlu Framsóknarmaddömunni á hönd sat hann leynifundi með róttæklingum, sem voru að bræða með sér uppreisn gegn óþrifagemlingum Flokkseigendafélagsins í VG. Það er samdóma álit allra þeirra sem sátu þessa fyndi með geldingatangapiltinum Ásmundi Einari úr Dölum vestur, að hann hafi bókstaflega ekki ráðið sér fyrir róttækni. Þegar hann mætti á síðasta fundinn með hinum róttæku var ljóst að til tíðinda mundi draga, því drengurinn var kominn í Che Guivarabúning og vildi ólmur hlaupa út til byltingarstarfa. Daginn eftir var hann genginn í Framsóknarflokkinn, en einn hinna róttæku sagði þegar hann fékk fréttina um vistaskiptin, að gott væri að auminginn svorni væri kominn á vitfirringahælið og vonandi að honum auðnaðist að finna þar sálarró undir pilsfaldi gömlu Maddömunnar.

Nú ætlar drengurinn úr Dölunum að yfirgefa heimahagana og fórna sér fyrir byltingarmálstað gömlu Framsóknarmaddömunnar og gifturíka Kaupfélagsstjórans á Sauðárkróki og fara í framboð í hundrað og einum Reykjavík. Trúlega verður þetta ekki ferð til fjár, því kaffihúsa- og knæpuspekingar í hundrað og einum eru vísir til að draga greyið upp á Skólavörðuhotið og krossfesta hann þar, rétt eins og kaffihúsa- og knæpuspekingarnir í Jérúsalem gjörðu þegar þeir fóru með Jésú vin okkar upp á Hausaskeljaholt í Jérúsalem til krossfestingar. Það verður mikill helgiljómi yfir Skólavörðuholtinu ef fræðimenn og farísear hundrað og eins Reykjavíkur fara með Ásmund Daða þangað upp eftir og krossfesta hann vel og vandlega svo gamla Framsóknamaddaman öðlist eilíft líf í Framsóknarfjósinu.

Svo má líka vel ver, og það er jafnvel mikið líklegra en hitt, að skríllinn í hundrað og einum láti sér fátt um finnast með fórnarframboð Ásmundar litla Einars í Reykjavík og hans hlutskipti verði að liggja þar fallinn í götusvaðinu eftir næstu kosningar. Og ef hann klúðrar þingsæti í Reykjavík, þá er eins víst að gamla, geðilla og geggjaða Framsóknarmaddaman klæði sig upp úr körinni, leggi land undir fót með hrossageldingartöng í hendinni, og hafi upp á Drengskriflinu og kenni honum þá lexíu sem bragð er af. En ljóst er að flan Ámundar Einars mun enda afar illa, á hvurn veg sem það verður.

Ásmundur fer fram í Reykjavík norður