Valdstjórninni ber að láta hart mæta hörðu þega sona glæpaverk eru framin

Þeir eru farnir að færa sig upp á skaftið Vestfirðingarnir núna. Að láta sér detta í hug að skjóta á hesthús! Og það með haglara! Hvurskonar framkoma er þetta eiginlega? Þetta hefði aldrei getað gerst ef herra Stjörnusýslumaðurinn Stones hefði enn verið við stjórnvölin í Ísafjarðarsýslum, því það var sko maður sem hafði reglu á hlutunum og ódámarnir voru hræddir við. En þeir hafa verið að safna kröftum og sækja í sig veðrið alveg síðan Stjörnusýslumaðurinn yfirgaf þá til berjast við óaldarlýð í Árnessýslu. Og nú eru þeir orðnir svo hugaðir að þora að skjóta á hesthús og í vor munu þeir eflaust skjóta á blessaða hestana sjálfa þegar búið verður að hleypa þeim úr húsi. Í dag situr Stjörnusýslumaðurinn Stones í skammarkróknum í dómsmálaráðuneytinu, húfulaus, handjárnalaus, vopnlaus, niðurlægður og smáður.

Í vondu héraði hérlendis reis á síðustu öld upp villuflokkur manna og kvenna sem unnu svo margvíslega glæpi að til skelfingar má telja. Eitt sinn sat þessi þokkalýður fyrir sýslumanninum, sem að sönnu var vesalt góðmenni og aunginn stjörnusýslumaður, þegar hann fór í útreiðartúr. Leið sýslumannsins lá um gamlan stíg ofan við sjávarhamra. Á viðkvæmasta augnabliki skutu þau hestinn í höfuðið með þeim afleiðingum að allt steyptist fyrir björg, hestur og knapi. Eftir þetta var sýslumannslaust um hríð í héraðinu og fékk villuflokkurinn að leika listir sínar að vild um hríð. Í því óskaparástandi voru á annan tug manna myrtir, innbrot framin, péníngum stolið og um veturinn var sauðfé bænda hvað eftir annað hleypt úr úr fjárhúsum og það rekið út í buskann að næturþeli.

En svo kom yfirvald með bein í nefinu til skjalanna í héraði þessu. Hann lét verða sitt fyrsta verk að eyða villumanna- og kvennahópnum og uppræta. Sýslumaður fékk mann með sér og unnu þeir glæpahyskinu á einni nóttu með svipuðum meðulum og fantarnir höfðu sjálfir beitt. Á einum staðnum sváfu tvö kvikindi saman í hjónarúmi er sýslumann bar að garði. Hann bauð aðstoðarmanni sínum að varpa handsprengju inn um svefnherbergisgluggann og sprungu þar hjúin tvö í loft upp. Í annan stað elti sýslumaður síðasta óþokkann út í sveit og skaut hann inni í hesthúsi þar sem hann hafði falið sig. Þessa dæmisögu skulu yfirvöld, fulltrúar valdstjórnarinnar, hafa að leiðarljósi þegar þeirra bíður að lækka rostann í byssubófa á Vestfjörðum.

Skotið á hesthús í Bolungarvík