Drengurinn með Drjólann

Allt er þetta gott og blessað, nema hvað ég kannaðist lítillega við piltkorn sem kastaði upp við upphaf hverrar viku. Um þennan nemanda var orkt af ekki minni manni en skólaskáldinu:

Drengurinn með drjólann,
drullaðist í skólann.
Þar sat hann timbraður og tærður,
talsvert illur og ærður.
Drengurinn með drjólann
dró loks eld í skólann.
Mjög drakk mjöð úr flösku
meðan skólinn brann til ösku.

Í dag kunna sveinar, haldnir ógleði í skóla, ekki til verka. Þeir sitja sljóir og titrandi til vikuloka, þá gubba þeir á gólfið. Fyrir skömmu varð að fá vörubíl með opinn pall til að keyra útældum skólabörnum í brott frá sólanum, því kennararnir þoldu ekki uppsölufýluna og voru reiðir. Og ekki ætla ég að þreyta lesendur með því að segja söguna af barnaskólatelpunni, sem kom stundum hífuð skólann og með bokku í skólatöskunni. Hún var kölluð Berta Bokka því faðir hennar hét Friðbert, en sjálf heitir skjóðan Jórunn Hk. Friðbertsdóttir.

Að lokum leggjum vér til að skólabarnaforeldrin við hinn baneitraða Fossvogsskóla fari um næst helgi að dæmi ,,Drengsins með Drjólann", eða viði að sér kraftgóðu sprengiefni og láti það um að svipta hinum baneitraða skóla um koll. Það var sem vér segjum: farsæll endir á hvimleiðu vandamáli. 

Kastaði upp í lok hverrar viku