Gagnamagnið og Borgargagnið eiga sína snertifleti

Það mundi virka vel á atkvæðagreiðsluna ef Íslendingar mundu draga með sér á svið sjúkling sem væri á mörkunum að skilja við af sökum kóvíðs nítjánda. Það væri svo mikið drama í því og tilfinningar, að aðrar þjóðir gætu ekki setið á sér og kosið framlag Íslands í stríðum straumum. Soleiðis herbragð mundi bera frægð Íslands og íslenska list út yfir höfin svo um munaði. 

Mér hefir verið tjáð, af til þess bærum sérfræðingi, að nafn söngsveitar Daða, Gagnamagnsins, eigi rót sína að rekja beint til Máríu Borgargagns, þeirrar heiðarligu kvinnu. Hið fræga Borgargagn er sem sé náfrænka Daða og þar með alls Gagnamagnsins. Þá ber þess að geta lag Gagnamagnsins, Heims um brók" er sígildur óður um brókarsótt Máríu Borgargagns, sem er eins og kunnugt er ekki af smærra taginu. Það væri hægt að segja margar sögur af tröllslegur brókarsóttartilburðum Borgargagnsins, en því miður bannar almennt velsæmi að þessháttar söguburður sé hafður yfir opinberlega.

Vart sakar þó að geta þess þegar Máría Borgargagn blés með röri upp í rassboruna á manni sínum, Indriða Handreði, að honum sofandi, sem varð til þess að hann var eins og físibelgur þegar hann vaknaði og blés og stundi af grimmdarlegri frygð. Þetta ástand notaði Borgargagnið til að koma eiginmanni sínum á Klepp, því hana vanhagaði um stundareyfi frá þessum óguðlega skrælingja. Á Kleppi barði hjúkrunarfræðingurinn Indriða eins og hund með blautum gólfklút, skítugum, áður en hún rak hann burt af geðsjúkrahúsinu, því hjúkrunarfræðingurinn er ofbeldishneigð og fjallaskufsa úr hófi fram.

Sá smitaði ekki meðal þeirra sem stíga á svið