Upphafa áfengisneyslu og vígaferla frú Ingveldar

Snemma beygðist krókurinn hjá frú Ingveldi því ung var hún farin að hafa í staupinu. Móðir hennar, frú Ingveldur eldri, þókti nauðsynlegt að bjóða dóttur sinni besta hugsanlegt uppeldi sem hægt var að bjóða, og gaf litlu frú Ingveldi snemma hvannarótarbrennivín út í mjólkina í pelanum og fljótlega þar á eftir rauðvín og áfengt öl. Jafnframt gjörðist sú stutta errileg með víni og lék oft jafnaldra sína grátt þegar hún var undir áhrifum.

Þrátt eindreginn vilja auðnaðist frú Ingveldi ekki að feta alveg í spor Egils Skallagrímssonar, en hann vó sitt fyrst víg sex ára gamall, sem frægt varð. Hið næsta sem frú Ingveldur komst í nálgun við Egil á Borg sex ára var þegar stóra systir jafnöldu frú Ingveldar gjörði snarpan aðsúg að henni af því frú Ingveldur hafði einelt litlu systir þeirrar stóru, hlutgert hana og barið í rassinn með naglaspýtu. Frú Ingveldur brást við aðsúgnum með því að fara heim og sækja öxi, því hún var þá þegar gagnkunnug æskuverkum Egils. Því miður fataðist frú Ingveldi höggið þegar til kom, enda aðeins sex ára, og stað þess að höggva stóru systur í hausinn og í herðar niður, hjó hún einungis af henni hægri handlegginn upp við öxl.

Síðar á ævinni hefir henni tekist að vega óþurftarskepnur og illþýði og það án þess að upp hafi komist. Til dæmis eitraði hún fyrir Arinbirni Kolbeins Kolbeinssyni, náfrænda Kolbeins Kolbeinssonar eiginmanns frú Ingveldar, á afar sannfærandi hátt. Eftir byrlunina varð Arinbjörn fyrst kolmórauður á hörund, síðan heiðgulur og loks neongrænn og drapst svo. Matreiðslumeistarinn á veitingastaðnum Humarhalinn var síðar handtekinn og dæmdur í fangelsi fyrir að hafa myrt Arinbjörn af yfirlögðu ráði og varð það mál þar með úr sögunni. Fleiri góð víg hefir frú Ingveldur vegið, sem þyka horfa til þjóðþrifa. Eitt frægasta verk hennar á vígvellinu var samt þegar hún hjó sundur lífbeinið á Vilborgu Eyjólfsdóttur. Vilborg andaðist af sárum sínum, en náði þó að skrifta áður en hún féll endanlega frá og fullyrti að það hefði verið Sigurveig gamla Dræsa sem hefði hoggið hana banahöggið í klofið, því Vilborgu lá mjök þungur hugur til Sigurveigar síðan Sigurveig hafði fíflað mann hennar, dregið hann á tálar og leitt hann út í glórulausan hórdóm. Kom frú Ingveldur ekki við sögu andláts Vilborgar meir.

Meðfylgjandi mynd að frú Ingveldi var tekin þegar hún var um það bil tveggja ára. 

Gleði og bjartsýni fram undan