Gjörðu kröfu um að ódámurinn væri baðaður áður en þátturinn hæfist

Eitt sinn gerðu  hálfvitlausir galgopar á einhverri blábjánastöðinni sér hægt um hönd og fengu Brynjar Vondulykt í sérkennilegan viðtalsþátt ásamt tveimur uppskrúfuðum glimmerlontum úr Valhallarbarbaríinu, angandi að Tortólulykt. En þegar Vondalyktin mætti á staðinn ærðust stúlkukerlurnar úr Valhöllu, því þær eru vandar að fínni virðingu sinni og skipuðu þáttarstjórnendunum að fara með þetta ,,helvítis kvikindi", og áttu við Brynjar Vondulykt, og baða það upp úr klór áður en settust með honum í útvarpsspjall, því þeim væri strax farið að súra í augum að hafa þetta fjandans viðrini nálægt sér.

Nú var úr vöndu að ráða fyrir stjórnendur og ekki vænkaðist hagur Strympu þegar Vondalyktin lagðist þungt gegn því að fara að kröfu kvensniptanna og taka sér bað. Það var þá sem öðrum stjórnandanum hugkvæmdist að hringja í frú Ingveldi og Máríu Borgargagn og stefna þeim niður á útvarpsstöðina til að gá hvort þær gætu ekki haft áhrif á gang mála og rekið andskotans Vondulyktina að minnsta kosti til að maka á sig grænsápu og skola hana síðan af í sturtu. En Brynjar Vondalykt var þrárri en versta sauðkind þennan dag og svarað frú Ingveldi og Borgargagninu með klámi og svívirðingum og loks hótunum um að segja opinberlega frá ólifnaði þeirra, hórdómi og víðfeðmri kynvillu í útvarpsþættinum, sem nú ætti rétt bráðum að fara í loftið. Þær frú Ingveldur svöruðu brigslyrðum og skætingi Vondulyktarinnar með því að teyma hann niður í kjallara og ausa hann þar vatni og fóru með skrubbu á skapti á hann og hreinsuðu hann vel og vandlega; það var haft til marks hvað vönduðu verk sitt, að þær brúkuðu salernishreinsilút til að skafa kleprana af karlinum.

Er hreinsunarátaki var lokið, settist Brynjar millum hinna heldu rosknu og uppskrúfuðu glimmergimbra úr Valhöllu og þátturinn fór í loftið. Til að byrja með virtist allt ætla að fara vel, fraukurnar töluðu settlega og virðulega um áform Sjálfstæðisflokksins, en Vondalyktin horfði óhlutdrægur á svipinn út í loftið, nýbaðaður og elegans. En svo tók helvítis endemið til máls og hóf, öllum að óvörum, eina mikla gagnsókn á höndur frú Ingveldar og Borgagnsins, sem sátu í mesta sakleysi frammi á kaffistofu og drukku sér kaffi með smá-handsprittslögg útí. Það var ekki fyrr en síðar um daginn sem þær fréttu af munnsöfnuði Vondulyktarinnar í þeirra garð; en í þeirri orðræðu var fátt annað á dagskrá en meint líferni þeirra, sem Vondalyktin kvað hraksmánarlegt og fullt af kynferðislegu óeðli, sem hann lýsti fjálglega í óþarflegum smáatriðum, og gleymdi ekki að tvinnan skammarlegri drykkjufýsn þeirra og eiturlyfjanautn saman við óhugnaðinn. Það þarf ekki að rekja hvernig frú Ingveldur og Máría Borgargagn brugðust við þessari fólskulegu árás á þær, en svo mikið er víst að Brynjar Vondalykt sást ekki á almannafæri í marga mánuði á eftir og fínlegur lonturnar út Valhöllinni hafa hvorki heyrst né sést í fjölmiðlum síðan.   

Forsæti Katrínar skilyrði