Hinar grínaktugu útskýringar virka abnormal á fólk

Ohohohohohojjj! Óheppilegt að Ísland sé orðið rautt! Ahhahahahaöhhöhh! Skjaldan hefir maður heyrt annað eins grín í seinni tíð. En gamanmál ber að lofa og vér skulum muna að er skemmtir öðrum er velgjörðarmaður samfélagsins. Nú hefir Jóhannes, nafni minn, sem kallaður hefir verið Útskýrari, gjörst atvinnuspaugari og slær þessa dagana um sig með grínaktugum ummælum, sem virka svo einkennilega abnormal, að við liggur að fólk velti um koll af einskærum kátínuhlátri. ,,Óheppilegt að Ísland sé orðið rautt"! Öhöhöhahahaujjj!

Svo má líka segja að óheppilegt sé að Ísland sé ekki eldrautt og þá í poletiskum skilningi. Ef svo væri, þá væri Ísland ekki rautt í kóvíðskum auglýsingum erlendis. Nú er það hlutverk Jóhannesar útskýrara að sannfæra útlendinga um að Ísland sé aldeilis ekki neitt rautt pestarbæli; hér sé aunginn kóvíður og allir spítalar galtómir, að ekki sé minnst á gjörgæsluna, en þar hafi ekki einusinni þurft að kveikja ljós í fjölmarga mánuði. Hinsvegar mætti gjöra gangskör að því mála Ísland vel rautt svona poletiskt séð, gjöra byltingu og ýta gullkálfum, Mammónum og samherjum um koll og fram af hengifluginu. Því miður höfum vér aungvan mannskap til til framkvæma rauða byltingu, fyrir utan nokkra hálfvitlausa eðjóta, sem söfnuðust saman kringum sosialistajöfurinn Gunnarsmára; þessir leppalúðar kunna ekki að halda á pensli fyrir nú utan að þekkja ekki muninn á bláu, rauðu og grænu.

Sem stendur er innbyggjurum Rauða- Íslands allar bjargir bannaðar; aungin siðuð þjóð, sem vér berum oss saman við, vill taka við oss og ef einhverjum landa vorum tækist að svindla sér inn siðmenntað land væri hann óðar rekinn í sjóinn eða hengdur í næsta tré. Í siðuðum löndum (sem vér berum oss saman við), eru drepsóttir ekki liðnar og pestargemlingar settir í mannhelda einangrun þar til þeir eru annaðhvort dauðir elligar orðnir heilbrigðir. Eitt sinn fékk Ólafur bóndi þá flugu í höfuðið, að nágrannafjölskylda hans væri haldin bráðsmitandi drepsótt og sæti um að smita hann og hans fólk af sóttinni. Því sókti Ólafur bóndi stórgripariffilinn sinn og skaut nágrannabóndann af löngu færi þar sem hann var að mylja tað ofan í túnvöll sinn. Þar á eftir sigaði Ólafur fjárhundi sínum, Snata, inn í nágrannahúsið og bauð honum að bíta fólkið á bænum. Snati vann sitt verk samviskusamlega; aðkoman innandyra þókti ljót og töldu menn þar hefði skrímsl búverkað fólkið. En ekkert komst upp og var býlið selt á uppboði þar sem Ólafur bóndi átti hæsta tilboð. 

   

„Óheppilegt“ að Ísland sé orðið rautt á ný