Ekki kynntumst vér Markelsfólkinu þá, en spillingin var á sínum stað

Hvaða skita er þessi Meghán Markels eiginlega? Fyrst hélt þég að um væri að ræða útbrunninn drykkjurút, en svo fór ég smám saman að hallast að því að þetta væri púta. Enn er ég jafn nær um hvað þetta er, en mér er orðið fjandans sama, því ekki þekki ég neinn Markel. Svo hefi ég grun um að þetta Markelsfólk séu útlendingar og þá er best að það fái að eiga sig.

Fyrir árafjöld sigldum vér til hafs og lögðum langa leið að baki, Ísland löngu sokkið og ný lönd tekin við. Það var nú það, drengir mínir. Og þó við værum ungir að árum höfðum við kynnst ýmsu, ýmsu misjöfnu sem ekki væri við unglingahæfi dag, en nú kastaði fyrst tólfunum þegar yfir úthafið var komið. Í hinum erlendu höfnum hafðist við vont kvenfólk, sem stóð okkar stilltu og penu Íslandsdrósum langtum framar í siðleysi, siðblindu og siðvillu. Ein var kölluð ,,pungsugan", af því geta menn ráðið hverskonar skaðræðisgripur var þar á ferð, enda var því kvendi umhugað að spjalla oss saklausa drengina sem mest. 

Svo barst leikurinn inn á miðjan Jótlandsskaga, í borg eina sem hýsti næturklúbba, andstyggilegar rottuholur með próstítjútt. Þar seldum við einn okkar í ánauð, næturlangt, svo einn úr hópnum gæti keypt sér eitt próstítjútt fyrir andvirðið. Þannig vórum vér orðnir gjörspilltir þegar líða tók á haust, en þá vóru líka síðustu leifarnar af sakleysi voru foknar út í hafsauga og til Andskotans. Á heimleiðinni komum við við í Þórshöfn í Færeyjum. Og nú voru það vér en ekki þær sem vórum handhafar spillingar og vondrar artar. Eftir þá heimsókn var aungvu líkara en Andskotinn og árar hans hefðu um vélt hvað meydóm Þórshafnar áhrærði og ekki er oss kunnugt um að þessi saklausi bær í Atlandshafinu hafi jafnað sig síðan.

Greiða Meghan skaðabætur fyrir birtingu bréfsins