Komið hefir í ljós að meinleg gjörð leikkonu á sér hliðstæðu hérlendis

Okkur er öllum innilega fjandans sama um öll spjöll einhvers Einars og Dóru Bjartar. Við lítum á allar slíkar hundakúnstir sem einkamál viðkomandi hjúa og skiptu okkur ekkert af þeim. Hitt er aftur verra með leikkonuna í útlöndum sem gjörði sér hægt um vik og skítti bláköld í rúmið hjá eiginmanni sínum. Þessháttar framferði köllum við bölvaðan sóðaskap og hirðuleysi.

Annars er hin meinlega gjörð leikkonunnar ekki einsdæmi, - ekki alveg. Við munum eins og gerst hafi í gær þegar frú Ingveldur kom heim til sín um miðnætti eftir annasaman dag og komst þá að því, eftir hún var komin í náttkjólinn en farin úr nærbuxunum, að það var gerðarlegur manni í hjónarúmi þeirra Kolbeins. Þegar frú Ingveldur uppdagaði þennan fráhrindandi aðskotahlut í hvílu sinni var Kolbeinn frammi á baði og þóktist vera að bursta í sér tönnurnar. Frú Ingveldur snöri strax máli sínu að Kolbeini og ásakaði hann um að hafa skitið í rúmið, en Kolbeinn neitaði því harðlega og ýjaði að því frú Ingveldur hefði sjálf skilið eftir sig lortinn í bælinu. Hafði þá frú Ingveldur ekki fleiri orð og barði Kolbein eiginmann sinn og sprautaði úr tannkremstúpunni af krafti upp í blessaðan bláendann á Kolbeini svo honum lá við sturlun. Um nóttina svaf Kolbeinn á klósettgólfinu með buxur um ökklaliði og leið illa.

Morguninn eftir hóf frú Ingveldur formlega rannsókn á tilurð kukksins í rúminu. Eftir stutta eftirgrennslan komst hún að því, að það hafði verið Máría Borgargagn sem gert hafði stykkin sín í hjónarúm frú Ingveldar og Kolbeins eftir að hafa drýgt hór með Kolbeini í sama rúmi meðan frú Ingveldur var allan daginn úti á akrinum að berjast fyrir Sjálfstæðisflokkinn, en þeirri merku vinnu lauk með stórfyrirlestri frú Ingveldar og fundi í Hvöt, félagi sjálfstæðiskvenna í Reykjavík. Eftir að Kolbeinn hafði viðurkennt brot sitt fyrir frú Ingveldi og skítverk Borgargagnsins í rúminu tók frú Ingveldur leigubifreið að heimili Máríu Borgargagns og veitti henni þá ráðningu sem hún hafði unnið fyrir.  

Persónulegt og pólitískt spjall við Einar