Á öðrum degi upp reis hann eins og Þorgeirsboli

Karl rörið, sem í dag nefnir sig Árna Þór en hér áður Árna Mór, var mikill stríðsmaður hér fyrrum og barðist um bitlingae fyrir sjálfan sig eins og soltinn pardusleon. Hans frægasta orrusta Dómkirkjubardaginn, sem háður var millum Dómkirkjunnar og Alþingishússins, en ár áttust við hamslaus skríll gegn fyrirmennum þjóðríkisins, en Árna Mór tilheyrið auðvitað fyrirmennunum og gekk fylktu liði með þeirri deild gegn hinum óarga lýð. Þennan dag gekk Árna Mór í gullofnum nærbuxum og tali sig mann með mönnum. En skjótt bregður sól sumri, því Árna litla varð fyrir fyrsta skotinu sem hleyp var af í þessu stríð og féll samstundis eins og stagkálfur ofan í grjótharða gangstéttina. Svo báru þeir hann í burtu dauðan.

En á öðrum degi upp reis hann eins og Þorgeirsboli og hét nú ekki lengur Árna Mór sem ein vafasöm kvinna heldur Árni Þór og var orðinn píslavottur og helgur maður. Skömmu síðar var hann orðinn sendiherra Ísland og fékk horn í utanríkisráðuneytinu til umráða; maðurinn gerði lengi vel ekki neitt nema vera áskrifandi af dágóðum launum, sem vor eins og sárabót fyrir hafa fallið fyrir þjóð sína í brávallabardaga við Alþingishúsið. Svo sendu þeir kauða til Rússlands og sendu honum áskriftarlaunin þangað. Sem betur fer hefir ekkert frést til þessa frækna stríðsmanns úr Flokkseigendafélagi VG langalengi; raunar svo lengi að hann hefði annaðhvort fallið aftur í orrustu eða verið sendur til Síberíu og þaðan í Gúlageyjaklasann til tyftunar.

Nú hefir Árni Þór, ex Árna Mór, rofið þögnina og mælt til þjóðar sinnar eins og Guð Ísraelsmanna gerði stundum hér í eina tíð. Boðskapurinn var innantómur sem áður, kerfakarlastagl, leirborið, borið fram af aungri sannfæringu. Æ, það er ósköp dapurlegt hlutskipti að hafa alla tíð verið baggi á bjargvættum sínum, Flokkseigendum VG, og njóta þar að auki engrar virðingar obbans af liðsmönnum VG. En þegar Árni Þór féll fyrir dyrum úti við Austurvöll var það mikið fall, sem að sögn endaði ekki fyrr en austur þar í Gúlaginu. Þegar Hrunið okkar góða varð fóru allir péníngarnir og fjárfestingarnar til hymmnaríkis Mammóns, en Árni Þór steig upp á hænsnaprik í horni utanríkisráðherra í boði mektarhunda VG.