Nútímalegt ljóðmæli geta verið snilldin ein.

Vínrauður himininn gín yfir séméntsgrátt grasið.

Gulgræn slepja lekur hægt niður rúðuna.

Unglingsstúlkan kreistir ógeðslega graftarbólu á hökunni á sér.

Sambýlismaður hennar rorrar í hægindastólnum, nær fótavistarlaus af eiturnautn.

Þefurinn yfirþyrmandi.

Eðlurnar skríða hvatvíslega út og inn um opna gluggana.

Stegginn frá baðherberginu leggur með gólfinu út um allt hús og stígur upp með veggjunum.

Ókennilegir fuglar byrgja sýn til austurs.

Úr suðrinu andar hrímþoku ásamt með rotnunar- og fúkkalykt.

Tíminn heldur áfram.

Og svo er kominn annar dagur og regnið sem þá fellur er eins og tjara.

Síðan óvíst hvort fleiri dagar verða gefnir út.