Óperuplágan er illvíg hávaðamengun.

Æjá, hann er dáinn aumingja kallinn han Pafahrotti, blessuð sé minning hans. Hann hafði fyrir atvinnu að öskra óperur allt sitt líf. Það er varla hægt að fara ver með líf sitt en að stunda stundaóperugaul og trúa því að þetta eigi eitthvað skylt við list, menningu og snilld. Ef einhverju er ofaukið í veröldinni fyrir utan krabbamein og kjarnorkuvopn, þá er það óperusöngur. Hvenær kemur að því sú hávaðamengun sem óperusöngur er, verður bönnuð með lögum. Þegar ég heyri talað um að þessi eða hinn hafi farið í hundana, dettur mér ætíð óperusöngvari í hug.

Þúsundir syrgja Pavarotti í Modena

Athugasemdir

[Herbert Guðmundsson, 8.9.2007 kl. 16:31]

Þú ert ótrúlega ergilegur gamlingi, með allt á hornum þér. En hefur vitanlega heimild til þess að ausa úr skálum reiði þinnar út í allt og alla. Sérlega ef þér líður betur á sálinni - sem ég efast um, því sami austurinn gengur aftur eins og pest. Blessuð sé minning þín, þín vegna.

[Jóhannes Ragnarsson, 8.9.2007 kl. 18:51]

Það er þokkalegur andskoti að fá svona skemmtilestur yfir sig frá einni innantómri ný-frjálshyggjusál. Mig var lengi búið að gruna að þeim góða deng Herberti Guðmundssyni væri marg til lista lagt, en að hann væri svag fyrir óperuöskrum hafði ég ekki hugmyndaflug til að ímynda mér. En svona er lífið fullt af skrítnum fyrirbærum.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 8.9.2007 kl. 22:29]

Ekki bara ergilegur, heldur fátækur líka

[Jóhannes Ragnarsson, 8.9.2007 kl. 22:44]

Ekki trúi ég því fyrr en ég tek á, að Gunnzi Th. sé svo heillum horfinn að honum þyki gott að hlusta á óperugrenj. En hver veit, það hefur löngum verið dæmigert fyrir borgarastéttina að bugta sig í lákúrulegu snobbi fyrir óperuuppskafningunni.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 10.9.2007 kl. 18:18]

Smekkur okkar fer gjarnan eftir uppeldinu. Smekkur þroskast með árunum, ekki síst tónlistarsmekkur. Ég er föður mínum sáluga þakklátur fyrir tónlistaruppeldið en hann söng í óperum um miðja síðustu öld og sjálfur hef ég sungið í klassískum uppfærslum með kór Fjarðabyggðar. En um smekk verður ekki deilt og það er til fullt af músík sem ég skil ekki né hef smekk fyrir, t.d. nútímatónlist eftir Atla Heimi Sveinsson. En þegar maður hefur lært að meta eitthvað, þá finnst manni gjarnan að "hinir" fari á mis við dýrðina. En þeim er fyrirgefið, því þeir vita ekki betur.