Myrti mann sinn og fór að svalla með indíánum eða skátum.

Það er eitthvað meir lítið en gruggugt við þessa frétt. Gömlu hjónin fara sér til skemmtunar á rúntinn eitthvað út í buskann. Svo bilar bíllinn, nema hvað. Nú eru góð ráð dýr og gömlu hjúin ákveða að ganga til byggða. Svo kemur einhver fjandinn upp á hjá þeim og þau verða viðskila. Af karlinum spyrst ekkert meir, en hinsvegar er farið að leita að kerlingunni með heldur klénum árangri. Loks er hin aldraða frú talin af og farið að undirbúa minningarathöfn um hana í nafni Jésú Krists. En þegar presturinn er tilbúinn með minningarræðuna kemur kerlingarálftin í leitirnar eftir hálfs mánaðar fjarveru og er bara hin brattasta. Þetta er allt hið undarlegasta mál. Í fréttinni er ekkert á það minns hvort karlinn hafi skilað sér til byggða, þannig að líklegt má telja að hann sé einhversstaðar í óskilum, lifandi eða dauður. Mér dettur helst í hug að kerlingin hafi unnið á karli sínum af ráðnum hug og hitt síðan útilegumenn af indíána- eða skátakyni og farið að skemmta sér með þeim. Þegar hún var orðin leið á að skemmta sér hefur hún gert gangskör að því að komast í leitirnar. Auðvitað á handtaka kerlingarskjóðuna og ákæra hana fyrir að hafa svikið bónda sinn í tryggðum, myrt hann og farið síðan að svalla með villtum indíánum eða skátum. Ójá, það gerist svo margt skuggalegt í henni Ameríku.

Fannst á lífi eftir að hafa verið týnd í skóglendi í tvær vikur

Athugasemdir

[Sigríður B Sigurðardóttir, 8.9.2007 kl. 13:59]

 Vonadi skemmti hún sér vel.

Kveðja Sirrý

[Jóhannes Ragnarsson, 8.9.2007 kl. 15:03]

Setningin um að Haraldur hafi ,,komist heill til byggða" var upphaflega ekki í fréttinni. En hann hefur semsé sloppið við að vera myrtur af konu sinni. Ég var nú eiginlega búinn að sætta mig við meinleg örlög hans.

Ég hefi ákveðnar hugmyndir um hvernig kerlingarnæpan skemmti sér með útilegumönnunum, Sirrý, en því miður eru þessháttar hugleiðingar óprenthæfar.