Borgarstjórnin má ekki smitast af fransós

Það er náttúrlega algerlega rökrétt að láta manninn, Ólaf F. Magnússon, skila læknisvottorði þegar honum þóknast loks að mæta til borgarstjórnarvinnu. Aðrir borgarstjórnarfulltrúar eiga rétt á að gengið sé úr skugga um að karlinn sé ekki með fransós eða aðra hvimleiða smitsjúkdóma. Það væri aldeilis þrifalegur andskoti ef öll borgarstjórnin sýktist af nefndum hjarðsveinasjúkdómi fyrir ófyrirgefanlega handvömm á borð við að gleyma að heimta læknisvottorð af aðila sem hefur verið veikur. Í þessu tilfelli eru hæg heimatökin fyrir fyrrum sjúkling því hann er læknir sjálfur og getur því auðveldlega gefið út skothelt heilbrigisvottorð fyrir sjálfann sig. Þetta gerði Björn Ingi í Rey málinu góða. Hann útbjó sitt eigið læknisvottorð sem núverandi félagar hans í meirihluta borgarstjórnar Reykjavíkur tók gott og gilt. 

Ólafur F. látinn skila vottorði

Athugasemdir

[Þórbergur Torfason, 30.11.2007 kl. 18:31]

Er svo mikil hætta á smiti við hringborðið? Ég held ekki. Öðru máli gegnir með hringöðvann, er hann nokkuð notaður á þessum fundum í ráðhúsinu?

[Jóhannes Ragnarsson, 30.11.2007 kl. 18:53]

Ég hefi grun um að nefndum hringvöðva sé gjarnan misþyrmt í ráðhúsinu með löngum og merkilegum slímusetum. Af svona langvarandi setum verða konur rassbreiðar, með útflattan rass, sem kemur sér vel á frumsýningum og við önnur merkileg tækifæri því konur með víðfeðman skut eru margfalt virðulegri og trúverðugri en kvensniptir með fjalarrass.

Um smithættuna þarf ekki að fást. Þarna er framagosasýki útbreidd, sem og baktjaldalekandi. 

[Þórbergur Torfason, 30.11.2007 kl. 23:02]

Hahaha. Þarna er komið nýyrði. Hahahahaha, baktjaldalekandi hahahahaa frekar framsóknarlegt orð. Ég legg þetta á minnið. Takk fyrir ómetanlegt inlegg í íslenskuna.