Eðalkratarnir og fátæktin

 „Það er náttúrlega mjög sárt að sjá þá fátækt sem blasir við manni hérna. Það eru alltof margir, sem þurfa að lifa undir skilgreindum fátæktarmörkum." Þessi stórkostlegi texti er hafður eftir frú Jóhönnu Sigurðardóttur, sem skreið ásamt fleiri eðalkrötum upp í auðvaldsflet íhaldsins fyrir hálfu ári síðan. Það virðist ekki væsa um eðalkratana í fletinu, enda vað það hlandvolgt eftir Halldór Ásgrímsson og félaga þegar eðalkratana bar að garði. Það virðist ekki hvarfla að Jóhönnu og hennar slekti, að fátæktin, sem Jóhönnu finnst náttúrlega mjög sárt að sjá, stafar af stéttarskiptingu. Því síður hafa Jóhanna og eðalkratarnir grun um að ekkert gerist í þessum ,,mjög sáru" málum meðan ekki verður ráðist á stéttarskiptinguna með afgerandi, byltingarkenndum hætti. Ónei, eðalkrötunum nægir að nudda sér upp við kálfana á íhaldinu og rembast við að stunda smáskammtalækningar með plástur að vopni - og gráta krókódílatárum yfir ,,alltof mörgum sem þurfa að lifa undir skilgreindum fátæktarmörkum," eins og frú Jóhanna orðar það svo smekklega.

Neyðin eykst