Gljárakað sjónvarpstrýni ASÍ

Jæja, þá eru jepparnir í ASÍ búnir að ráða til sín blaðafulltrúa. Nú á þekkt sjónvarpstrýni að verða andlit alþýðsamtakana útávið, hvað svosem það á að þýða. En auðvitað geta hinir glerfínu stagkálfar á kontornum hjá ASÍ ekki verið minni menn en vinir þeirra í stófyrirtækjunum, sem á undanförnum árum hafa hafa keypt hvert fjölmiðlasmettið eftir annað til að réttlæta tilveru þeirra og gjörðir. Ef að svo illa er komið, að kjörnir fulltúar verkalýðssamtakanna geta ekki drullast til að tala máli umbjóðenda sinna á opinberum vettvangi, er erindi þeirra í verkalýðspólitík lokið fyrir fullt og allt. En það skilja þessir ömurlegu labbakútar ekki fremur en annað. Því miður hefur verkalýðshreyfingin, og þá einkum kjörnir fulltrúar hennar, sætt þeim örlögum að úrkynjast hægt og bítandi og verða samdauna ríkis- og atvinnurekendavaldinu, þ.e. stórauðvaldinu í sinni skemmtilegu mynd. Hvort verkalýðshreyfingin á Íslandi á nokkurn tíman eftir að öðlast þann sess, sem henni ber, sem róttækt þjóðfélagsafl í fylkingarbrjósti stéttarbaráttu, treysti ég mér ekki að spá fyrir um, en hitt veit ég að ráðning á gljárökuðu sjónvarpstrýni ASÍ gerir ekkert nema undirstrika uppskafningshátt og vesaldóm samtakanna.     

Snorri Már deildarstjóri upplýsingadeildar ASÍ