Féll margoft niðrum ís

Þegar ég var ungur sveinn, innan við fermingu, féll ég margoft niðrum ís án þess að finnast það nokkuð tiltökumál. Ég held ég hafi alltaf bjargað mér einn og sjálfur frá þessum hvimleiðu óþægindum og varð aldrei meint af volkinu. Og aldrei kom nein frétt í fjölmiðlum þess efnis, að Jóhannes Ragnarsson hefði dottið í vök, eða horfið smástund af yfirborði jarðar af því að ísinn á vatninu, sem hann átti leið um, hefði verið svo þunnur að hann hefði brotnað undan litlum þunga Jóhannesar. 

Tveir menn féllu niður um ís

Athugasemdir

[Ingibjörg Friðriksdóttir, 24.2.2008 kl. 19:14]

[Björn Sighvatsson, 25.2.2008 kl. 00:33]

Það er nú aldeilis hvað þú ert mikil hetja.

Ertu í alvöru að hreykja þér af því hversu heimskulega þú hagaðir þér sem krakki?

Hvað ætlarðu að segja næst? "Krakkar, það er allt í lagi að leika sér á ísilögðum vötnum án þess að vita hvort þau séu traust."

Það er munur á hetjuskap og glæfrahætti.

[Jóhannes Ragnarsson, 25.2.2008 kl. 12:11]

Fyrirgefðu Björn minn, en ég er alveg að komast á karlagrobbsaldurinn.