Jóhannes Ragnarsson

22.4.2008 | 21:53

Misgáningur á hvalveiðum

Það mun hafa verið seint á sjöunda áratugnum, að hvalveiðiskipið Haugur RE 585 lét úr höfn í Keflavík, og var stefnan sett laust austan við Skipaskaga. Á útstíminu var glatt á hjalla enda var Bakkus með í ferð semog nokkrar undurkátar kvenpersónur. Þegar komið var útí miðjan Faxaflóa fór svo heldur betur að lyftast brúnin á Harðbak skipstjóra því gegnum myrkur og gleðivímu sá hann hvar stórhveli bylti sér í sjóskorpunni. Hann hafði því hröð handtök og skaut hvaldýrið umsvifalaust með skutulbyssunni. Skutullinn hitti í mark og vel það því hann gekk í gegnum stjórnborðsbyrðinginn á lúgarnum á m/b Lárusi Pálssyni, 8 rúmlesta dekkuðum súðbyrðingi sem lá þar yfir línu, og staðnæmdist í þilinu bakborðsmeginn.

Þegar Harðbaki skipsstjóra varð ljóst, að hér var einhver misgáningur á ferð og stórhvelið sem hann hugði var einungis lítilfjörlegur fiskibátur, sem á sínum tíma var smíðaður úr furu í Hafnarfirði, sendi hann menn um borð í m/b Lárus Pálsson og lét þá handtaka skipverjana, tvo að tölu, og færa þá nauðuga um borð í Haug RE þar sem þeim var misþyrmt og nauðgað af svo kostulegri snilld að til fullkominnar stórhörmungar mátti telja. Að því loknu var mönnunum kastað eins og kartöflupokum um borð í m/b Lárus Pálsson og tóku þeir strax til vað að draga línu sína því þeim þótti sér ekki til setunnar búið. Kómu þeir í land í Reykjavík undir kvöld daginn eftir harða útivist og var fas þeirra í öllu keimlíkt því sem gerist hjá geðbiluðu fólki, jafnvel brjáluðu.