Þá níðingurinn verður kviksettur

Meðferðin á hvolpinum í Kúagerði er djöfullegri er orð fá lýst Og satt að segja á sá sem gróf kvikindið lifandi fátt betra skilið en að verða kviksettur sjálfur. Ég geri ráð fyrir, ef svo vel verkast að þrjóturinn verði með lífsmarki þegar hann verður jarðaður og vakni til lífsins niður á sex fetunum, að honum verði hugsað til hvolpsins sem hann gróf lifandi í Kúagerði á sínum tíma. En sem betur fer verður þá enginn til staðar að bjarga hundsníðingun hvað svo sem hann öskrar neðanjarðar. Og þó svo honum takist að sparka gaflinum úr kistu sinni mun það ekki koma honum að nokkru gagni. 

Dýraníðings leitað

Athugasemdir

[Óskar Þorkelsson, 21.6.2008 kl. 18:51]

já mannslíf er minna virði en líf hvolps.. furðuleg færsla þótt ég skilji svo sem hatur á fólki sem hagar sér svona.. 

[Róbert Þórhallsson, 21.6.2008 kl. 19:34]

Þetta var frekar truflað.

[Jóhannes Ragnarsson, 21.6.2008 kl. 19:44]

Í sumum tilfellum er ,,mannslífið" minna virði en líftóran í hvolpi.

Reyndar er það misskilningur, Óskar, að ég hati gerandann í þessu máli. Ég er einungis að benda á, að rétt sé að setja sig í spor fórnarlamdsins, hvort heldur það er maður eða önnur skepna, áður en maður fremur á því ódæðisverk.

Að framansögðu má ljóst vera, að færslan er hvorki furðuleg né frekar trufluð.  

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 21.6.2008 kl. 21:20]

Það er engin skepna eins vond og mannskepnan held ég.

[Ingibjörg Friðriksdóttir, 21.6.2008 kl. 21:38]

Skepnur?

Ég held að það sé alveg óþarfi að hugsa (mann)skepnunni þegjandi þörfina, helv. níðingurinn mun fá þetta borgað í einhverri mynd.

[Jóhannes Ragnarsson, 21.6.2008 kl. 22:14]

Ég er á því að hið sjálfvirka réttlætislögmál náttúrunnar sjái um hvolpsníðinginn eins og aðra af hans sauðahúsi.

Mannskepnan grimm? Ójá, grimm er hún; meira að segja grimmari en bjarndýr norður á Skaga.