Blygðunarkenndin er sár eftir klámkallinn úr Eyjum

Það var vel af sér vikið hjá Árna Þór, að taka í taumana og húðskamma Árna Johnsen fyrst karlskepnan var farin að riðlast á þingheimi með klámi og sjálfsagt einhverjum öðrum ljótum munnsöfnuði. Að leyfa sér að hafa yfir grófar klámsögur, af köllum og kellíngum í Meðallandinu, um hánótt í viðurvist kvenna, er náttúrulega ekkert annað en kynferðisleg áreitni af verstu tegund. Mér er til efs, að blessað kvenfólkið, sem mátti sitja undir klámvaðli Árna, verði búið að ná sér á blygðunarkenndinni fyrir áramót eftir kræsingarnar sem eftirlæti Eyjamanna frussaði vægðarlaust framani þær.

En hvernig Árna karlinum Johnsen tókst að koma sér í þvílíkan klámsagnaham í miðri Icesaveumræðu, er áreiðanlega mörgum hulin ráðgáta, enda ekki nema á valdi færustu freudista í sálvísindum að botna í slíkum ódæmum.

Og hvar í fjandanum ætli Johnsen hafi lært svona voðalegan talsmáta? Ég vona að það hafi að minnsta kosti ekki verið á Snæfellsnesi.

Íslenskt mál en ekki heypokaloðmullu

Athugasemdir

[Adda Þorbjörg Sigurjónsdóttir, 3.12.2009 kl. 10:55]

Ha ha ha, frábær saga hjá Árna. Mikið til í þessu hjá honum.

[Jóhannes Ragnarsson, 3.12.2009 kl. 11:02]

Það segir ýmislegt fallegt um kvenpersónuna Öddu Þorbjörgu Sigurjónsdóttur að henni skuli líka vel við ruddalegar pornósögur úr munni vindbelgs á sjötugsaldri.

[Jón Valur Jensson, 3.12.2009 kl. 21:23]

Þú misstir af miklu að heyra ekki þessa frábærlega fyndnu ræðu hans Árna, Jóhannes. Það voru ótal góðir þættir í ræðunni fyrir utan þennan. Og söguna af hjónunum í Meðallandi og gesti þeirra sagði hann af nærfærni. Það er hljómurinn sem gildir, ekki bara orðin ein. En svo ert þú sjálfur, meðal annarra orða, auðvitað alveg hlutlaus fyrir gagnvart honum Árna og samherjum hans, ekki satt?!

[Jóhannes Ragnarsson, 4.12.2009 kl. 18:46]

Já, Jón Valur, ég hefi lengi haft lúmskt gaman af Árna Johnsen, þrátt fyrir að vera honum ósammála um afar margt sem við kemur pólitík. Hinsvegar fannst mér ekkert skemmtilegt við frekjuganginn, sem varð honum að falli hér um árið. En Árni er litríkur karakter, ekki vantar það.

[Björn Jónsson, 4.12.2009 kl. 21:34]

Það er gaman að lesa það sem kemur frá ykkur báðum. Last þú grein í Laugardagsblaði ( held það hafi verið Laugardags frekar enn Sunnudagsblaðið ) Moggans fyrir þó nokkrum árum síðan, um rónana í Rvík, sem sváfu meðal annars í síðutogaranum Síríusi sem búið var að leggja. Árni Johnsen, sem skrifaði greinina, sagðist hafa farið upp í bíl sinn eftir viðtalið, náð þar í teppi, sem hann var auðvitað með í bílnum að enskærri tilviljun, og látið rónana hafa því frost var nokkrar gráður að hans sögn. Svo gerist það að tveir rónar birtast í móttöku Moggans, sem þá var í Moggahöllinni sem kölluð var, þeir eru spurðir um erindið ,, er Árni Johnsen við ? " ,, nei, hann er einhversstaðar úti í bæ " ,, við erum bara komnir til að ná í teppin sem hann sagðist hafa gefið okkur ". Þú ert góður að færa í stílinn líkt og Árni er þekktur fyrir.

Les þig alltaf þó ég sé ekki í þeim trúarhóp sem þú tilheyrir.

[Jóhannes Ragnarsson, 4.12.2009 kl. 22:24]

Man ekki eftir að hafa heyrt eða séð þessa sögu af Árna fyrr, en hún er jafngóð fyrir því.

En hvað varðar pólitíska trúarhópa, þá eru þeir í og með, vel fallnir til að hafa sér til skemmtunar. Sjálfur er ég ekki alltaf sérlega handgenginn trúarhópnum sém ég tilheyri og í því sambandi barst mér einhverntímann til eyrna að rétta væri að reka mig úr þeim eðla söfnuði.