Kynveran sem kastaði hamnum á nýársnótt

Að kynjaverur fari á stjá um áramót er ekkert til að hafa í flimtingum eða tala óvarlega um. En þó tekur í hnjúkanna þegar kynverurnar láta á sér kræla á nýjársnótt, baulandi af fryggðarlosta og kasta af sér hamnum þegar minnst varir. Það eru til í munnmælum margar ljótar sögur af þessháttar uppákomum.

Það var einhver áramótin, líklega fyrir fjórum eða fimm árum, að frú Ingveldur kastaði af sér hamnum í miðju nýjárssamkvæmi og gaf sig hórnum á vald meðan Kolbeinn eiginmaður hennar hraut úr sér vímuna bak við stofusófa. Það er eindóma skoðun þeirra sem viðstaddir voru, að aldrei hafii ein kona á Íslandi riðið húsum jafn harkalega og frú Ingveldur gerði þessa nótt. En undir morgun gerðu nokkrar drukknar eiginkonur aðsúg að frú Ingveldi, báru hana sökum um að hafa flekað og fíflað menn þeirra og ætluðu að berja hana fyrir. Allt fór þó í handaskolum hjá eiginkonunum því þegar upp var staðið þá voru það þær sem lágu í öngviti á gólfinu undan hörðum hnefum frú Ingveldar. 

Talandi kýr og selir úr ham

Athugasemdir

[Auðun Gíslason, 1.1.2010 kl. 22:26]

Og ég sem vakti í alla nótt í vonum svona lostafullar kynjaverur!  Gleðilegt ár!  Heilög Jóka hefur varla barið stokkana í nótt í líku ástandi og frú Ingveldur!  Til þess er hún og aldin og .................

[Jóhannes Ragnarsson, 1.1.2010 kl. 23:54]

Já, kerlingarstráið er komið á þennan virðulega aldur sem bannar fólki garpslegar tiltektir á nýjársnótt.

En getur verið, Auðun, að þú hafir ekki verið nógu vel vakandi í s.l. nótt, þannig að þú hafir hreinlega ekki tekið eftir þeim lostafullu?

Gleðilegt ár!