Nú verður Gjeir að rjúfa þing og boða til kosninga

Hver sjálfur Djöfullinn í heitasta Helvíti gengur eiginlega að ríkisstjórnarkindunum Þórunni í Umhverfinu og Öskri Sckarphéðins að senda Bakkaálfjósið í alsherjar umhverfismat? Vita þessi hjú hvað svonalagað þýðir? Það held ég aldeilis ekki. Gera þau sér ekki grein fyrir, að með framkomu af þessu tagi kunna þau að koma upp vandamáli hjá Friðriki Sóp og Landsvirkjun? Þarna er, að mati kunnugra manna, ekkert minna en drottinssvik á ferðinni. Nú dugar ekkert minna fyrir Gjeir Haaarde en að reka ríkisstjórnina heim, rjúfa þing og boða til alþingiskosninga og freista þess að Framsókn braggist nóg til að Sjálfstæðisflokkurinn geti myndað með henni starfhæfa ríkisstjórn og bjargað þannig Norðurlandi eystra og Landsvirkjun frá hruni, kollsteypu og dauða. 

Það er komið mál til að Gjeir þrýsti kveðjukossinum á frú Ingibjörgu Sólrúnu og sparki Öskri Sckarp útí hafsauga.  

Undirbúningur skemmra kominn

Plága í sveitum ekki síður en minkurinn

,,Örn Þórðarson sveitarstjóri í Rangárþingi ytra segir sveitarfélagið hafa borið gæfu til að fá frístundabændur sem hafi áhuga á búskap og það hleypi lífi í sveitina." (Tilv. mbl.is)

Jahérna, öllu má nú nafn gefa.Svokallaðir ,,auðmenn úr Reykjavík" eins og mbl.is orðar það svo snyrtilega, eru ekki bændur fremur en minkarnir, sem búa í grjóturðum vítt og breitt um landið. Það er meira að segja hressilega djúpt tekið í árina að kalla þennan fénað ,,frístundabændur." Þessi skoffín, sem breitt hafa úr sér um sveitir landsins eins og minkurinn, eru fyrst og fremst græðgisvædd yfirgangskvikindi, sem allur almenningur getur sem best verið án allan ársins hring; auðnuleysingjar er gert hafa arðrán og ójöfnuð að leiðtogum lífs síns. Skynsamelgast ,og raunar það eina sem viðeigandi er í stöðunni, er að hreinsa sveitirnar af þessum selskap, ,,auðmönnum" til  aðvörunnar og öðrum fíflum til viðvörunnar.

 

Eiga lögheimili í sveit

Kunni að fitla við stúf og 18 gamlar ær

Það má með sanni segja, að margir ljótir textar í nauðgunarstíl hafa verið orktir á Íslandi. Óbjóður eins og ,,Allt á floti allstaðar," ,,Kaupakonan hans Gísla í Gröf," og ,,Gústi í Hruna með harmónikkuna," er fortakslaust sóðalegur kveðskapur sem laðar fram kynlífslega valdbeitingartilhneygingu hjá ístöðulausum körlum, að ég nefni nú ekki óþverra eins og ,,Fækkaður fötum og sýndu mér líkamann nakinn."

Má ég þá heldur biðja um vandaða ljóðlist í anda Þórðar sjóara og Gvendar á eyrinni. En eins og menn muna, þá kærði Þórður sjóari sig ekkert um konur en kunni að fitla við stút, eða stúf, og Gvendur sálugi stundað aldrei kvennafar og svall, en átti í kindakofa 18 gamlar ær. Báðir voru þeir Þórður og Gvendur miklir dugnaðarmenn og nýtir þjóðfélagsþegnar, lögðu stund á harða sjósókn, löndun og slægingu á fiski. Þórður var að vísu dálítið drykkfelldur á köflum, en það kom ekki að sök, hann stóð alltaf sína plikt með sóma. 

„Texti Baggalúts snýst ekki um eðlilega hegðun"

Leifturárás á burðarása og athafnaskáld

Aumingja kallinn hann Mángi að þurfa að borga svona hræðilega háa skatta. Ég er bara mest hræddur um að hann eigi ekki fyrir þeim. En kanske á hann eftir að kæra álagninguna og hafa útúr því ásættanlega lækkun. Ég vona það. Maðurinn verður að geta lifað; átt fyrir salti útí grautinn, sem er eflaust afskaplega þunnur núorðið. Ég á ekki orð yfir hamslausa árás skattayfirvalda í gær á velmeinandi burðarása þjóðfélagsins og athafnaskáld. Þetta minnir einna helst á leifturstríðin sem Ísraelar gera annað slagið á nágranna sína með flugvélum og skriðdrekum.

Magnús Kristinsson greiðir mest í Eyjum

Droppaðu við hjá dópsalanum

Það er greinilega afar ábatasamt að stunda stöffsölu í Reykjavík.

Droppaðu við hjá dópsalanum, dararararæ ...

Og svo eru það litlu dílerarnir sem byggja kaupsýslu sína aðallega á sölu hass og amfetamíns - þeir borga því miður helst til lítið í ríkissjóð og sveitarkassann. Gott ráð við því væri að færa hassið, e-töflurnar, amfetamínið, kókaínið, og heróínið inn í apótekin til skilvísra apótekara.  

Greiðir 450 milljónir

Gerir maðurinn ekki neitt?

Það er naumast hvað einn fyrrverandi hæstaréttardómari og forsetaframbjóðandi Sjálfstæðisflokksins getur þénað á einu ári. En meðal annarra orða: Gerir maðurinn ekki neitt fyrst hann er aðeins titlaður fyrrverandi eitthvað?

Pétur Kr. Hafstein gjaldhæstur á Suðurlandi

Við búum í þjófafélagi en ekki þjóðfélagi

Hvað á það að þýða að fárast og hneykslast yfir smá gripdeildum fátækra arðrændra manna sem eru að reyna að hafa í sig og á? Það er engu líkara en að til sé fólk, sem virðist ekki gera sér grein fyrir að við búum í þjófafélagi en ekki þjóðfélagi. Hvað er t.d. kvótakerfið í sjávarútveginum annað en skipulögð glæpastarfsemi? Er ekki sömu sögu að segja um einkavæðingarstarfssemi stjórnvalda? Og hvað er skipulagður ójöfnuður annað en gróf glæpamennska? Það er algjörlega borðliggjandi, að Íslendingum væri mun hollara að líta sér nær áður en þeir gera sig til við að reka upp hneykslunarhryglur útaf meintri hirðusemi fátæklinga sem eiga ekki bót fyrir rassinn á sér. 

En byltingin bíður handan við hornið - ef menn vilja og þora.

Þýfi sent í stórum stíl

Hvernig Arinbjörn gerði konu sína fulla unaðar og hamingju

Það má vel vera að Skagstrendingum, einkum af karlkyni, veiti ekki af að læra hvernig þeir eigi að gjöra konur sínar hamingjusamar, ég skipti mér ekki af því. Á hinn bóginn kemur upp í hugann hvernig Arinbjörn Arinbjörnsson meðhöndlaði sína konu til unaðar og hamingju. Eins og þeir vita sem til þekkja, þá er Arinbjörn slíkur bölvaður taðgöltur og leiðindasnákur að leitun er á öðru eins. En kerlinguna sína gerði hann fullkomlega hamingjusama með því einu að ganga undantekningalaust um berrassaður heima hjá sér. Það var allt og sumt, kostaði ekkert og virkaði í botn. En því miður entist sælan ekki endalaust hjá þeim hjónum, en það var af því að heimilishundurinn Neró veittist að húsbónda sínum og beit af honum hinn óhulta leyndarlim. Eftir það vildi konan ekkert með Arinbjörn gera og stampaði honum á lifandis auga bragði; rak hann hreinlega burt af heimilinu og náði sér í annan mann sem kann lagið á Neró og umgengst hann af stakri virðingu.  

Karlmenn læra um konur

Laxveiðar og nautgriparækt

Aldrei mun laxveiðimaðurinn, Kolbeinn Valur Kolbeinsson, gleymast þeim er til hans þekktu. Heilu sumrin dvaldi hann við vatnsföll landsins að laxveiðum og fiskaði vel því aldrei beitti hann öðru en lifandi fiskiflugum. En minnistæðastur verður Kolbeinn Valur þó fyrir ást sína á kúm. Þegar hann var við veiðar eyddi hann oft drjúgum hluta næturinnar í nátthaga þessara myndalegu dýra og hafði þá gjarnan skemil eða elhúskoll meðferðis. Svo reiddist einn bóndinn Kolbeini Vali fyrir að hafa heimsókt kýrnar hans í ástúðlegum tilgangi. Síðan hefur ekkert til Kolbeins Vals Kolbeinssonar spurst. En svo einkennilega sem það hljómar, þá spratt nú samt eitthvert besta nautgripakyn íslenskt, sem vitað er um, uppaf laxveiðiáráttu Kolbeins. 

Góð laxveiði fyrir vestan

Hefnist þeim er svíkur sína huldumey

Hvaða stórskáld voru það sem enginn vissi deili á í lifanda lífi en urðu síðan undur fræg eftir að þau drápust? Varla eru Urriðafosshjónin, þaug in virkjanaglöðu, að tala um Jónas Hallgrímsson, Steingrím Thorsteinson, Matthías Jochumsson, Jón Toroddsen, Hannes Hafstein eða Einar Benediktsson, svo einhverjir séu nefndir. Og hvernig stendur á að áhugi fólks á að sjá Urriðafoss, áður en honum verður fórnað á altari álfyrirtækjanna, veldur hjónunum slíkri geðfýlu og meðfylgjandi grein vitnar um? Vonandi er samviskan ekki að narta í rassinn á þeim? - eða hvað? Annað eins hefur víst gerst.

Það er nú einusinn svo, að ,,hefnist þeim er svíkur sína huldumey - honum verður erfiður dauðinn," svo vitnað sé í stórskáldið úr Hvítársíðunni, sem var löngu orðinn þjóðkunnur þegar hann lést.

 

Fossinn sem gleymdist