Þau verstu naut af öllum vondum nautum

Alveg frá því ég fór að muna eftir mér hefi ég haft óstjórnlega illan bifur á nautum. Þetta eru illa innrættar skepnur, skuggalegar til augnanna og reka upp hljóð sem eru þessháttar að maður fær á tilfinninguna að þau komi langt neðan úr jörðinni. En þótt naut með horn og hala séu vond og vitlaus eru samt auðvaldsnautin verst, því fyrir utan að stefna að því að drepa saklausan múginn með arðráni og þrældómi alla daga vikunnar, hyllast þessi ótérlegu kvikindi til að hella kreppum og efnahagshruni yfir þjóðirnar þegar minnst varir eða heimstyrjöldum.

Einhverju sinni kom eitt af þessum frávita auðvaldsnautum á sveitabæ nokkurn á Norðurlandi og hafði með sér einkabílstjóra og tvær drukknar kvengæsir. Ekki var auðvaldstuddi þessi fyrr kominn inn fyrir þröskuldinn á bænum en hann tók til við að elta húsfreyjuna á röndum um allt hús með það að markmiði að komast undir pils hennar, meðan gæsirnar og einkabílstjórinn fóru að reyna að fleka bóndann með fagurgala og nærgöngulum strokum hér og hvar um skrokkinn. Því miður brast bóndanum sú kristilega siðferðisvitund sem honum hafði ungum verið innrætt og var orðinn buxnalaus þegar húsfreyjan kom að honum í hræðilegum stellingum með gæsunum og einkabílstjóranum. Aðvitað skakkaði hin fróma frú leikinn, rak kvenmannstuðrurnar út og einkabílstjórann og bað þau aldrei þrífast og sneri sér síðan að bónda sínum og klæddi hann aftur í buxurnar. En auðvaldsnautið sást aldrei meir. Hvað af því gerpi varð veit enginn enn þann dag í dag, en sagt er að næstu daga þar á eftir hafi hin vaska húsfreyja gert venju fremur vel við hænsnin í mat og hænurnar hafi þakkað fyrir sig með því að verpa hver um sig tveimur eggjum á dag. 

Beið bana eftir árás nauts

Frjálshyggjubarn úr Heimdalli á frambraut

Ja, þeir geta leyft sér það þessir. Og vopnað rán já, - og það í matvöruverslun! Lengra komast menn varla í frjálshyggjunni.

Ef mér skjöplast ekki því meir, þá hefur það verið framagjarn piltur úr Heimdalli sem þarna hefur verið að verki; einn af þessum sem langar til að láta amríska drauminn rætast á eigin skinni og ætlað að byrja ferilinn smátt, með vopnuðu ráni í Krónunni, og vinna sig svo upp í hæstu hæðir fjár og frama og verða að lokum eins og stóru útrásarvíkingarnir.

Ef ég segi eins og er, þá hefi ég aldrei lært að treysta þessum déskotans Heimdellingum og SÚSurum; fundist þeir vera bölvað rakkarapakk og skítakleprar og til alls vísir í námunda við afgreiðslukassa og hraðbanka og annað svoleiðislagað. Einusinni tókum við okkur nokkrir til og handsömuðum þrjá Heimdellinga og flengdum þá svo verklega að þeir öskruðu og veinuðu svo að nísti okkur gegnum merg og bein, og þeir þögnuðu ekki, helvítin atarna, fyrr en við fórum úr sokkunum og tróðum upp í kjaftinn á þeim. Það næsta sem við fréttum að þessum villidýrum var að þeir voru allir sem einn kosnir í stjórn SÚS mánuði síðar. Þá uppgötvuðum við, okkur til sárrar hrellingar, að svona drengjum væri ekki við bjargandi fyrst harðvítug og heiðarleg kaghýðing dygði ekki til að leiða þá frá villu síns vegar. 

Handtekinn í verslun