Brynjar, Sigríður Ingibjörg, Silja Bora og Máría Borgargagn öll í keppninni Ungfrú Ísland 2013

Já, frú Sigríður Ingibjörg Ingadóttir á hverg betur heima með varalitinn sinn en í fegurðarsamkeppni, nema ef vera skyldi í stjórn Seðlabanka Íslands. Ekki efast ég um, að frú Sigríður Ingbjörg er sigurstangleg í brussuhlaupinu um titilinn ,,Ungfrú Ísland" og mun sóma sér vel með borða yfrum sig, kórónu á höfðinu og tár á hvarmi við krýningarathöfnina miklu. Frú Guðrún Jónsdóttir verður eflaust við sama tækifæri kjörin ,,vinsælasta stúlkan" og jómfrú Lillíendalh sú efnilegasta.

Fyrir hönd allra landsmanna, vona ég að prinsessan Siljs Bára Ómarsdóttir sjái sér fært að taka þátt í Ungfrú Ísland, en hún gat sér gott orð fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar þegar hún þaut eins og byssukúla útum alla borg í prófkjörsforvali VG með kjörkassa á bakinu og lét grandalausa einfeldninga kjósa snillinginn Sóley Tomm fílí-romm-bomm-bomm í fyrsta sæti framboðslista auðnuleysingjanna í VG.

Þá vonast ég eftir að frú Ingveldur og Máría Borgargagn verði meðal fegurðarkeppenda, en þær eru að góðu kunnar fyrir að opinbera sitt bera hold við ólíklegustu tækifæri, að minnsta kosti þegar þær eru í góðu stuði.

En rúsínan, eða öllu heldur abelsínan, í pylsuendanum verður eflaust þátttaka mannvinarins Brynsjars Níelíusar þingkonu í Ungfrú Ísland. Brynjar skráði sig í þetta magnaða íþróttamót fyrir þremur dögum síðan og mun stíga á fegurðarpallinn í grádrappaðri íhaldskvennadragt og fækka síðan fötum jafnt og þétt þar til ekkert verður eftir nema skjátan ein, gjörsamlega hárlaus eftir síendurtekna brasilíska vaxmeðferð, sem hófst á miðvikudaginn í síðustu viku.

Og eitt er víst: allt um það verður ákaflega gaman á brussuhlaupinu um ,,titilinn" Ungfrú Ísland að þessu sinni.

Þingkona í Ungfrú Ísland

Hin endanlega lausn á útgerðarmannavandamálinu

Það er aðeins til eitt ráð við útgerðarmannavandamálinu: Þjóðin, fólkið í landinu, á fiskveiðiauðlindina með haus og sporði, og hún ætti að taka í taumanna á þessum tímapunkti og samfélagsvæða gjörvalla eign sína í hafinu og stofna Útgerðarfélag ríkisins, sem væri miklu skilvirkari og réttlátari en allir þetta útþvælda og skítuga einkagróðabrall LÍÚ-samherjanna, skinneyinga og kaupfélagsstjórans á Sauðárkróki. Og afraksturinn af þorskinum, síldinni, makrílnum, karfanum og öðrum nytjafiski myndi renna beint og milliliðalaust til eigenda sinna, þjóðarinnar.

Núverandi útgerðaraðall væri um leið vistaður á sambýli, þar sem læknar og gæsluliðar myndu fylgjast með þeim og hafa ofanaf fyrir þeim allan sólarhringinn. Þetta nauðsynlega sambýli yrði reist á Grímstöðum á Fjöllum fyrir fjármuni, sem gerðir væru upptækir hjá liðsmönnum LÍÚ og málaliðum þeirra á Alþingi, í sveitarstjórnum, háskólasamfélaginu og öðrum kvótavarðhundum.

Lifi minning stórmennisins, félaga Hugo Chavez um aldur og æfi.

Útgerðarmenn vonsviknir

Aninmalista organisation i Sverige mun efna til mótmæla

Ekki er að efa, að samtök anímalista í Svíþjóð, Animalista organisation í Sverige, munu mótamæla frumvarpi herra Eskils Erlandsson ráðherra landsbyggðamála í Svíþjóð kröftuglega. Talsmaður samtakanna, Karl Lundqvist tryggingaforstjóri, segir að bannið sé gróft mannréttindabrot, sem feli í sér óskiljanlega fordóma og hatur í garð fólks með öðruvísi kynhneigðir.

Það hefur lengi verið helsta baráttumál samtaka anímalista í Svíþjóð, að hjónaband manns og skepnu verði lögleitt og að stjórnvöld og almenningur þar í landi líti á það sem hvern annan sjálfsgaðan hlut. Svo dæmi séu tekin, þá hefur Karl Lundqvist búið með elgskú í nokkur ár og ennfremur hefur Jutta Berlinger verið í skráðri sambúð með geithafrinum Trylle í bráðum fjögur ár.

Síðastliðið haust flúði Jutta reyndar í kvennaathvarf eftir að hafurinn Trylle hafði stangað hana í mjöðmina í afbrýðiskasti með þeim afleiðingum að Jutta kastaðist útum glugga á annarri hæð og slasaðist töluvert. En það mun verða eðli góðra hjónabanda, að annað slagið slettist uppá vinskapinn og þá er gjarnan stutt í heimilisofbeldi.

Þá er sagt að presturinn í Ystadsprestakalli, séra Otto Katzlund, sé reiðubúinn, sóknarbörnum sínum til mikillar skelfingar, að gefa saman manneskju og einstakling af annarri dýrategund. Séra Otto segir, að frá sínum bæjardyrum séð, sé allt í lagi að gefa allan andskotann saman, ef vilji hlutaðeigandi sé til staðar. Þess má geta, að séra Otto Katzlund er meðal annars hlynntur fjölkvæni og hann hefur nokkrum sinnum vígt dýr í heilagt hjónaband, þar á meðal fressið Glám og læðuna Línu og mun það vera afar farsælt hjónaband.

Banna kynmök manna við dýr

Brynjar og spurningastúlkan

Myndin með þessari frétt er hreint út sagt ofboðslega hrollvekjandi. Þar situr ekki minni skelmir en Bryjar Níelíus í hrúgu, svo skuggalegur á svipinn, að engu er líkara en hann sé í þann veginn að fara að snara jarðkringlunni útaf sporbaugnum kringum sólina. Og við hlið hans situr óspjölluð telpa á spurningastúlkualdri, svo teinrétt í baki að ætla má að hún hafi verið nýbúin að gleypa kústskaft þegar myndin var tekin.

Við nánari eftirgrenslan, skilst mér að Brynjar Níelíus og spurningastúlkan séu nýkjörnir alþingismenn, og þykir mér að nú sé loks stungin tólgin, þegar svonalagað er kosið á þing af almennum kjósendum. Þessi ósköp segja mér og mínum líkum, að þegar kjósendur eru orðnir svo galnir að þeir kasta atkvæðum sínum á apparöt af þessu kalíberi, sé sem betur fer skammt að bíða endalokanna.

Það er síðan kapítuli útaf fyrir sig, hversvegna í ósköpunum stjórnendur Alþingis láta þessi tvö sitja saman. En kanske hafa stjórnendurnir litið svo á, að það eigi saman sem saman á. Ég vona bara að þetta fari ekki eins og hjá Ólafi Kárasyni Ljósvíkingi og Jasínu Gottfreðlínu Jasonardóttur hér um árið.

- Það verður Hrun, meira segi ég ekki.

Jakkafötin voru keypt í neyð

Ólafur Sigurðsson meindýraeyðir skýtur drammi af eiturgufu inní Alþingishúsið

Það hefur ekki farið framhjá fólki að ýmiskonar skaðræðiskvikindi eru komin á kreik, meðal annarra sú hvimleiða dýrategund alþingismenn. En rottur, geitungar og alþingismenn eru saman í flokki og eru alþingismenn þeirra lægstir, ómerkastir og verstir.

Ef Ólafur Sigurðsson meindýreyðir stendur undir nafni sem meindýraeyðir, þá skýtur hann náttúrlega góðu drammi af eiturgufu inní Alþingishúsið og slær þar með þrjár flugur í einu höggi með því að aflúsa þetta gamla virðulega steinhús af rottum, geitungum og alþingismönnum.

Það verður gaman að sjá, ef Ólafur meindýraeyðir lætur vaða inní Alþingishúsið, þegar hroðanum verður mokað þaðan út og ofaní gám frá Sorpu.

Geitungar og rottur fara á kreik

Dauðaleit stóð yfir í allan dag að Kolbeini og Indriða Handreði

Sjálfsagt er mörgum nokk sama hvað Kári Stefánsson er að sýsla dags daglega. Sumum finnst sjálfsagt að Kári hafi tekið sér rúmlega of mikið fyrir hendur um ævina og eru þakklátir Drottni fyrir hvern dag sem  þeir heyra ekki minnst á kallgarminn. Auðvitað er Kára og Oddi spekingi í ættfræðinni frjálst að smíða eins margar tilgátur og kenningar og þeim þóknast um ,,hugsanlega arbera stökkbreyttu BRCA brjóstakrabbameinsgenanna", - því fleiri kenningar þeim mun betra, og öllum er fjandans sama.

En snúum okkur að öðru og alvarlegara málefni: Í gær stigu þeir kumpánar, Kolbeinn Kolbeinsson og Indriði Handreður, um borð í flugvél á Keflavíkurflugvelli og héldu af landi brott. Undir kvöld vóru þeir á áfangastað, það er að segja í Hamborg í Þýskalandi, nánar tiltekið í götu þeirri sem kennd er við Herbert nokkurn, sem ég veit því miður engin skil á.

Í Herbertstrasse tóku þeir óðar til ópilltra málanna, svo sem Íslendingum hefur löngum verið gjarnt þegar þeir hafa komist út fyrir landsteinana, og þöndu hvurn kvenmanninn af örðum, sem þar búa, af sannri lífslist og kumrandi ánægju.

En í morgun, -  í morgun - tóku konur þeirra félaga, þær frú Ingveldur og Máría Borgargagn, eftir því að eiginmenn þeirr vóru á bak og burt og hvergi finnanlegir innan höfuðborgarmarkanna og því síður úti á landi. Biðu þær ekki boðanna og tilkynntu lögreglu og björgunarsveitum um mannahvarf. Lögreglu og björgunarsveitaforingju þótti reynar fyrir sitt leyti fullmikið í lagt og óviðeigandi að flokka óútskýrða fjarveru Kolbeins skrifstofustjóra og Handreðsins undir mannshvarf; týndir hundar kettir væru meira alvöru og áhyggjumál en ósýnileiki fyrrnefndra sómamanna.

Nú, björgunarsveitir lögðu af stað með ólund og hálfum huga til að leita að Kolbeini og Indriða, gengu fjörur og gáðu hvort þeir væru ekki drukknaðir í Reykjavíkurtjörn, litu inná nokkrar knæpur og hringdu í alræmd óreglukvendi og spurðurst fyrir um þá. En allt kom fyrir ekki, enginn hafði orðið var við piltana í svo og svo marga daga.

En nú undir kvöld varð helvískum Handreðnum það á að hringja í kunningja sinn í Kópavogi og tilkynna honum glaðhlakkalega, að nú væru þeir Kolbeinn staddir í Herbertstrasse og væru á stuttum tíma búnir að vinna meira hervirki í Þýskalandi á einum sólarhring en Adólfi sáluga Hitler hefði nokkurn tíma tekist, og var á honum að skilja, að þeir félagarnir væru búnir að gilja svo til allt kvenkyns á Þýskalandi og vildi meina að afrek þeirra væri í fullu samræmi við lúherska trú og kenningu. Þegar samtalinu var lokið, hringdi kunninginn um hæl í Máríu Borgargagn og skipaði henni að afturkalla leitina að Kolbeini og Handreðnum og snúa sér þess í stað til leitarflokka í Þýskalandi til að hafa uppá þeim.

Árla mjög í fyrramálið eiga frú Ingveldur og Máría Borgargagn bókað far til Berlínar og þaðan ætla þær með járnbrautarlest til Hamborgar til standa menn sína að verki. Má búast við miklum átökum og grimmum þegar fundum þeirra ber saman og verða þau eflaust svo harðvítug, að starfstúlkurnar í Herbertstrasse halda að nú sé enn ein andskotans heimstyrjöldin byrjuð í Þýskalandi.

Auðvelt að komast hjá banni

Hugsið yður Kolbeinn og handreðsskrattann drukkna á ferðaþjónustbæli með útsýni yfir kúahóp

Skítt með öll skattsvikin, sem ferðaþjónustuþorpararnir fremja sér til ánægju og ábata. Hitt er aftur verra að ferðamenn geti horft gegnum rúðu á mjólkukýr í fjósi meðan þeir ,,dreypa" á rauðvíni, eins og greinarhöfurur orðar það svo ósmekklega. Hvernig haldið þið, greyin mín, ef svokallaðir anímlistar tækju sig til og færu að fjölmenna á veitingastaði þar sem hægt er að virða fyrir sér baulurassa og drekka sig í leiðinni blindfulla? Auðvitað myndu anímalistarnir nota fyrsta tækifæri sem gæfist til að lauma sér útí fjós til að eiga samskipti við blessaðar skepurnar, sem jafngilda djöfullegasta guðlasti og hroða sem hægt er að hugsa sér.

Mér er sem ég sæi Kolbein Kolbeinsson skrifstofustjóra og vin hans, Indriða Handreð, að drykkju við gluggaboru, sem veitti útsýni yfir kúahóp í fjósi. Soleiðis kallar eru til alls vísir, og þá meina ég: til alls vísir, við slíkar aðstæður.

Um fyrirkomulag á veitingastað, sem veitir drykkfelldum óbótamönnum, eins og Kolbeini og handreðsskrattanum, aðgang að varnarlausum dýrum, er með öllu óásættanleg í ljósi þess hvílíkan öfuguggaverkanaði þeir væru vísir að fremja í slíkum stað með köldu blóði.

Svíður að sjá svarta starfsemi blómstra

Erindi frú Ingveldar frá 2001 í tilefni af umræðu um tilgang meyjarhafts

Á síðasta aðalfundi Sjálfstæðismannafélags Garðabæjar flutti frú Ingveldur erindi sem hún kallaði ,,Hvers virði er meydómurinn." Í þessu frábæra erindi sínu gerði frú Ingveldur nauðsyn á varðveislu meydómsins að þungamiðju máls síns annarsvegar, en hinsvegar ríka áherslu á gildi þess að verða ekki hórnum að bráð. Þá vék hún máli sínu að sérstöku sálarástandi, sem á það til að grípa fólk, ,,hinni ótímabæru kynvillu" en það ku verka á þá er fyrir verða eins og þeir hafi étið gangstéttarhellu.

Í lokakafla erindis síns vék frú Ingveldur að hlálegum meydómsmissi Máríu borgargagns, sem varð þess valdandi að Máría hefur mátt sæta þeim örlögum að verða náttúrulegur brókarsóttargemlingur, kjaftatífa og trunta. En frú Ingveldur hafði kvöldið áður en hún flutti Sjálfstæðismönnum í Garðabæ erindi sitt, komið að Kolbeini, eiginmanni sínum, í óforskömmuðum ástarlífsmökum með Máríu borgargagni um kvöldmatarleytið undir borði í bílskúr frú Ingveldar og Kolbeins.

Niðurstaða erindis frú Ingveldar var því sem sé, að meydómurinn væri í raun einskis virði í nútíma þjóðfélagi og það væri fremur heimskulegt að reyna að halda í hann til þess eins að halda árunni hreinni. Hinsvegar bæri kallmönnum að sniðganga hórinn eins og hverja aðra drepsóttarplágu og leggja sig ávallt í líma við að halda krumlum sínum og öðrum líkamsöngum frá nærbuxum kvenna til að fá ekki það orð á sig að vera nærbuxnafémínístar.

Til hvers er meyjarhaft?

Árnadúettinn yfirtaki keflavíkurfestívalið með Helguvíkurblús og kvótasöngvum

Ef allar hljómsveitir og listamenn hafa afboðað komu sína á Keflavík Music Festival, þá held ég séu hæg heimatökin fyrir forsvarsmenn festivalsins að fá þá frændur, Árna Johnsen og Árna Sigfússon til að söngla yfir lýðnum. Það væri í senn frumlegt og listrænt ef Árnarnir sæu um tónlistarflutninginn frá upphafi til enda og tónleikagestir myndu örugglega vera mjög þakklátir og skemmta sér framúr hófi.

Ég tel mig vita að þeir frændur myndu kyrja Helguvíkurblúsinn fræga, sönginn sem sökkti bátnum í Sandgerði og nokkra hugljúfa kvótasöngva úr Vestmannaeyjum, fyrir nú utan að misþyrma Göllavísum Ása í Bæ með tilþrifum sem þeim frændum einum er lagið.

Fleiri hætta við

Skoðun frú Ingveldar og Máríu Borgargagns á aðhaldsfötum

Já, heiðurskonurnar, frú Ingveldur og Máría blessunin Borgargagn, hafa undanfarið beint sjónum sínum að aðhaldsfötum, sem er frekar undarlegt þar eð þær eru fremur lítið fyrir aðhald almennt, sérstaklega á vissum sviðum. Því miður eru þær stöllur absalútt andsnúnar svona ,,aðhaldslörfum" eins og þær kalla það, og telja konum best borgið að fara aldrei í þessháttar flíkur. - Það eru engin andskotans rétt undirföt til, er haft orðrétt eftir frú Ingveldi. Og hún bætir um betur með því að segja, að Naomi Watts sé hallærisleg kerlingarugla, sem ætti best heima í kolanámu innanum sveitta og skítuga djöflamergi.

Í dag frétti ég svo af því, að Máría Borgargagn hefði fyrir fám dögum dottið kylliflöt afturfyrir sig í verslun Nóatúns í Hamraborg þegar hún gekk full rösklega á vöruhillu. Við fallið flettust klæðin uppum hana, bæði að ofanverðu og neðanverðu, svo við blasti hverjum manni hve frjálslega hún var til fara innanklæða. Síðar, þann sama dag, lenti Borgargagninu og frú Ingveldi ila saman á kaffihúsi, þegar Máría var að segja vinkonu sinni frá óhappinu í Nóatúni, en þá hrökk uppúr frú Ingveldi, að sér kæmi þetta ekki á óvart vegna þess, að Indriði Handreður, sambýlingur Borgargagnsins, væri ljótur og luralegur og bráðum ónothæfur náttúruleysingi og landeyða. Þegar þessi orð höfðu fallið, slógust frú Ingveldur og Máría Borgargagn þangað til lögreglan kom til skjalanna og skakkaði óeirðinar. Þegar þar var komið sögu, mátti ljóst vera, að nota ekki undirföt, allrasíst þau réttu, þrátt fyrir að aðhaldsföt séu þessa stundina aðalmálið í Hollywood.

Ekkert nema aðhaldsföt á rauða dreglinum