Úr spádómabók Kögunar

Nú er Hann útstrikaður og syndir Hans allar komnar niður á botn Framsóknarfjóshaugsins, sem þó er sagður botnlaus. Hér eftir mun Hann baða sig, undurhreinn og angandi, í morgundögg haustsins, og englar úr tuddabásnum í Framsóknarfjósinu lyfta Honum björtum og balsameruðum fyrir augu lýðsins. Draugar frá Panömu, Tortólu og Transilvaníu verða á brott frá Honum, en Kögun og Borgun munu þjóna Honum.

Nú er Hann útstrikaður og með nýja, tandurhreina samvisku, og vegfarendur munu kinka kolli til Hans með velþóknunarglampa í augunum. Allar völskunar orðnar tannlausar eins og gamla Framsóknarmaddaman og geta ekki gert honum mein meir. En Máría Borgargagn ætlar að væta strætið Honum til dýrðar; fyrir vikið verður hún með englum Maddömunnar í Paradís þá líkaminn burt sofnar og verður að moltu í Fjóshaugnum.

Nú er Hann útstrikaður og útskrifaður og útistandandi. Hann kemur til oss tifandi á skíðum, seðlabunktin falla að síðum og lánstraust vex með lýðum. Hann rekur út köttinn, sem komin er í ból bjarnar og fjóshaugar hymmnanna falla fyrir fætur Hans, en Hann mun ekki saka. Svo heyrir hann graðneytið baula og bölva og hnusa afturum sig; Hann er kominn heim og hin sæla Móðir skreiðist uppúr körinni og býður Hann vel kominn. Á eftir ætlar hann að vinna allar kosningarnar sem töpuðust áður en Hann fæddist.

Margar útstrikanir hjá Framsókn í NA

Söng messu í morgunsárið

Þegar hinum mikla kirkjuhöfðingja, síra Baldvini, presti og prófasti til Gemlufallþinga, varð ljóst, að Sjálfstæðisflokkurinn hafði haldi velli í kosningunum og gott betur, boðaði hann til guðsþjónustu klukkan fimm á sunnudagsmorgni. Síðan söng hann messu yfir meðhjálparanum, kirkjukórnum og fáeinum grútsyfjuðum sóknarbörnum til viðbótar. Að vísu hafði fjölgað nokkuð við messuna uppúr klukkan sex, því síra Baldvin hafði gert ráðstafanir til að ræsa söfnuðinn út, meðalannars með því að gangsetja brunalúðurinn og skipaði lögreglunni að aka um sóknina með sírenuvæli og ljósagangi. Því til viðbótar mátti meðhjálparinn þeytast um allt með gjallarhorn til að kungera mönnum hina fyrirvaralausu guðsþjónustu og bænastund.
 
Þagar kórinn hafði lokið við að syngja ,,Lofið vorn drottinn, líknsaman föður á hæðum" í tvígang, hóf síra Baldvin upp raust sína og lofaði drottinn fyrir þá gæsku, að hafa komið Sjálfstæðisflokknum á rétt ról með fylgisaukningu og stöðugleika. Þá prísaði hann drottinn sérstaklega fyrir að hafa slegið Pírata útaf laginu og kvaðst treysta því að almættið kæmi þeim undirmálslýð fyrir þar sem hann á heima. Loks mærði síra Baldvin Engeyjarættina og Davíð Oddsson í löngu máli fyrir staðfestu téðra aðila gegn kommúnistum, sósíalistum allra handa, anarkistum, femínístum og framsóknarmönnum. Að því búnu söng síra Baldvin bænargjörrð til skaparans: - Háttvísi hymmnezki faðir. Vér þökkum þér af hrærðu hjart fyrir að hafa gefið okkur Sjálfstæðisflokkinn og ekki síður að yður þóknaðist að beina villuráfandi kjósendum til að gjöra veg þess góða Flokks sem hagsælastan, en eyða Samfylkingarbrælunni. Mættum vér, herra Drottinn, minna yður á að senda oss margfaldan hagvöxt, enn margfaldaðri hagnað og góða loðnuveiði í vetur. Amen.

Undir lok predikunar sinnar brýndi síra Baldvin fyrir sóknarbörnum sínum að forðast brennivín og hórdóm og virða feður sína og mæður. En áður en hann sagði ,,amen" lét hann ekki farast fyrir, að fara nokkrum vel völdum orðum um kvennpresta þá er rutt hafa sér rúms innan þjóðkirkjunnar og gleymdi ekki kvennbyskubnum atarna, og kallað það mál eitt allsherjar hneyksli, guðlast og svívirðu. Svo var sungið ,,Lofið vorn drottinn" í tvígang og sálminn ,,Falsguði skulum vér Fjandanum selja" eftir síra Baldvin sjálfan.

Laun forseta hækka um hálfa milljón

Úlfur undir eiturgulu og fávísir og ruglaðir kjósendur

Ekki er seinna vænna fyrir kjósendur ,,Björtu framtíðarinnar" að komast að því úr hverju sú Bjarta er gerð. Það hefur svo sem lengi legið fyrir, að Bjarta framtíðin er verulega hægrisinnuð, lituð frjálshyggjukapítalisma og ESB hyggju. En Bjarta framtíðin hefur komið óhreint fram, svo kjósendum er vorkun, að hafa ekki áttað sig á fyrir hvað þetta fyrirbrigði stendur. Innanundir eiturgulum kjánajakkafötum hr. Ó Proppa er helblár auðvaldssinnaúlfur. Hið sama er að segja um þá syfjuðu, Gvönd Steingríms og Marshall, sem nenntu ekki í framboð að þessu sinn, enga gátu þeir heldur ekki vaknað til fullrar meðvitundar.

Hvernig Björtu framtíðinni og atvinnurekenda- og braskaraklúbbnum Viðreisn hefir tekist að koma því inní hausinn á tæplega tuttugu prósent kjósenda, að þeir væru einhverskonar uppreisnar- eða jafnvel byltingarflokkar, er í raun óskiljanlegt. Það er augljóst, að kjósendur eru upp til hópa afar illa upplýstir um stjórnmál og stjórnmálaflokka á Íslandi; í mörgum tilfellum er ekki einusinni um slitrótta yfirborðsþekkingu að ræða. Hvað ætli stór hluti kjósenda Sjálfstæðisflokksins geri sér grein fyrir útá hvað sá flokkur, ef flokk skal kalla, gengur, skilji samhengið milli hans og annarra þátta samfélagsins? Ég er ansi hræddur um, að það hlutfall sé hátt, - óhugnanlega hátt.

Ef Íslendingar hafa einhvern hug á að byggja hér upp siðað og réttlátt samfélag, sem ég efast um að þeir vilji eins og sakir standa, þá verða þeir að gefa sér góðan tíma til að læra pólitíska mannganginn og koma sér dómgreint til að meta samhengi hlutanna á réttan hátt í þeirri skák. Á meðan þjóðin er jafn fávís og rugluð andspænis stjórnmálum og stjórnmálaflokkum þurfa óaldarfélög eins og Sjálfstæðisflokkurinn lítið að óttast og geta án teljandi erfiðleika haldið áfram sínu arðráni, spillingu og avegaleiðandi lygakjaftæði    

Benedikt fái umboðið

Velgjörðarkona mannkynsins gleður oss enn á ný

Ennþá heldur uppistandarinn Vigdís Hauksdóttir að skemmta landsmönnum með hlálegu fleipri og undarlega vel út færðu rugli. Nú vill þessi gáskafulla kvenpersóna höggva hausinn af Sigurði Inga framsóknarformanni og þá væntanlega endurreisa Sigmund Dávíð, sem þá veri hægt að segja um: ,,á öðrum degi upp reis hann eins og Þorgeirsboli." Það má vera, að einhverjir hafi orðið vondir útí Vigdísi fyrir að vera með opinbert spaug, svona daginn eftir kosningar, því alltaf eru einhverjir, sem annaðhvort hneykslast eða skilja ekki, ef fyrir augu þeirra og/eða eyru ber kátlegt skemmtiefni. Það leiðindafólk veit ekki né skilur, að sá sem kemur fólki til að hlægja er velgjörðarmaður mannkynsins.

Færri vita samt, að frú Ingveldur leiddi Bjarna Ben útá Bessastaði í morgun, löngu áður en fór að birta, og bankaði uppá bakdyramegin hjá forsetanum og skipaði honum með harðri hendi að veita Bjarna þegar í stað umboð til stjórnarmyndunar, enda væri hún sjálf þegar búin að útvega hækjur fyrir blessað Íhaldið, svo að ný ríkisstjórn gæti tekið til starfa á vinnutíma á mánudagsmorgun. Forsetinn brá hart við og skellti hurðinni umsvifalaust á trýnið á komufólki og hringdi á lögregluna og bað hana koma tafarlaust og skakka leikinn. Hinsvegar varð forsetinn dálítið hissa þegar hann heyrði lögregluna segja um leið og kom auga á hina óboðnu gesti: - Nú, svo það eru þau, eins og þetta væru góðkunningjar lögregluembættisins.

Á meðan frú Ingveldur brá sér af bæ aðkallandi erinda, sungu Brynjar Vondalykt, Kolbeinn Kolbeinsson, Máría Borgargagn og, takið eftir, Vigdís Hauks ljóðmælin um Ráðskonuna á Holtavörðuheiðinni, en Indriði Handreður lék undir með hrotum, endilangur undir stofuborðinu. Þessi söfnuður er enn í skýjunum yfir góðum horfum á vænlegu arðráni og gamlingja- og öryrkjapyntingum hin næstu misseri. En Vigdís Hauks er sannkallaður gleðigjafi, sem hefir einstakt lag á að veita notalegum hlátri inní hjörtu landa sinna. 

Kallar eftir afsögn formannsins

Hundahreinsun, ráðherrastólssjúklingur og alvarlega brogaður hugsanaháttu helmings kjósenda

Þennan gráa októbermorgun koma uppí hugann ummæli Össurar Skarphéðinssonar, þáverandi ritstjóra Þjóðviljans, þess efnis, að Alþýðubandalagið þyrfti nauðsynlega að fara í gegnum hundahreinsun og átti við, að nauðsynlegt væri, að viss hópur einstaklinga í Alþýðubandalaginu væri gerður áhrifa- og valdalaus. Nú hefur Össur sjálfur orðið slíkri hundahreinsun að bráð í alþingiskosningum, ásamt lagsbræðrum sínum, Helga Hjörvar, Árna Páli og fleiri angurgöpum, sem þinghreinsun er sannarlega að. Útaf fyrir sig á Samfylkingin þetta gríðarlega afhroð, hundahreinsunina, fyllilega skilið fyrir framgöngu sína fyrr og síðar.

Þrjatíu prósenta fylgi Sjálfstæðisflokksins er afturámóti verðugt verkefni fyrir félagsfræðinga, mannfræðinga og sálvísindamenn og síðast en ekki síst afbrotafræðinga, að kanna ofaní kjölinn. Það er eitthvað stórkostlega brogað við hugsanagang og sjálfsvirðingu þjóðar, sem að einum þriðja greiðir alræmdum bófaflokki atkvæði sitt í þingkosningum. Til viðbótar kusu sitthvor tíu prósentin mjög vafasama flokka braskara og panamaþrjóta. Með öðrum orðum, virðist helmingur þjóðarinnar criminalistar, sem veigra sér ekki við að kjósa flokka fjárglæframanna, sem hafa unnið að því öllum árum að mylja grunnstoðir samfélagsins niður á skipulegan hátt, naga þær og éta innanfrá, hygla arðræningjum og undanskotsbófum í skattaskjólum. 

Svo er bara að sjá hvort ráðherrastólssjúklingurinn, Steingrímur J. Sigfússon, gerir ekki harða hríð að því aðð komast í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum, með annaðhvort Framsókn eða Viðreisn sem hækju. Viðbúið er, að Katrín Jakobsdóttir þurfi að vera á tánum gagnvart flokkseigendunum sínum á næstunni. Ef hún lemur ekki á klærnar á Steingrími, Svavarsfjölskyldunni og Álfheiði, af fullri einurð og myndugleika, ef það hyski ætlar uppí sóðabælið til Sjálfstæðisflokksins, þá er úti um hana sem stjórnmálamann. 

Lágmark þriggja flokka ríkisstjórn

Frábært afrek ritarans fer í heimsmetabókina

Í kveld hefir ritari Sjálfstæðisflokksins náð þeim frábæra árangri, sem fært verður til bókar á heimsmetaskrá Guinnes, að éta átta kílógrömm af humri og þamba með honum átta lítra af hvítvíni. Auk þess bruddi ritarinn klærnar og skeljarnar utan af humrinum í sig. Þetta fáheyrða afrek er þess eðlis, að forsetinn mun hengja Stórriddarakross hinna íslensku Fálkaorðu í barminn á hinum knáa ritara um leið og árið 2017 gengur í garð. Að vísu er ritarinn næsta vambsíður orðinn eftir græðgina og gleypuganginn og þyngdarpunktur líkamans færst verulega úr stað, sem er bagalegt sökum þess að hvítvínið er farið að virka, enda rótsterkt helvíti úr einhverri bruggkompu í Rúmeníu

Á sínum tíma svalg Máría Borgargagn fimm og hálfan lítera af hvítvíni á einni kveldstund og var lögst afvelta og ósjálfbjarga um miðnætti og þvoglaði botlausa heimsku og vitleysu útí loftið. Og þegar þeir reistu hana upp, gubbaði hún útum allt og hrein eins og grýlukerling, sem er að kremjast í hel milli stafs og hurðar. Þegar þar var komið sögu, var Borgargagnið orðin svo óhrjáleg og illþefjandi, að ekki einusinni Brynjar Vondalykt hafði lyst á að fara með hana inní miðstöðvarkompuna og var hann þó augafullur og ógeðslegur sjálfur.

Vissulega getum við Íslendingar, allir sem einn, verið fjarska stoltir af ritaranum, afreki hennar og aðdáunarverðri græðgi. 

Ólýsanleg tilfinning

Helmingur kjósenda criminalistar. Staðfest.

Nú er endanlega staðfest, að Íslendingar er það sem á erlendum málum kallað criminalistar í stjórnmálaviðhorfum, það er að segja glæpamannasinnar. Það að stækir ójafnaðarflokkar auðvalds, græðgi og panamaskjala eru með fullan helming atkvæða landsmanna að baki sér. Þetta bendir ótvírætt til þess að Íslendingum sé ekki viðbjargandi, að minnsta kosti ekki í bráð.

Að sjálfsögðu liggur vel á frú Ingveldi þessa stundina, því hún sér fram á að geta haldið svallveislum sínum áfram af fullum krafti enn um sinn í skjóli valdamikilla crímínala, sem einskis munu svífast í að koma blautustu draumum sínum um samfélagseyðileggingu með einkavæðingu, skattaskjólsinnistæðum og fleiri stórglæpum gegn þjóðfélaginu. Og Vondalyktin og Apakötturinn geta haldið áfram að dansa með buxurnar á hælunum til æviloka.

Og kjósendur munu ekki fá minnsta samviskubit vegna glæpamannasinnaðs framferðis síns í kjörklefanum í dag, enda er áunnin siðblinda orðin að normal ástandi hjá þessu fólki.  

Bjarni fagnar fyrstu tölum

Steinbarn Samfylkingarinnar og möguleg endalok hennar

ESB er fyrir löngu orðið að steinbarni í görnunum á Samfylkingunni. Það skiftir samfylkingareigendur engu máli þótt ESB sé að hrökkva í sundur og enginn viti hvað um það verður, alltaf klifar einsmálsflokkurinn Samfylking á þráhyggjusjónarmiðum sínum um að láta ESB innlima Ísland í þá ruslahrúgu sem sambandið er. Það er lítill sem enginn áhugi á ESB innlimun nema hjá 5% flokkum Samfylkingu og braskarabandalagi öfgahægrilúðanna sem kenna sig við Viðreisn. Það er nú allt og sumt.

Það kemur dálítið á óvart, og þó ekki, að forystulið Samfylkingarinnar virðast ekki gera sér neina grein fyrir af hverju flokkurinn þeirra er á barmi þess að þurrkast út. Fyrir utan að halda því fram að Samfylkingin sé vinstri eða miðvinstri eitthvað þrátt fyrir að vera sannarlega ruglingslegur hægriflokkur, meira að segja töluvert langt hægri, þá á ESB steinbarnið þeirra orsökin fyrir fylgishruni þeirra og afhroði. Kjósendur líta á Samfylkinguna sem einsmálsflokk, einsmálsflokk, sem gert hefur ESB steinbarnið sitt að sinni súperbarbabrellu, margeinum guði, forsendu fyrir áframhaldandi lífi á jörðinni. Engann þarf að undra þótt kjósendur hafi á tilfinningunni að Samfylkingin sé haldin ólæknandi geðsjúkdómi, þráhyggjumeinsemd, sé með öðrum orðum galin, gaga og gúgú.

Og þegar dvergkafbáturinn Össur Skarphéðinsson hefur sig uppúr undirdjúpunum og slær því fram að VG sé á leið í ríkisstjórn, þá veit maður að það er lýgi, kjaftæði, óheiðarleg ruglandi. Það færi best á því, að Össur héldi sig alfarið á hafsbotni stjórnmálanna og spinna þar sín plott innan Samfylkingarinnar. Á morgun rennur ef til vill upp sú sögulega stund, að stundarglas Samfylkingarinnar renni út og Össur sitji eftir, súrefnislaus eins og þorskur á þurru landi, og þar með ljúki loksins tilgangslausu pólitísku sprikli þessa vafasama loddara. 

Segir VG opna á samstarf við Sjálfstæðisflokk

Hæg er leið til Helvítis, nema góð fyrirmynd sé valin

Hagfræði er mikil trúarbrögð og guðspjöll hennar háheilög þar sem Hymmnaríki og Helvíti eru endurskipulögð og endurskilgreind eftir nýmóðins trúarbragðafræði. Til dæmis er guðspjallið um hagvöxtin afar mikilvægt og ófrávíkjanlegt, að ekki sé minnst á guðspjallið um hagnaðinn. Í trúarbrögðum hagfræðinnar er Hin Ósýnilega Hönd Markaðarins hið sama og hinn þríeini guð, lögmálið og spámennirnir í kristindómnum. Og vei þeim er ber brigður á eða svívirðir Hina Ósýnilegu Hönd, hagnaðinn og hagvöxtinn. Þeir er það gera senda æðstu prestar Hinnar Ósýnilegu Handar rakleitt í Gúlagið til Stalíns þar sem þeir verða upprættir og kastað í eldofninn.

Það er svo sem viðbúið hvurt stúlkukindin Ásta Guðrún verður send efir guðlastið atarna, sem haft er eftir henni um um hin helgu guðspjöll. Og nöturlegt verður lagið á henni þegar Stalín kastar henni af heyhvísl á bálið í Gúlaginu. Þá verður heldur seint að iðrast því það er margsannað, að of seint er að grípa hendi fyrir rassinn þegar niðurgangurinn er kominn í buxurnar. Það heldégnú.

Þá væri Ástu Guðrúnu nær að taka sér litlu sjálfstæðisflokkstelpuna, sem var í sjónvarpinu í kvöld, að éta humar í bæði mál hvunndags og þamba hvítvín með, en styrjuhrogn og villidýrasteik um helgar og skola því niður með rauðvíni og konjakki og ropa makindalega á eftir. En umfram allt á Ásta Guðrún að tilbiðja og elska Hina Ósýnilegu Hönd Markaðarins, hagnaðinn, hagvöxtinn og Hannes Hólmstein, eins og litla sjálfstæðistelpan gerir, og þá mun henni vel farnast.

Segir hagfræðingum að stunda alvöru stærðfræði

Meinlegur misskilningur um sælgætisgerð, eða hryllilegur ósómi og sóðaskapur?

Í fréttinni af sælgætisklístrinu frá honum Nóa kemur fyrir orðið ,,lakkrísæði." Eða hvað? Orðinu atarna er nefnilega skipt á milli lína á þann hátt að fyrri liðurinn er ,,lakkrí-" en síðari liðurinn, í næstu línu á eftir, er ,,sæði." Satt að segja hefir mörgum brugið í brún við að lesa þessi firn, hreinlega hnykkt við, og farið að velta sér uppúr ósiðlegum, að ég ekki segi ógeðslegum, hugsunum. Hvern fjandann sjálfann eru þeir þarna hjá Nóa að brasa? Eru mennirnir orðnir geggjaðir? Eða eru þetta máske ekki menn, eða hvað?

Þegar frú Ingveldur renndi haukfránum augum sínum yfir umfjöllun mbl.is um frægðarverk Nóa hnaut hún að sjálfsögðu um þetta nýstárlega efni, ,,lakkrí sæðið" sem gotteríisfabrikkan Nói kveðst hræra saman og selja fólki í bitatali. Á sömu stund sá frú Ingveldur fyrir sér aðfarirnar við ,,lakkrí sæðisgerðina:" Tíu kallar, tuttugu kallar, þrjátíu kallar, með buxurnar niðri á hnjám, búnir að raða sér hringinn í kringum stóran bala með volgu súkkulaði í, þess albúnir að fórna sínu framlagi útí jafnínginn. - Það væri þokkalegur andskoti, hugsaði frú Ingveldur, - ef helvítis umskiptingurinn hann Kolbeinn minn starfaði við þennan klámfengna iðnað, eins og það villudýr hagar sér á óábyrgan hátt. Og Vondalyktin, Gwöð minn góður, Jésús Kristur og allir spámennirnir, - það væri aldeilis géðslegt éta sona sælgæti með tilleggi úr slíku úrþvætti og skítseyði.

So hringdi frú Ingveldur í Máríu Borgargagn og spurði hana umbúðalaust hvort afstyrmið hann Indriði hennar Handreður væri eitthvað að dindlast í kringum sælgætisgerðina Nóa. Borgargagnið þóttist ekki vita beinlínis til þess að Indriði væri innanbúðar í Nóa, en hann heðfi mörg útispjót við að afla sér tekna, enda þyrfti heimílið pénínga. - Nú, það er þá svona!, sagði frú Ingveldur að bragði, - þeir ætla semsagt, þessir andskotar, að drepa hálfa þjóðina eða öllu heldur þjóðina í heilu lagi. Nú verða þeir geltir, steingeltir, eins og fresskettir svo að þjóðinni verði ekki útrýmt af gáleysi! 

Nói með nýtt lakkrís góðgæti