Syndir ukkar eru ekki fyrirgefnar, þið skiluðu ekki CFC-skýrslunum!

Það var eftir öðru hjá þessum guðsvoluðu sæmdarhjúum, sem eru heimsmeistarar á heimsmsthafa ofan, að gleyma að skila CFC-skýrslunum. Fyrr má nú vera meiri ekkisens forsmánin! Þau ættu þó manna best að vita, að vanskil á CFC-skýrslum er ein af höfuðsyndunum og varða við paradísarmissi. Það verður þokkalegt að sjá þessi fyrrum óskabörn gömlu Framsóknarmaddömunnar standa á adams- og evuklæðunum einum frammi fyrir sjálfu Almættinu þegar þar að kemur og Almættið mlir til þeirra af vanþókun og mikilli festu: - Ormarnir ukkar! Þið fáið ekki vist í Hymmnaríki, syndir ukkar eru ekki fyrirgefnar, þið skiluðuð ekki CFC-skýrslunum. En handan við hornið bíður Helvíti, hroðalegra en nokkur veit.

En þar eð Almættið er góðhjartað leyfir hann sæmdarhjúunum að gægjast stutta stund iinnum smárifu á vegg Hymmnaríkis, en þar sjá þau aungva framsóknarmenn né íhöld og furða sig á að þeirra í stað standa fyrir innan, svo sem eins og faðmlengds fjarlægð, þeir Karl Marx, Jesús Kristur og Brynjólfur Bjarnason á hljóðskrafi að gera gys að heimsku og villdýrshætti jarðarbúa. Við svo búið ráfa sæmdahjúin fyrir horn Hymmnaríkis hvar Pokurinn býður þeim að gista að sínu stórbrotna og ástríka heimili.

Já, það gerist margt og flókið á þessum síðustu og vondu tímum. Allt er að snúast á hvolf og snúast við aftur; illa artaðir fjárplógsmenn, ágjarnir og ófyrirleitnir, verða uppvísir að hræðilegum verkum og breytast að nokkrum dögum liðnum í fórnarlömb, en þar á eftir í landsins bestu syni, eins og þeir voru áður, og verðlaunaðir með atkvæðum lýðsins og glimmrandi húllumhæi. Að sjálfsögðu verða sendiboðar illra tíðinda allir skotnir eins og hættulegir illvirkjar. Ekki er nema von að þeim félögum, Karli, Brynjólfi og Jesúsi, finnist lítið til um æðstu og gáfuðustu skepnu jarðlífsins.

Skiluðu ekki CFC-skýrslum

Annan eins óþverramunnsöfnuð hefi ég ekki í annan tíma heyrt eða séð á prenti

Andskotans ódó er þessi kvennmaður, ef kvennmann skildi kalla, Kata Præs heitir hún víst, og veitti ekki af að þvo trantinn á henni að innan með salernisbusta og grænsápu. Annan eins óþverramunnsöfnuð hefur maður ekki heyrt síðan síðutogarakarlanir og netabátajaxlarnir voru og hétu, en það er bráðum komin hálf öld síðan það var. Ég vona heitt til Guðs almáttugs að við hér á Íslandi eigum ekki neinar svona Kötur, - ég meina svona Kötur með kjaftinn í klobbanum. Meira að segja frú Ingveldur og Máría Borgargagn mundu aldrei láta sér svona orðbragð um munn fara og eru þær þó ekki neinar teprur í orðavali.

Það er hvurjum manni ljóst að ef svona orðræða og samtal verða plagsiður í fjölmiðlum þá mun siðmenning vor riða til falls og klámkjaftar og pervertistar taka völdin. Sjáíð þið fyrir ukkur Köturnar sem sitja á Alþingi Ísslínga taka uppá því að slá um sig með blautlegri orðræðu og samtali úr ræðustól löggjafarþingsins? (Það gæti svosem verið nógu gaman að sjá og heyra þær píslir klæmast eins og Kolbeinn Kolbeinsson gerir þegar hann er fullur.)

En fyrst minnst hefir verið á frú Ingveldi, þá er ekki úr vegi að segja frá því að hún fékk næstum því hjartaslag, blóðkreppusótt og krampaflog í morgun þegar hún heyrði þá á útvarpinu segja frá nýjustu skoðannakönnuninni þar se Da-Oddsson var með 13%. Hún varð að steypa í sig margföldum af brennivíni og margar róandi töflur til að ná andanum aftur og koma hjartslættinum á rétt ról. Svo ók hún á Reinsróvernum sínum þangað sem bækistöð þeirra sem skoðannakönnunina gerðu og tók peyjana þar í gegn. Hún lagði höndur á þá, lét þá finna fyrir hnúum og hnefum og kunngerði þeim að hún yrði mun harðhentari við þá ef ekki verður meira kjöt á beinunum í næstu könnun. Á eftir voru drengirnir á könnunarstofunni færðir á slysadeild og þeim veitt áfallahjálp.    

Fokdýrir titrarar óþarfir

Ef þau voga sér til Íslands aftur ...

Jú, eitthvað mun til í því að til séu menn á Íslandi sem þykir ömurlegt að framlagi Íslands í Evrópusöngvakeppnina hafi verið hafnað á svona heldur skítslegan hátt. Það eru einkum skrýtnir menn og brjálaðar kvenpersónur með ófétislegan tónlistarsmekk sem harma útskúfun Grétu Salómé og öskranna í henni uppí eyru tónlistarlega sinnaðra Evrópubúa. Langflestir Íslendingar sýndu þó það þroskamerki að verða dauðfegnir í hjarta sínu yfir því að svona fór. Ríkisstjórn Íslands tók málefni Grétu Salómé og hrakfarir hennar fyrir á ríkisstjórnarfundi í morgun og komst að þeirri niðurstöðu að réttast væri að slíta allar stjórnmálatengingar við löndin í Evrópu og loka landamærum Íslands fyrir Grétu Salómé af því að hún klúðraði jóróvísíóninu og gerði okkur að skotspæni fyrir háð og spott annarra þjóða.

Þegar síðast fréttist var búið að gefa út tilskipun þess efnis, að Gréééta Salómé og hennar hjálparkokkar verði öll handtekin samstundis, öll sem eitt, ef þau voga sér að koma til Íslands, og síðan rekin úr landi með fyrstu ferð. Við annað brot bíður þeirra gapastokkurinn, hýðingarvöndurinn og vist í svartholi áður en þeim verður skilað til útlanda aftur með brennimerki á rassakinnunum.

En eins og áður segir, þá er það aðeins skrítið fólk og stórbilað sem er reitt útí Grétu kerlingarangann, - já og bakraddagaularana - og vill beita hana hörðum refsingum fyrir frammistöðuna í útlöndum í gærkvöldi. Fyrir fólki eins og mér og flestöllum öðrum löndum mínum, sem eru vitbornir og með fulla fimm, er stelpugreyinu velkomið að koma aftur heim, enda erum vér glöð og sæl með að bundinn var bráður endi á þessa júrúvísíónsmekkleysu. 

„Réttlæti fyrir Gretu“

Hræðileg ólukka, misskilningur og óréttlæti

Það er engin furða þó að framlag Íslands í júróvísjóninu þetta árið fengi falleinkun hjá öðrum evrópubúum. Satt best að segja hefir Íslendingum ekki dottið í hug áður að senda annað eins útburðarvæl út fyrir landsteinana fyrr en nú. Ekki er þó nóg með að tónverkið sé útburðarvæl heldur er það svæsinn kéllíngarvæll af óhugnanlegu tagi og til skammar í hvívetna. En hér eftir er útilokað að Ísland geti sent jafn voðalegan söng aftur í júróvísíjón því þennan hroða er ekki hægt að toppa.

Ekki bætti úr skák, að ,,framlagið" var orgað á einhverri hafnarknæpuengilsaxnesku sem aungvir tala eða skilja aðrir en langdrukknir blábjánar og hross með skyrbjúg. Sennilega þarf að senda Árna Johnsen í evrópusöngvakeppnina ef árangur á að nást; hann gæti að minnstakosti kumrað Bjálkakofablús eða Þjóðleikhússvalsinn. Það er ekki ofsögum sagt að þjóðin öll sé í losti, niðurbrotin og sálartætt útaf þessari ekkisens söngvakeppni, sem kemur þráðbeint ofaní áfallið útaf framboði Da-Oddssonar. Það ætlar ekki af þjóðarnefnunni sem býr á þessu líka ótérlega skreri að ganga nú um stundir. Og brátt sökkur landið.

Frú Ingveldur veðraðist uppí stríðsham þegar lýðum varð ljóst að útburðargrenjið frá Íslandi hafði beðið afhroð á erlendri grund. Frú Ingveldur sótti nefnilega haglabyssuna sína fram í búr og skaut sjónvarpið á stofugólfinu til bana og hleypti af úr báðum hlaupunum til að leggja áherslu á fyrirlitningu sína á skömminni. Þegar skothríðin hófs skreið Kolbeinn Kolbeinsson undir borð eins og blauður hundur og vætti buxur sínar að hætti blautbarna og bað í þokkabót Guð að hjálpa sér. En Guð hlustar ekki á kauða eins og Kolbein Kolbeinsson, ekki fremur en veinin í Grétu Salómé í Stokkhólmi í kvöld. Þar af leiðandi verður Kolbeinn að liggja undir borðinu, nötrandi af skelfingu, þar til einhverjum hugkvæmist að draga hann undan því, - en á því kann að verða nokkur bið. 

Ísland komst ekki áfram

Heill og hamingju þjóðarinnar

Það er dálaglegt fyrir Da-oddsson, eins og áköfustu stuðningsmenn Davíðs kalla hann, að hafa fyrir því að klöngrast í forsetaframboð með 3% fylgi í farteskinu. Að vísu var skoðannakönnununin, sem færði Davíð þessi þrjú dýrmætu prósent, hafin nokkru áður en karlinn slangraði inná Baugsmiðilinn og tilkynnti áform sitt svo ekki er öll nótt úti fyrir hann að fá eins og 5% í næstu könnun og 4% í kosningunum sjálfum.

Mest eru vonbrigðin vegna slaks gengis Davíðs í kosningaslagnum hjá frú Ingveldi, en hún hætti við eigið forsetaframboð sökum heilsubrests og sendi Davíð í sinn stað. Hinsvegar er Kolbeinn eiginmaður hennar Kolbeinsson fjarska upprifinn vegna góðs gengis Guðna Th. því hann fullyrðir að Guðni sé framsóknarmaður af sverari sortinni, hann finni það langar leiðir á einni saman lyktinni af honum. Raunar eru skilningavit Kolbeins ekki uppá það besta um þessar mundir vegna óhóflegrar áfengis- og eiturlyfjanautnar uppá síðkastið. Fyrstu dagana eftir svikaviðtalið við Sigmund Dávíð um Wintrisfyrirtækið á Jómfrúareyjum varð einlægt hans fyrsta verk þegar hann vaknaði á morgnanna að drekka sig steindauðann og liggja í því ástandi fram í eftirmiðdaginn, en þá hafði hann sig á ról og jóðlaði á eiturefnum fram yfir miðnætti.

Sem betur fer eru þau hjón, frú Ingveldur og Kolbeinn, hjartanlega sammála um að Andri Snær sé óbermi og fátt annað umfram það. Sama sinnis eru allir helstu vinir þeirra hjóna, svo sem eins og Brynjar Vondalykt og Óli Apaköttur, svo ekki sé minnst á Máríu Borgargagn og Indriða Handreð. Allt er þetta fólk svo svarnir hatursmenn Andra Snæs að engu er til að jafna öðru en hatur Kamarillu húsfreyju að fæti undir Fótarfæti á G. Grímssyni Grunnvíkingi, sem líka var skáldmennisræfill eins og Andri Snær. Það er náttúrulega gott og fagurt að vel metnir þjóðfélagsþegnar, eins og ofangreint sæmdarfólk, séu sammála í veigarmiklum málum sem varða heill og hamingju þjóðarinnar í stað þess að vera í sífelldum handalögmálum með rothöggum og glóðaraugum.

Ólíklegt að Davíð taki fylgi af Guðna

Í dag ríkir gleði hjá vissum tíkarsonum og tíkarsystrum

Í dag ríkir gleði hjá krataskitunum, ekki síst þeim er heyra til Samfylkingunni og sóðabæli Flokkseigendafélags VG. Þeirra svarni óvinur, síðan í þjóðaratkvæðagreiðslunni um ríkisábyrgðina á Æseivinu góða, ætlar að hætta sem forseti lýðveldisins. Flokkseigendur VG hafa hatað félaga Ólaf Ragnar af öllu hjarta síðan 1987, ef ég man rétt, og hatur þeirra er svo einlægt og hugheilt að sterkustu taugalyf ná ekki að slá á hatrið, jafnvel ekki einusinni þótt þau séu tekin í afar stórum skömmtum.

Í eina tíð vóru krataskiturnar í Samfylkingunni mjög ástfangnar af Ólafi, en eftir Icesave hafa þær hatað hann heilu hatri, rægt hann, logið uppá hann og bölvað honum mörgum sinnum til Andskotans við öll hugsanleg og óhugsanleg tækifæri; meðal annar heyrðist Össur, hvar hann sat á kamrinum og telfdi við páfann, hafa yfir blótsyrði og ragn um félaga Ólaf, og hjáróma grýlusöngur Jóhönnu um forsetann er landsfrægur. Ennfremur eru bænahringir gegn Ólafi Ragnari, sem auðvaldskerfissinnuðu krataskiturnar í Flokkseigendafélagi VG starfrækja, vel þekktir og þá af illu einu.

En nú er félagi Ólafur semsagt að hætta og ætla mætti að krataskiturnar taki fljótt gleði sína aftur með fagnaðarlátum og skralli. En það er nú öðru nær. Það má svo sem vel vera að þessi móálótti fénaður haldi skrall til að kokkála hverja aðra, en þar með er umsvifum þeirra og lífsmarki lokið. Krataskiturnar eiga það nefnilega allar merkilega sammerkt, að vera svo skelfilega leiðinlegar, snobbaðar og stórar uppá sig að þær munu aldrei öðlast þann sálarþroska að eignast þó ekki væri nema einn glaðan dag, hvað þá fleiri. Enda er þetta efrimillistéttarfólk með þykka trefla og eignir á aflandseyjum og einstaklega samkvæmt sjálfu sér hvað varðar sósíalískar hugsjónir og hvernig á að afvegaleiða þær, skrumskæla þær og gera þær að opinberu viðundri.

Ólafur Ragnar hættur við framboð

Þeir lifa lengst ...

Þeir lifa lengst sem lýðum eru leiðastir, það á líka við um pólitískt líf manna og þá ekki síst platvinstripersónunnar Steingríms J. Sigfússonar. Steingrímur þessi er einn þeirra ólánsmanna sem komið hafa óorði á sósíalismann og vinstristefnu almennt með undirferli sínu, óheiðarleik og loddaramennsku. Ef þessi leiðindanáungi ætlar sér enn einn ganginn að framlengja sitt pólitíska líf  ætti hann að gera kjósendum þann greiða að gera það undir merkjum annarra flokka en þeirra sem kenna sig við alþýðu og vinstri. Framsóknarflokkurinn er fullgóður selskapur fyrir Steingrím, eiginlega fullkomið kjörlendi, sem og Sjálfstæðisflokkurinn.

Það vita held ég flestir sem vilja á annað borð vita, að Steingrímur ásamt með bútík sinni, Birni Vali, voru svæsnustu andstæðingar breytinga á kvótakerfinu í þingflokki VG og fengu því ráðið í samstarfi við auðvaldsblækurnar í Samfylkingunni að allar fyrirlætlanir manna um uppstokkun á fiskveiðistjórnuninni rann útí sandinn. Þá á Steingrímur heiðurinn að því að 5 þingmenn VG á síðasta kjörtímabili gáfu ekki kost á sér meir fyrir flokkinn og gengu úr honum, bara það eitt hefði átt að vera brottrekstrarsök fyrir þáverandi formann og varaformann VG.

Úti í snjónum flokkur frýs,
fána sviptur rauðum;
Steingrímur Jóhann göltur og grís
gekk að honum dauðum.

Þá er vert að minnast þess að Steingrímur barðist flestum harðara við að endurreisa Gamla Ísland kapítalistanna uppí gráðugar lúkurnar á núverandi ríkisstjórnarflokkum, sem verða Steingrími ævinlega þakklátir fyrir það ómak. Já, margfyrrnefndur Steingrímur er sannarlega sannkallaður vandræðamaður í íslenskum stjórnmálum, vargur í véum, minkur sem hið hið pólitíska meindýraeftirlit ætti fyrir löngu að vera búið að sjá við.

Steingrímur áfram

Komið að kveðjustund

Það er sannarlega gamansamt af Davíð ritstjóra að láta frú Ingveldi ota sér á gamalsaldri útí forsetaframboð. Eihverjir kunna að álíta hér sé um brjóstumkennanleg elliglöp að ræða hjá ritstjórnaum, en aðrir vígbúast af kappi til að freista þess að koma vitinu fyrir karlinn því þeir vita sem er að hann mun fara flikk-flakk í baráttunni framundan og liggja að leikslokum í svaðinu með slitna brynju og sundrað sverð og fáeinar tilbúnar útbelgdar unglingabólur á nefinu.

Og nú er félagi Ólafur Ragnar lagður á flótta útúr fyrirliggjandi kosningarbaráttuskrípaleik og ætlar að láta Andra Snæ eða Guðna Th. eftir að skella Davíð í foraðið þar sem ann verður skilinn eftir ósjálfbjarga. Margir munu telja að með því fái Davíð makleg málagjöld en Hannes sitja eftir hágrenjandi í munaðarleysisástandi, en lífið mun líklegasta halda áfram eins og ekkert hafi í skorist því Guði líkar ekki svona fíflagangur og lætur ekki að sér hæða. Úr þessu má víst búast við öllum djöflinum fyrst svona er komið og Panamaskjölin dansandi eins og ærður púkafans yfir öllu saman.

Það fer að koma að kveðjustund hjá félaga Ólafi Ragnari, Davíð, Sjálfstæðisflokknum, Framsókn, Samfylkingu og VG, og skömmu síðar knýr bráðkveddan dyra hjá Pírötum, en þá verðu Bjarta framtíðin hans Gvöndar steindauð fyrir löngu enda hefir hún hvort eð er verið steindauð frá upphafi. Hvað við tekur má Skollinn vita, allt að einu er ballið að verða búið. En vita skuluð þér að byltingar er þörf, rauðrar alþýðubyltingar.   

„Í þessu embætti eru menn einir“

Gluggaskrautsgalskapur í þágu þjóðarinnar

Það var svosem auðvitað að gluggaskraut Steingríms, Álfheiðar, Svavarsfjölskyldunnar og Ögmundar vilji ekki kannast við algera bullið í sér þegar það er rekið öfugt ofaní hana eins og kústsskaft. En telpugarminum er vorkun; henni hefir af lærifeðrum sínum og eigendum að hata Ólaf Ragnar meir en erfðasyndina, en mannskapur á borð við Svavarsfjölskylduna, Álfheiði og Steingrím fyrir að hirt formennskuna í Alþýðubandalaginu á sínum tíma í blóra við þeirra vilja. En þau geta sjálum sér um kennt, pólitískri úrkynjun sinni, yfirborðsmennsku, falsi og snobbi en Ólafi Ragnari sjálfum að svona fór í Alþýðubandalaginu sáluga á síðustu öld. Og vita skulu þér, að ef forsetakosningarnar ganga útá einvígi milli Ólafs Ragnars og Davíðs og mjótt verður á mununum þá munu Katrín og flokkseigendafamilían, og sennilega að Ögmundi meðtöldum, í VG styðja og kjósa Davið. Svo einfalt er það nú.

Frú Ingveldur hefir megnan ímigust bæði á Ólafi Ragnari og eigendaklíku VG, enn fremur á Gluggaskrautinu sem og Finni Ingólfssyni og Ólafi útvegsbónda að Miðhrauni I. Frú Ingveldur hafði sjálf í hyggju að taka slaginn um forsetaembættið, en uppúr páskum fékk hún erfitt gigtarkast í lífbeinið og báðum megin í náranum og afréð í framhaldi af því að fresta eigin forsetaframboði og senda Davíð ritsjóra í framboð í sinn stað. Að sjálfsögðu lét Davíð að vilja frú Ingveldar, enda hefði hann átt hana á fæti hefði hann haft manndóm í sér til að hafna kröfu hennar; hún hefði fundið hann í fjöru fyrir bragðið og leikið hann grátt.

En fyrst minnst hefir verið á hana Katrínu okkar hérna Gluggaskrauts og fullyrðinu hennar um nafn Ólafs Ragnars í Panamaskjölunum þá væri ekki úr vegi fyrir hana að lýsa því yfir að hið dyggðum prýdda nafn Álfheiðar Ingadóttur, flokkseiganda og fiskeldisdrottningar, sé að finna í sömu skjölum af því að eitthvert andskotans félag í eigu karlsins hennar er nefnt þar á nafn. En því þorir Katrín ekki fyrir nokkurn mun því hún veit að ef hún gerði það þá myndu dagar hennar í gluggaskrautsembætti VG vera taldir með það sam og henni varpað útí ystu myrkur.

Forseti rangtúlkar orð Katrínar

Nei hann á sosum hvergi heima lengur, aumínginn svorni ...

Á dögunum kom fram í fjölmiðlum að mikil óvissa ríkti um heimilisfesti frú Dórittar Mússajevu og væri jafnvel haldið að hún hefi hvurgi lögheimili í þessum heimi. Þessi ósköp fengu svo á mig, að um tíma hélt ég að fjölmiðlungar væru að tala um einhvern alræmdan umrenning eða fáheyrðan afdalakarl sem dottið hefir útúr kerfinu fyrir handvömm möppudýra á Hagstofunni. Auðvitað snerust góðhjartaðir Íslendingar til meðaumkvunnar þegar þeim varð kunnugt um landleysi frú Dórittar og sumir, einkum lúmskur karlpéníngur og illa artaðar kvenpersónur, buðu henni að búa hjá sér fyrst félagi Ólafur Ragnar hefði varpað henni á dyr eins og flækingsketti sem laumast hefði inní búrið á Bessastöðum.

Í Brekkukotsannáli segir frá því þegar Álfgrímur Hansson, sonur afa síns og ömmu þar í Brekkukoti, spurði ömmu sína hvort hann Garðar Hólm ætti nokkurstaðar heima, eða hvort hann væri bara engill. Og gamla konan svaraði: - Hann Gorgur litli. Nei hann á sosum hvergi heima lengur, aumínginn svorni. Á sama hátt er komið fyrir henni Dóritt litlu, að hún á hvergi heima lengur.

Þegar frú Ingveldi var kunngerður einstæðingsskapur forsetafrúarinnar, semsé að aunginn hreppur treysti sér lengur til að taka ábyrgð á henni og því síður hafa hanna innan sinna landamerkja, varð henni að orði að þetta ástand væri sambærileg því að félagi Ólafur Ragnar, sem væri einn sérdeilis framsóknarkommúnisti og fantur, væri giftur Sölva Helgasyni, þeim nafnkunna landshornaflakkara og landleysingja. 

 

Dorrit sendir frá sér yfirlýsingu