Góð aðferð á umhverfisfíflin

Meðan mannkynið velur kapítalismann sem samfélagsform heimsins þarf enginn að undrast þótt fáeinum umhverfissinnum sé lógað árlega. Kapítalistarnir vita nefnilega sem er, að soleiðis apparöt geta skaðað hámarksgróða fyrirtækja og því finnst þeim ósköp réttlætanlegt að fella einn og einn þeirra af og til, öðrum náttúrufíflum til viðvörunar.

Á Íslandi er yfirstéttinni ákaflega illa við náttúrverndarfólk, ekki síst þegar til stendur að fremja umhverfisspjöll vegna raforkuvirkjanna og baneitraðra verksmiðjuandskota. Þess vegna brugðu kapítalistarnir á það ráð að kaupa dálítinn hóp af óheiðarlegum aumingjum til að plata sósíalista til að stofna ,,umhverfissinnaflokk" og úr varð VG, ,,Vinstrihreyfingin" ,,grænt framboð." Síðan var VG-flokkurinn látinn fara að dútla við virkjanir og eiturverksmiðjur í kjördæmi óforskammaðasta loddarans í VG; hann leyfði sér meira að segja að daðra í verki við olíudrulluvinnslu á Drekasvæðinu, með þeim hætti að sakleyingjarnir í VG vissu ekki sitt rjúkandi ráð.

Með því að lama sósíalista og umhverfissinna með þessum brásnjalla hætti hefir groddaauðvaldinu á Íslandi tekist að komast hjá því að slá róttæka umhverfissinna af. Það er nefnilega svo asskoti viturlegt að safna þessum umhverfisverndurum utan um einn slóttugann og siðblindan loddara og láta hann afvegleiða þá norður á Bakka við Skjálfanda eða alla leið austur á Drekasvæðið olíugóða. Síðast fréttist af loddaranum gera gælur við fræga, rasíska hægriöfgakerlingu úr Danmörku og tókst honum vel til eins og fyrri daginn og fékk á gott klapp á bakið frá Samherjum sínum voldugum, en Gluggaskrautir hjalaði undir og hló eins og fáráðlingur.

Yfir 200 umhverfisverndarsinnar drepnir

Andskotans kjaftabull og þvaður

Hvaða andskotans kjaftabull er í þessari Knútsdóttur? Hvernig ætli það hafi komið til að hún lætur hafa eftir sér heimskuhjal á borð við: ,,það er fullt af frábæru fólki í VG með hjartað á réttum stað?"

Sko, fyrir það fyrsta er ekki fullt af fólki í VG. Í þeim flokki er í mesta lagi dauft hrafl af fólki. Og í því fámenni er nákvæmlega ekkert um frábært fólk, í hæsta lagi er þar að finna skaðmenntaða rugludalla og álíka marga skaðbilaða stekkjastaura með sólgleraugu í blindhríðinni. Hvort fæenaðurinn atarna eru með hjártað á réttum stað dreg ég stórlega í efa. Mér var kennt að hjartað væri vintramegin í brjóstholinu, en í VG hafa allir hjartað, þ.e. þeir sem á annað borð hafa hjarta, hægramegin og sálarlíf þeirra er allt á efrimillistéttarrófinu.

Svo er okkur nokk sama hvort jómfrú Kútsson er í VG eða ekki; þeir sem ennþá eru í pólitísku hórdómsbæli Steingríms og Svavarsfjölskyldunnar eru best geymdir þar framvegis, þar með talin jómfrú Knútsson, eða Strútsson, jæja eða hvað hún heitir. Og veit jómfrú Knússon ekki enn að Steingrímur er alræmdur loddari og skúespilidiot? Svo alræmdum segg munar ekki um að draga alræmda rasista til lesa rasistíska hugvekju yfir undirmálsgörmunum sem við kjósum til þings.

Hildur hætt í VG

Tómlistarþankar í skugga gamalla öskrandi gamalmenna

Það held ég verði nú uppákoma þegar þessir kurfar fara að ,,hita upp" fyrir einhver galin gamalmenni sem ætla að öskra dulítið og spangóla á Laugardaldvelli annað kvöld. Kurfarnir, sem þykjast vera hljómsveit, er þekkt fyrir vandræðalegt gelgjuklám og enn vandræðalegra hljóðfæraglamur undir. Í einu söngljóði þeirra eru eftirfarandi línur: ,,Og þegar aftur upp hún stóð í aungvum buxum og í kinnum rjóð, var gellan alveg undur móð og stöffi og steinull í pípuna tróð." Það er áleitin spurnig hvurn fjandann sona rugl ,,hitar upp."

Svo verða víst önnur himpigimpi á Laugardalsvellinum annað kveld. Það er gamalmennasöngsveitin Gunna og Rósa, orðlögð fyrir illa falskan og kauðskan hljóðfæraslátt og óþægileg gaul, sem sumir meina að eigi að vera söngur. Þessi himpigimpi eiga best heima í Evróvísíón og öskra þar og berja ryðgaðar olítunnur. Og þó, - enn betra væri að geyma þá lokuðu hæli fyrir geggjuð gamalmenni; þá fengi fólkið í Laugarneshvefinu þó frið annað kvöld.

En nú er sem sé komin upp hugmynd, sem þegar er farin að vinda utan um sig, að íslenska ríkið gangi til samninga við Gunnu og Rósu um að taka að sér að koma fram fyrir Íslands hönd á næsta Evróvísíóni. Gunni Þórðar er tilbúinn með lag fyrir Axlar-Rósa, foringja Gunnu og Rósu, að orga ufir heimsbyggðina, en Axlar-Rósi er jafnframt sonarsonur hins fræga Bjarnar frá Öxl í Breiðuvíkurhreppi. Þetta telja merkustu spekingar einu leiðina fyrir Íslendinga til að vinna Evróvísíónið.Vissulega væri dásamlegt fyrir þjóðerniskenndina og stoltið að fá jafn fræga einstaklinga og Gunnu og Rósu til að syngja fyrir Ísland og sigra. Og lagið hans Gunna er bara helvíti gott, samið við innblástur frá þjóðkvæðinu ,,Kindur jarma í kofunum" við texta ekkiskáldmennisins Hallgríms á Bílrúðunni, en textinn sá heitir ,,Ég, ég ég og aftur ég."

Þurfa nýja drauma til að eltast við

Ófriðlega horfir í utanríkismálum Tyrkja og Þýðverskra

Özill er náttúrlaga Hund-Tyrki og ber ábyrgð á Tyrkjaráninu hér um árið. Þá fóru þeir, Özill og hans kompánar, siglandi til Íslands, hlupu þar á land og veiddu fólk, sem þeir höfðu síðan með sér í Barbaríið. Þau sem þeir vildu ekki taka með sér skutu þeir á færi að gamni sínu elligar þeir hengdu það í klettum, líka að gamni sínu. 

Og nú hefir Özill, fjandinn sá arni, bætt um betur með því að hafa heimsmeistaratitilinn í fótbolta af Þjóðverjum með því að leika sér að að leika illa, gefa boltann ítrekað á andstæðingana, gjöra aðsúg að eigin marki og bölva liðsfélögum sínum í sand og ösku á tyrknesku á meðan á leik stóð; en ekki þarf að taka fram að bölv á tyrknesku er miklu ljótara og svívirðilegra en bölv á þýsku; þegar Hitler sálugi hóf blótsyrðaflaum á sinn austurrísku djöflaþýsku, var það eins og ungbarnahjal miðað við tyrkneskan munnsöfnuð af sama tagi.

Nú hefir og vitnast að Özill hefir ekki látið nægja að spila heimsmeistaratignina úr höndum Þjóðverja, heldur hefir þessi mannleysa, ásamt með öðrum hund-tyrkneskum svikara Gunndógi á nafni, setið fyrir á mynd með ódrættinum Erdógani, sem er einn sathans þræll og giljagaur. Nú verður ekki lengur látið bíða af hálfu Þjóðverja að vígbúast og fara með herfylki og vígvélar á höndur Erdógani og Özilli sem og gervöllu Tyrklandi og sprengja það undir Þjóðverjaland og Úngversk/Austurríska keisaradæmið. Það verður mikill prússneskur sigur og upphaf að velgengni Norður- og Miðevrópu austur í barbaríinu í Ístánbúl.

Tyrkir styðja Özil

Bögubósi raknar úr rotinu

Hvernig skal standa á að bögubósinn Össur skuli vera að tjá sig núna? Við höfðum gert okkur vonir um að heyra aldrei né sjá nokkuð af þeim manni eftir að kjósendum lánaðist að fella hann vel og vandlega og með sérstökum glæsibrag í alþingiskosningum. En ónei, nú birtist karlskepnan allt í einu og hefir greinilega ekkert lært og ýmsu gleymt frá því síðast. Jú, Össuri virðist illa við að Pía danska hafi tekið eftir kynþroskabresti Pírata og Samgylkingarhænsna, heimsku þeirra og taktleysi. En maður með örstuttan fattara, sona eins og Össur, getur náttúrlega ekki gert sér grein fyrir að Píratar og Samfylking hafa vitað, áttu að minnsta kosti að vita, fyrir tæpum þremur mánuðum hvenær Steingrímur ætlaði að halda upp á fullveldisafmælið sitt og hvaða danska tröllkonuflagð ætlaði að taka til máls við það tækifæri.

Og úr hvaða sögubók ætli Össur veslingurinn hafi það að forseti íslenskraþjóðþingsins sé vinstrisinnaður? Eða verða menn strax vinstrisinnar í augum hans við að lýsa því yfir að þeir ætli ekki að kjósa Sjálfstæðisflokkinn? Er einhver að spila með manninn eða heldur hann að hann sé að spila með okkur? Og hvaða ,,sósíaldemókrata" ætli garmurinn sé að þvaðra um? Íhaldshækjurnar sem einusinni kölluðu sig Alþýðuflokk en nú á síðari tímum Samfylkingu? Heldur hann virkilega að sá drullujafningur sé ,,sósíal" eitthvað? Eða er um sama blekkingarleikinn að ræða hjá honum? Össuri til upplýsingar, þá er Samfylkingin, ex Alþýðuflokkur, harðkapítalísk samtök í öllum grundvallaratriðum og laus við alla heilbrigða félagshyggju sem stendur undir nafni. Samfylkingin er til dæmis sennilega nokkuð hægrisinnaðri en Framsóknarflokkurinn.

En svona er nú bara krataeðlið, þú veist aldrei hvað þú hefur það og hvenær það hleypur upp í nárann á Sjálfstæðisflokknum og felur sig þar. Þess á milli tala þeir sem haldnir eru þessu eðli um smáplástralækningar og kalla það sósíalismus, félagshyggju og gott ef ekki almannatryggingar, eða eitthvað soleiðis. Ekki þarf að taka fram að þeir sem veiklast hafa af krataeðlinu eru, fyrir utan að vera falskir, lýgnir og ómerkilegir, alveg einkennilega teprulegir og hjárænufullir gagnvart erlendu auðvaldi og erlendum vstrænum kapítalistum, eins og til dæmis ESB. Þegar ESB er annarsvegar svífast krataeðlissjúk samfylkingarmenni einskis og útbúa drög að ,,stjórnarskrá" með heimild til fullveldisafsals, landssölu og stórfellda gengisfellingu á sjálfstæði Íslendinga. Af þessu geta menn séð, að nauðsynlegt er að umgangast krataeðlið eins og hættulegan sjúkdóm, sóttkveikju sem gert getur eina þjóð farlama á tiltölulega stuttum tíma. 

Í styrjöld við þá stétt sem allir dá mest

Hún gekk til kukks meðan Danagrettla óð elginn í afmæli Steingríms

Það er naumast andskotans kurteisin atarna að stökkva alltaf frá til að skíta þegar viss konugarmur tók til við að halda ræðu. Sennilega væri lítið eftir af kratakindinni frú Helguvölu ef gamla grettlan hún Pía hefði tekið upp á að halda ræðustúf á tveggja mínútna fresti allan hátíðardaginn og fram á nótt. Hræddur er eg um að það hefði gegið svo nærri Helguvölu að ekkert hefði orðið eftir af henni annað en skjátan ein og fáeinar fatadulur.

En leikaraskapur Helguvölu og Píratana kríngum þessa dönsku rasistagrettlu er bæði kynlegur og hlálegur. Fólk er farið að halda að það séu einhverjir óútskýranlegir typpakomplexar á bak við þetta dularfulla sjónarspil. Leikritið er auðvitað sett upp til að koma því inn hjá einfeldningum að Píratar og Helgavala séu mun betri en annað fólk, meira að segja svo góð að viðkvæmar heilastöðvar í þeim þoli ekki dansk-hitlirískt kjaftæði, ekki einusinni á fullveldisafmælisdegi Steingríms J. og stór hætta sé á að allt brenni yfrum í höfðinu á þeim þessháttar ,,orðræðu." Og nú eru komnar upp raddir, og það að vonum, sem segja að ekki sé undarlegt að Píratarnir og Helgavala hagi sér sem raun ber vitni: Þau séu skilgetnir afkomendur Faríseans víðfræga sem lyfti ásjónu sinni til hymmna og mælti: - Gvöð minn ég þakka þér mikið og vel fyrir að vera miklu betri en annað fólk, að ég tali nú ekki um þetta helvítis tollaragerpi, sem þykist vera að gera bæn sína hérna við hliðina á mér.

Nú þykir einnig orðið jafnvíst og nótt fylgir degi, að Píratasöfnuðurinn og Helgavala fari beint í Hymmnarann þegar þau sálgast; þau eru nefinlega sannheilög í allr sinni óendanlegu dýrð. Svo eru aðrir sem gefa lítið eða ekkert fyrir leikþátt Pírata og Helguvölu kringum þá dönsku. Þeir spyrja hvern fjandann sjálfann sona leikaraskapur eigi að þýða, hverja sé verið að blekkja og til hvers. Þá hlæja þeir hinir sömu háðslega að klósettferðum Helguvölu undir ræðubrögðum Danagrettlu og varpa fram spurningum á borð við þá hvort Helgavala hafi munað eftir að þvo sér um lúkurnar eftar að hafa athafnað sig svo raunarlega á salernisskálinni á Þingvöllum of svo aftur á Hotél Sugu um kveldið.

Brá sér einnig frá í kvöldverðinum

Ó hún er að hugs´um

Ó, hún er að hugs´um
hvort hún sé í buxum.
Hún er líka að hugs´um
hvort hún hafi verið í buxum.
Ennfremur er hún að hugs´um
hvort hún ætti ekki að fara úr buxum.
En mest er hún þó að hugs´um
hvað henni líður illa í buxum.

Fyrir nú utan allan buxnavaðalinn þá er auminginn svorni að hugsa um hvað þetta er grafalvarlegt, lausnarmiðað, orðræða, samtal og umhugsunarefni. Fleira hefir heilbrigðisráðherrann ekki að segja um samblástur ljósmæðgnanna á Landsspítalanum. Heilbrigisráðherrann þarf sinna öðrum lausnarmiðuðum störfum, svo sem að fara í gott sumarorlof, draga lærdóm af fullveldisafmælisfundinn hans Steingríms á Þingvöllum, en Steigrímur hélt upp á sitt eigið fullveldi á Þingvöllum á dögunum og bauð þangað einhverjum dönskum fénaði, grettum og fordómafullum. Og so skal den lille pige, Swandeesý af sendiherraættum, halda áfram að gaumgæfa, hugsa og þenkja hvort ekki sér tími fallinn til að taka litla, upplitaða gluggaskrautið niður og fara með það í tunnuna og grípa sjálf stýristaumana og keyra VG-vagnskrjóðinn um götur borgarastéttarinna, auðvaldsins, elítunnar, efrimillistéttinni og yfirstéttinni til heiðurs.

Svo heldur Swandeesý áfram, eins og ekkert hafi í skorist að, að hugs´um
hvað það er nú arfavitlaust að vera í buxum.
Eða eins og matreiðslumaðurinn sagði þegar hann var telja kjark í frillu sína í símanum: - Já essska, til hvers að bara í buxur? Það er bara til að fara úr þeim aftur, essska!

 

Svandís hugsi yfir afstöðu ljósmæðra

Já, það verður djöfullegra en orð fá lýst

Og brátt verður ástandið á Landspítalanum djöfullegra en orð fá lýst. Þá held ég forstjórinn, sem bæði er Engeyingur og náfrændi Bjarna Ben og hefir auk þess laun á við tylft af ljósmæðgum, verði framúrskarandi glaður, hreinlega ofsaglaður. Mest verður þó gaman, og ringulreiðin hvað mest, þegar forstjórinn verður sjálfur lagður inn á sængurkvennadeild til hrygningar. Ég er ekki frá því að fari að fara um okkar mann þegar bullsveitt yfirsetukona, blóðug upp að öxlum, kemur vaðandi inn að rúmi til hans og skipar honum höstuglega að fara að fæða. Ég gæti best trúað að þá muni líða yfir kallhróið af skelfingu.

Það fór einusinni sona hjá spítalaforstjóra í Mexíkó. Sá pauri vildi heldur ekki semja við ljósmæðgurnar og þær gripu hann og steyptu honum í 12 vikna sónar og hótuðu honum fóstureyðingu ef hann héldi ekki kjafti og gengi að kröfum þeirra. Nú, kallinn stympaðist á móti og þær sprautuðu í hann gumsi sem kemur fæðingu af stað og blésu auk þess fullt af kókaíndufti upp í nasirnar á honum. Ekki stóð á að forstjórinn færi að rembast og loks sprakk hann eins og hlandblaðra og ein ljósmæðgan náði rétt svo að grípa krógann áður en hann spýttist út í vegg. Daginn eftir sögðu blöðin að föður og barni heilsaðist vel eftir atvikum. ,,Eftir atvikum", takið eftir því.

En nú er svo komið að ekki verður lengur undan vikist fyrir Bjarna Ben, Swandeesý og Stenngremm að semja við ljósmæðgurnar annars eru þær vísar til að ganga svo nærri forstjóranum að óvíst er að hann muni bíða þess bætur. Og ekki trúum vér svo glatt að jafn nettur og góðviljaður maður og fjármálaráðherra vilji frænda sínum mjög illa, sem sé að lenda í gráðugum lúkonum á ljósmæðgunum. Hann hlýtur að vita hvernig ljósmægur eru þegar þær eru í ham. Sennilega þarf líka að kalla út bysskubbinn og víxlubysskubbana til að biðja fyrir forstjóranum, því ekki virðist veita af. 

Ástandið versnað hraðar en búist var við

Dagur í lífi Kim Kardósían

Ilmvatnsfýla Kim Karósían er hreint út sagt andstyggileg, viðbjóðsleg. Það á auðvitað ekki að kenna þennan óþverra við ilm eða vatn, pest og hland væri betur við hæfi. Svo er þessi Kim kölluð Karósían af því hún drekkur svo mikið af kardó; manneskjan er einlægt drullufull í kardói og öllum til leiðinda. Þá var hún staðin að því að reyna að pissa á húsvegg, það vóru ljótar aðfarir.

Hjá Kim hefst venjulegur rúmhelgur dagur með því að hún hvorlfir í sig fjórum kardóglösum í einum spretti. Eftir fáeinar mínútur, grettur og hveljusog, réttist órlítið úr henni og hún steypir fimm kardóglösum í sig í beit án þess að draga andann. Þegar þessum formatriðum er lokið fer Kim Kardósían að sinna sínum störfum við að græða pénínga, fyrir ekki neitt. Upp úr hádegi er Kardósían orðin svo völt á fótunum að hún verður að leggja sig; stundum leggur hún sig á ganginn, í annan stað á salernisgólfið fyrir framan skálina, eða í þriðja lagi uppi á eldhúsborði. Þá hún rankar aftur við sér tekur hún góðan skrans á kardóinu, málar sig og gengur settlega út á krána og spjallar alþýðlega við fólk sem hún hittir þar.

Um kveldið drekkur hún sin vanalega útúr af kardóinu og gjörir allt í senn: talar tungum, flissar, baðar út höndunum, heldur torskildar ræður og hlær. So, so hrekkur hún upp af og liggur kardódauð til morguns og heundurinn hennar, hann Snati, lyftir öðru hvoru annarri afturlöppinni og vökvar Kim dulítið í framan; það segir Kim vera alveg frábært, það fari so vel með húðina á kinnunum, verndi hana og gefi aldlitinu í heild hraustlegt og gott útlit. Samt eer Kim Karósían óttaleg hrokkinskinna þegar hún hrýtur eins og balakálfur á stofugólfinu og Snati lætur sér leiðast við hliðina á henni.

Seldi fyrir yfir hálfan milljarð á 5 mínútum

Bilaðar af péníngaþorsta en nenna samt ekki að vinna

Nú, fyrst ljósmæðgur í Reykjavík, bilaðar af péníngaþorsta, nenna ekki að vinna og þar með ekki að hirða um óléttar kerlur er ekki um annað að ræða en að senda kerlurnar út og suður um allt land því þar kunna að leynast ljósmæðgur sem nenna að vinna. Á sveitabæjum, þar sem farið er með sauðfé, er fullt af hæfileikaríku fólki sem kann að hjálpa til við fæðingar. Enda kemur stundum fyrir, að sveitakonur verði léttari úti á túni og þá kemur ævinlega einhver hlaupandi og aðstoðar konuna að verða léttari og gefa henni kaffi á eftir og kanski sígarettu líka.

Hér áur og fyrr hljópu kvinnur, einkum ógiftar, upp úr rúmum sínum um miðjar nætur og stukku eitthvert út undir vegg til að fæða barn á laun. Þær kómu krakkanum umsvifalaust fyrir milli þilja, inn í torfvegg, ofan í keldu eða gruggugum pytti. Þessi vinubrögð voru kölluð dulsmál og voru höfð til marks um staðfestu formæðra vorra. Stundum komst dulsmálið upp og þá var kerlan fundin sek og henni drekkt í köldum og góðum árhyl eða sæmilegu silungsvatni. Engum sögum fer af því að konum hafi verið refsað með því henda þeim í sjóinn í poka sem bundið var fyrir opið á.

En þetta var nú bara nauðaómerkilegur útúrdúr. Aðalmál vanfærra kvenna í dag er ekki að fremja dulsmál, heldur njóta þær nú þess að vera flogið landshorna millum til að fæða hjá ólötum ljósmæðgum, sem enn eru ekki orðnar sturlaðar af pénínga- og efrimillistéttarsótt. Þetta er auðvitað ósköp gott, því konur fyrir sunnan hafa alltaf gott af að kynnast landsbyggðinni og sjónarmiðum fólks sem þar býr. Frú Ingveldur, sem komist hefir upp með að verða aldrei ólétt þrátt fyrir ófáar tilraunir karla til að láta það gerast, hefir fulla skömm á landsbyggðarpakki og kveðst ekki þola fýluna af þessum helvítis pödduskríl sem aldreigi hefir mannast og orðið að fólki í stórborg, svo sem Reykjavík eða Ósló. Frú Ingveldur hefir líka brugðið fyrir sig að reka landsbyggðarpakk, sem troðið hafði sér inn í helgarsamkvæmi að heimili henna,r út úr sínum húsum og stundum fylgt því eftir með barsmíðum og öðru harðræði. Jamm ... frú Ingveldur lætur ekki bjóða sér traktéringar sem vanfæru kvenkyni er boðið upp á nú til dags og hefir enda lýst því yfir, að ljósmæðgur geti sem best verið, sín vegna, í verkfalli til eilífðarnóns.

Flogið norður með tvær óléttar