Óstjórntækur stjórnmálaflokkur frekjast áfram og rífur kjaft

Eitt er það sem hundarnir kunna en ekki allar mannskepnu, en það er að skammast sín þegar við á. Meira að segja kettirnir eru betur að sér í slíkum málum en spjátrungar sem telja sig til yfirstéttar á Íslandi. Þegar haldinn heimilisköttur hefur látið sig hafa að kukka í fínasta sófann í stofunni verður hann skömmustulegur þegar húsbændur hans komast að hinu sanna og laumar sér tafarlaust út. En víst er um það að umræddur köttur verður aldrei ráðherra yfir einhverju sem hann hefir ekki hunds- né kattarvit á.

Ef Áslaug Arna kynni þá list að skammast sín eða kunna sig yfirleitt, mundi hún skilyrðislaust grjóthalda kjafti sóttvarnir og allt það sem þeim viðkemur. Í þokkabót er þessi gasprari sögð vera ráðherra vísinda og æðri menntunnar, þótt hún hafi aldrei sýnt vísindalegt eða menntunarlegt af sér. Hennar starf er að auglýsa sjálfa sig sem fulltrúa gráðugrar og glennulegrar burgeisastéttar, sem fengið hefir þá flugu í höfuðið að hún eigi allt, megi allt, viti allt og kunni allt, þrátt fyrir að vera lítið annað en hrokinn, yfirlætið, glimmerinn og græðgin.

Í gegnum tíðina hefur stöku uppskafningar, aðallega úr stjórnmála eða blaðamannastétt, tekið sér í munn að þessi eða hinn stjórnmálaflokkurinn væri óstjórntækur, og hafa þá einlægt miðað við hinn óstjórntæki væri hugsanlega of heiðarlegur og andsnúinn gróðabralli og þjófræði auðvaldsins. Í dag horfa hlutirnir þannig við, að það er Sjálfstæðisflokkurinn sem er með öllu óstjóntækur, þrátt fyrir að vera í ríkisstjórn. Ástæðan er fyrst og fremst sú, að á síðustu þrjátíu árum hefur Sjálfstæðisflokkurinn breyst úr því að vera sæmilega þægilegur hægfara hægriflokkur, nokkurskonar krataflokkur, í að verða mjög hægrisinnaður og öfgafullur nýfrjálshyggjuflokkur gráðugra og óheiðarlegra kapítalista. Samfara þessari óhugnanlegu þróun Sjálfstæðisflokksins hefir mannvalið, sem sæti á á Alþingi fyrir Flokkinn, þynnst svo um munar, má segja að ,,mannauður Sjálfstæðisflokksins hafi á umliðnum árum fallið úr B-flokk niður í algjöran ruslflokk. Þetta er nú staðan hjá Sjálfstæðisflokknum í dag, og því ekki eftir neinu að bíða að vísa honum úr ríkisstjórn, því hann er með öllu óstjórntækur.  

Endurskoða þurfi gildandi takmarkanir

Hálfdán Varðstjóri lét til skarar skríða við Bjarnar L. Leðurpung í dag

Í dag lét Hálfdán Varðstjóri til skarar skríða gegn íbúum að Oddgerðarbraut 15 í Garðabæ, en þeir hafa orð á sér fyrir mannvonsku af ýmsu tagi, kynáttaða siðvillu og rakinn óumhverfisvænan sóðaskap. Varð af nokkur slagur í millum Hálfdáns og þeirra er fyrir voru í íbúðinni. Einkum var húsráðandinn, Bjarnar Ljómi Leðurpungur, erfiður viðfangs og kastaði skít upp úr salerninu í Varðstjórann, en það athæfi varð Bjarnari Ljóma næstum að bana, því þegar Hálfdán hafði höndur á manninum voru það aungvar gælur sem hann veitti kauða. Með öðrum orðum: Háfdán Varðstjóri kreisti helvítið svo hranalega og bunan stóð bæði upp úr honum og aftan úr honum ásamt skyldugum eiturgufum og viðbjóði.

Um nokkurt skeið hefir Bjarnar L. Leðurpungur og hans vinir legið undir grun um svo andstyggilegt athæfi í mörgum myndum, að því verður vart lýst með orðum. Í íbúðinni að Oddgerðarbraut hafa sem sé verið haldin námskeið í kvenhatri, einnig námskeið í svokallaðri lostaðir kynjunarfræði. Þá hefir Leðurpungurinn og hans fólk stundað þar afhommanir, að eigin sögn með góðum árangri. Nú síðast héldu þau hópefli um frelsun blóðmera og frelsun óbólusettra. Þegar þar var komið ákvað Hálfdán Varðstjóri að nú væri nóg komið og tjáði undirmönnum sínum að næst á dagskrá hjá Bjarnari Leðurpungi væri að þjálfa upp fólk til kennsluréttinda í blóðskömm.

Þá þykir og athugunarvert, að áður nefndur Bjarnar Ljómi Leðurpungur hafi oft sést í helgarsamkvæmum frú Ingveldar og Kolbeins og hafi hann þá gjarnan setið við hlið ráðherra og stórforstjóra við þau tækifæri. Hann er sagður hafa lagst með Máríu Borgargagni frammi í vaskahúsi, en Indriði Handreður eiginmaður Borgargagnsins og Brynjar Vondalykt komið að og tekið Bjarnar millum sín og farið með hann á salernið. Á salerninu stungu þeir höfði Bjarnar ofan í klósettskálina og sturtuðu nokkrum sinnum,- á eftir gáfu þeir honum inn uppsölumeðal, sem virkaði svo vel að Bjarnar sá stjörnur og heyrði dynki og sprengingar og gekk hér um bil af vitinu, þó varla væri nokkru viti fyrir að fara. Það er því ekki að undra að Hálfdáni Varðstjóra hafi ofboðið framkoma Bjarnars.

Einn var hlaupinn í Laugar

Hvur er þetta stórgáfaða djásn Giljá Pisst? Hún er fullkomið rannsóknarefni

Hvar í fjáranum ætli Gölle a. Þórðarson hafi grafið þetta stórgáfaða djásn upp, hana Diljá Mist, sem frekar ætti að heita Giljá Pisst til heiðurs hinum vinsæla jólasveini Giljagaur, sem kvað vera frændi og einkavinur Gölle? Nú, Giljá þessi telur, af frámuna glöggskyggni, að Þórólfur og þau hin í þríeykinu hafi öll völd þegar kemur að sóttvörnum, þó svo að Þórólfur leggi tillögur fyrir ráðherra sem tekur ákvörðun. Miðað við málflutning þessa nýuppfundna farsóttafræðings, þá er augljóst að hún er að seilast eftir völdum Wíllúms framsóknarfrömuðs en kannski minna eftir að fá að gera tillögur til ráðherra. 

Hitt er aftur annað mál, að ef Sjálfstæðisflokkurinn hefði einn fengið að ráða sóttvörnum vegna kóvíðs nítjánda, þá hefði hann eflaust hleypt vírusnum frjálsum á landsmenn þegar í upphafi, til þess að rottuhjól auðvaldsbesefanna í ,,atvinnulífinu" gæti nú spólað á fullri ferð. Sjálfstæðisaðferðin hefði eflaust sparað okkur mikla pénínga sem sólundað hefir verið í bóluefniskaup og annan viðlíka óþarfa. Þá hefðum við heldur ekki þurft að hafa áhyggjur þeim örmu djöflum, Sórós og Bill Gates, og ekki heldur verið neydd til að láta undirgangast tilraunabólusetningar með einhverju skuggalegu hlandi frá lyfjarisum og lyfjamafíum með njósnaörflögum og öðrum þrifnaði. Það hefði skohh verið gríðarlegur sparnaður. (Orðið ,,gríðarlegur" er ákaflega vinsælt meðal virkra blaðrara Sjálfstæðisflokksins og auðvaldsins yfirleitt).

En þessa Giljá Pisst ber að rannsaka í vísindalegan hátt. Vísindaráðherrann gæti riðið á vaðið við þá rannsókn, en svo gætu vísindamenn samherjanna hjá Hafró og Fiskistofu tekið við. Það er fyrirsjáanlegt, jafnvel ómálga börnum, hvað út úr þessháttar rannsókn kæmi, en það gæti verið eitthvað á þessa leið: Giljá er ekki Giljá nema Giljagaur fylgi með! Og allir væru jafnnær og áður. Já vinir mínir, fjær og nær, hún er orðin alvarlega þykk og dimm kóvíðsheilaþokan á Alþingi Íslendinga og aungvra úrbóta þar á að vænta í bráð og ekki bæta neinar Giljáar eða Beggóar það myrka ástand nema síður væri. Til fróðleiks má geta þess, að það eina sem vitað er um Giljá þessa Pisst er að Gölle a. Þórðarson veiddi hana af hendi upp úr skrifpúltsskúffu sinni og sagði: Veskú kjósið þetta! við íhaldsgöndlana. 

Vill að þingmenn fái völd þríeykisins

Nýfrjálshyggjustóð HF og Samfylkingar og aldeilis herfileg þjóðmálaumræða

Þá ætla nýfrjálshyggjuseyðin í Hreyfingunni framboði og Samfylkingunni að sýna kjósendum í Reykjavík að þau eru ekkert blávatn í einkavæðingum og ætla að sanna eðli sitt með því að selja Malbikunarstöðina Höfða úr höndum Reykvíkingar. Þetta kallar maður nú frammistöðu hjá þessum alræmdu gríslingum! Sér til halds og trausts hafa þau Líff, Dagur, Holupokinn og Heiða öfgahægridrjólana Þórdísi Lóu og hr. Páwél Bartósék, auk nýfrjálshyggjutelpunnar frá Pírataflokknum, og munar um minna þegar siglt er undir fölsku flaggi félagshyggju og sosí-eitthvað eins ruslapokarnir frá HF og Samfylkingu gera.

Að öðru leyti er svo þjóðmálaumræðan á Íslandi aldeilis herfileg og það sem verra er, þá sér aungvann veginn fyrir endann á þeim viðbjóði. Ofan í kóvíðsþras andsóttvarnarvitleysinganna og hinnar ógéðugu og óvitrænu kynjavilluumræðu sjúkra efrimillistéttarfémínísta bætist nú tryllingslegt rifrildi um stórlega misheppnaða borgarfulltrúa í Reykjavík, sem hafa í sameiningu framið spjöll í borginni, einkum gömlu borginni, með einkennilegum, ef ekki annarlegum, heimskutiltektum, sem minna einna helst á minningar Jósefs Sveijk frá vitfirringahælinu og þeim góðu dögum sem hann átti þar.

Í Atómstöðinni Halldórs frá Laxnesi kemur fyrir vísa, hvar stendur: ,,Fallinn er Óli fígúra, fjandinn sá arna í Keflavík". Í vor verður vonandi sungið eitthvað á þessa leið: ,,Fallinn er frjálshyggjufígúru-meirihlutinn í borginni, fjandinn sá arna í Reykjavík". En því miður, þókt meirihlutinn falli um koll og brotni í þúsund mola, þá er ekkert skárra í augsýn, því einskis góðs er að vænta af hinum alræmdu samtökum sem kenna sig við sjálfstæði og fylgihnöttum þeirra úr Fokki Fólsins og Klausturflokknum, sem er víst við að drepast. Líklegast fá Reykvíkingar að sjá framan í nýtt nýfrjálshyggjuskrímsli, óhugnanlegan fígúruhóp, afkvæmi Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar.  

Borgin skoðar að selja Malbikunarstöðina

Poletiskur flóttamaður sest að á Seychelleseyjum eða Tortólu

Að það geti verið að hann Bjarniben, aumingja drengurinn sá arni, sé flúinn til útlanda og sestur þar að til frambúðar. Vel gæti það verið og láir honum það aunginn þókt svo sé. Vér gjörum þá ráð fyrir að þessi frækni sonur Engeyjar hafi valið sér Seychelleseyjar til búsetu, þannig að hann verði ekki alveg viðskila við hina góðu eyjamenningu heimsins. Þó efumst vér ekki um að honum hafi komið í hug að hefja búskap á Tortólu, því þar er sagt að sé með afbrigðum búsældarlegt.

Þá vekur það oss athygli, og í leiðinni stórfellda furðu, að roðhænsnin í stjórnarandstöðunni hafi komið upp miklu gargi og ærslum í þinginu í morgun yfir því að ráðherrar ríkisstjórnarinnar nenntu ekki að mæta á þingfund til að eiga orðastað við stjórnarandstöðuna, sem orðin er mjög sljó af heilaþoku og annarri geggjun eftir kóvíðsferlið síðustu tvö ár. Það segir sig sjálft að það er ekki nokkrum ráðherra samboðið að eiga orðastað við annan eins undirmálshóp sem stjórnarandstaðan er.

Nú, ef það er raunin að Bjarniben sé flúinn til framandi landa, þá er ekki úr vegi að nefna nauðsyn þess að fleiri ráherrar fari að dæmi Bjarnaben og gjörist flóttamenn, þau gætu kallað sig poletiska flóttamenn því það ku þykja fínna, og hverfi sjónum vorum á Íslandi til frambúðar. Hins vegar tökum vér aungva ábyrgð á hugsanlegum umsvifum ráðherranna þegar þeir verða komnir í flóttamannabúðir á erlendri grund, svo sem eins og á Gaza eða eyjunni Lesbos. En eftir orðbragð og svarragang stjórnarandstöðunnar í morgun er tilhlýðilegt að taka þau roðhænsn úr umferð að undangenginn géðrannsókn, því ljóst mun vera að þetta aumingja fólk gengur aungvann veginn heilt til skógar, er öðrum til leiðinda og skapraunar en sjálfum þeim til skammar og ómögulegt að gera sér grein fyrir hvað þessir hræðilegu óvitar kunna að taka sér fyrir höndur næst. 

„Er hann fluttur til útlanda?“

Hefir Flokkseigandafélagið fleiri undanrennugoggur í vasanum en Líff Magnínu?

Ja, ekki læstur hún að sér hæða hún Líff Magnínudóttir og ætlar að láta etja sér á forað Hreyfingarinnar framboðs, enda ekki seinna vænna áður en hún brennur til ösku af ,,stóra verkefninu", sem augljóst er að hún hefir hugmynd um hvert er. Aumingja kérlíngin hefir nú sullumbullað innan um orðlagða spjátrunga borgarastéttarinnar og hefir það sannarlega tekið sinn toll af henni og gjört hana að einum af þessum örvasa stjórnmálamönnum sem vita aldrei sitt rjúkandi ráð og ljúka svo poletiskri göngu sinni með því að með því að öskra eins og naut.

En gaman verður að sjá hverja Flokkseigendafélagið hefir fleiri í vasanum til að fífla í prófkjörsframboð. Glöggir menn í Hreyfingarframboðsfræðum sjá aungva í því sambandi nema lítilsigldar undanrennugoggur, sem eru að reyna að bera sig til að tala eins og fullorðnar manneskju, en með vægast sagt hörmulegum árangri. Þessi grey hafa ef til vill prófgráðu frá háskóla, en eru svo hryllilega skaðmenntaðar að þær kunna hvorki að skeina sig né hlýða á uppbyggjandi alþýðumál. Þess utan er óvíst að undanrennuungarnir atarna heiti nokkuð, hafi aðeins dulkóðað númer og segi lítið umfram fokking, mess, tráma og tuss og líði meðfram veggjum eins og meiningarlausar vofur.

En allt er þetta í besta lagi, því óheilinda- og svikaflokkurinn Hreyfingin framboð hefir vísast misst allan hljómgrunn, af ofurskiljanlegum ástæðum, og mun skolast niður í klóakið í vor, nagdýrunum sem þar hafa heimilisfesti til mikillar gleði, þar til þau fara að melta sendinguna, en þá munu þau vissulega andast úr hörðum innanmeinum. Trúlegast verður endirinn samt sá í prófkjörs- og forvalsraunum Hreyfingarinnar framboðs í Reykjavík á þá leið að Líff Magnínu verður ein í framboði og hreppi öll sætin þrjú sem Flokkseigendafélagið býður upp á. Þar á eftir eru Flokkseigendurnir meira en vísir með að selja Líffu til Samfylkingarinnar eða Viðreisnar fyrir nokkra skiptimiða í strætó. 

Líf vill leiða lista VG í vor

Hreyfingin framboð vill fíflum á foraðið etja

Þetta undur fámenna og fátæklega hrafl af fólki, sem eftir er í VG, ætti að spara sér þá fyrirhöfn að halda prófkjörsforval og bjóða fram til borgarstjórnarkosninga í Reykjavík. Við síðustu borgarstjórnarkosningar voru úrslit kosninganna VG til algerrar háðungar,- og háðungin verður enn meiri í vor, þar eð þessi sérkennilegi óheilinda- og svikaflokkur mun bíða endanlegt afhroð í höfuðborginni og hverfa af yfirborði jarðar eins og snjóhrúga fyrir stórrigningu.

Hinn óhagganlegi sannleiki er auðvitað sá, og honum verður ekki mótmælt með neinum rökum, að VG er sannlega alræmdur félagsskapur tiltölulega fárra ódáma, sem hafa gjört svik við íslenska alþýðu a sérgrein sinni. En það sýnir betur en allt annað hverskonar lítilmenni og andlegir öryrkjar og krypplingar eru þar á ferð. Það er rökrétt að kjósendur kjósi slíka óværu og skaðræði burt úr tilverunni fyrir fullt og fast. Hreyfingin framboð (ex Vinstrihreyfingin grænt framboð) er ekki á vetur setjandi, því skal hún skorin eins og bændur skera ónothæfan vanmetapening, svo sem eins og kýr sem mjólka illa og ær sem gjöra sér að leik að vera geldar ár eftir ár og safna spiki á kostnað arðberandi sauðkinda. Nei, flokkseigendur góðir, Stenngrimur, Álfheiður og undanrennubörn, það er ekki nóg að stela flokki frá sósíalistum og alþýðu þegar innræti ykkar og manndómur er með þeim hætti sem þið hafið sýnt og sannað.

En ef hins vegar gerpin í Hreyfingu framboði verða svo nautheimsk og ótengd raunveruleikanum að ana út í prófkjörsforval þá verður svo sem nógu hlálegt að sjá hvaða fíflum gamla Flokkseigendafélagið nær að etja út á foraðið. Þá má svo sem meira en vel vera, að innan Hreyfingarinnar framboðs sé slæðingur af vitgrönnum lukkuriddurum, sem eru nógu vitlausir að gefa kost á sér í þann galskap. En það mega þeir hinir sömu vita, að uppskera þeirra verður ekki önnur en að verða aðhlátursefni samborgara sinna. Líklega verður Líff Magnínudaugther ekki meðal þátttakenda í prófkjörsforvali Hreyfingar framboðs að þessu sinni, þar eð hún er illa upp að knjám gengin og hefir þar að auk margsannað getuleysi sitt með fjölda brotlendinga og borgaralegra auðvaldssnobbstilburða í borgarstjórn.

Vinstri græn kjósa efstu þrjá á lista í borginni

Sólveig Anna verður að fara fram gegn lukkuriddurunum og leggja þá í rúst

Það duga nú aungin svona skítatrikk hjá hugsjóna og meiningafátækum lukkuriddurum sem hafa það eitt að stefnuskrá að krækja sér í vellaunaða innivinnu þar sem ekkert verður á sig reynt nema að sleikja sér upp við ruglaða kontórista og svo auðvitað auðvaldið. Nei, drengir mínir, nú duga aungin bölvuð drullutrix, því Sólveig Anna Jónsdóttir bíður í startholunum með fríðan flokk að baki og mun eyða lukkuriddurunum, sem girnast að komast á peninga verkafólks hjá Eflingu til að komast á ráðherralaun, svo gersamlega að aldrei mun sjást tangur né tetur af þeim á verkalýðsakrinum meir.

Þetta er auðvitað allt gott og blessar, því Sólveig Anna er langbesti formannskandídatinn, sem verkafólk í Eflingu hefir völ á. Hins vegar, óttast margir að hún hafi þann arma þræl, Amríku-Vidda enn í eftirdragi og hyggist hola honum aftur niður á meðal hinna vemmilegu og ofurviðkvæmu kontórista á Eflingarskrifstofunni. Það gæti orðið banabiti Sólveigar Önnu að hafa Amríku-Vidda með sér, aftur á móti eru henni allir vegir færir ef hún skilur Viddann eftir heima, eða hreinlega treður honum ofan í ruslatunnuna, en þar færi honum svo ljómandi vel að eiga heima.

Það voru auðvitað mikil mistök hjá Sólveigu að hlaupast á brott síðastliðið haust, að því er sagt er út af skrifstofusjakölum og möppukvikindum á skrifstofu Eflingar og karluglunni honum Gvöndi á gröfunni, enda ganga verkalýðsfélög út á annað og meira en skrifstofuhald og þessháttar aukaatriði. Og erindi Sólveigar Önnu í formannsstólinn aftur er mjög brýnt, því sjálfstæði verkalýðshreyfingar á Íslandi er í húfi; það leikur sterkur grunur á, að lukkuriddararnir Ólöf Helga, Agníéska og Gröfu-Gvöndur séu leiksoppar myrkra afla sem vinna að því að eyðileggja stéttabaráttu íslensks verkafólks með SALEK-óþverranum, sem á upptök sín hjá burgeisastéttinni, auðvaldinu og nokkrum svikulum ,,verkalýðsforingjum" sem seilst hafa til valda fölskum forsendum, miður velviljuðum verkalýðnum. Af þessari ástæðu og mörgum öðrum til viðbótar, verður Sólveig Anna að koma aftur til starfa sem formaður Eflingar og gjörsigra lukkuriddaraframboðin, eins og hún sigraði arftaka Sigurðar Bessasonar og lagði það ofurdofna svefnveldi í rúst. Áfram svo allir verkamenn og verkakonur Eflingar styðjið Sólveigu Önnu til formanns aftur! 

Trúnaðarráðið samþykkir lista sem Ólöf leiðir

Swandeesý hefir aungvan áhuga á góðverkum við trillukarla

Auðvitað hefir Swandeesý Swabbós ekki minnsta áhuga á að gjöra gælur við einhverja helvíska trillukarla, þeir eru ekki hennar samherjar. Alvöru sægreifar eru hennar samherjar og þeir stjórna henni eins og spiladós. Gamli Swabbó, faðir Swandeesý var mikill kvótakarl frá upphafi kvótakerfis, samþykkti kerfið í upphafi síðan framsalið og þannig áfram. Hið sama var Stennrimur Johoð og fylgdi læriföður sínum í því sem öðru. Ekki hefir annað komið fram en að Swamdeesý væri samskonar kvótalingur og faðir hennar og Stenngrimur. Þetta fólk, ásamt afgangnum af Flokkseigendafélagi VG, hefir frá upphafi kvóta í sjávarútvegi verið dyggir samherjar Samherjanna, enda eru téðir flokkseigendur lítt við alþýðuskap, borgaralegir sem þeir eru í eðli sínu og hallir undir músarholusjónarmið.

Þegar þessar staðreynir eru hafðar í huga, þá er best fyrir trillukarla að gera sér grein fyrir að núverandi kvótamálaráðherra hefir mun minni samúð með þeim og enn minna álit á þeim en hvurri annarri hvimleiðri nagdýraplágu í holræsum Lundúnaborgar. En hún mun vera tryggur samherji Samherjanna og þar með nýfrjálshyggjunnar, stórkapítalismans, auðvaldsins, arðræningjanna og NATO. Húrrei, húrrei, húrrei for the CIA!

Hins vegar er þeir margir, sem velta fyrir sér þeirri bíræfni Swandeesý og Flokkeigendafélagsins að stela Vinstrihreyfingunni grænu framboði og gera hana að ósvífunum og hugsjónalausum hægriflokki. Upp á síðkastið hefir þeim röddum fjölgað mjög, sem krefjast þess að Swandeesý, Katrín, Stenngrimu, Álfheiður og aftaníossar þeirra skili bæði ,,vinstri" og ,,grænu" úr nafninu á flokkum og láti hinn óheilaga og svikula félagsskap sinn bera hér eftir nafnið ,,Hreyfing framboð", skammstafað og bínefnt HF, því það er óhæfa að samherjar burgeisastéttarinnar og óhrein kolarassgöt skreyti sig með vinstri og grænum nafngiftum. Þar að auki er tímabært að kíkja inn í höfuðið á Flokkseigendafélaginu og gæta að hvort siðblinda, eðlislægur óheiðarleiki og borgarlegur snobbismus séu í þar í stórum stíl millum eyrnanna á óvættinni. 

Svandís hyggst ekki auka strandveiðikvóta

Að dreifa ókunnugu fólki út allar þorpagrundir er hættuspil sem ber að varast

Það gæti nú orðið grátt gaman að dreifa ösku ókunnugs fólks hér og þar út um hvippinn og hvappinn. Það er ég hræddur um. Fyrir tíu árum síðan var komið með gamla kérlíngu í dollu og henni dreift um lóðir í Þingholtunum að undirlagi frú Ingveldar. Svo sem klukkustund síðar kastaði einn íbúi hverfisins af sér vatni yfir eitthvað af kérlíngunni án þess að hafa hugmynd um öskudreifinguna. Þetta varð til þess að kérlíngarvargurinn gekk aftur af fádæma krafti og elju. Eitt hið fyrsta sem henni tókst var að leggja til nakins harðkvænts manns, sem lá í hjónarúminu og gjörði gælur frú sína heitfenga og fjöruga, með kústskapti og skaðaði hann á afturenda. En þetta var aðeins fyrsta vers bölvaðrar kérlíngartæfunnar, því hún átti eftir að velgja íbúum Þingholtanna illilega undir uggum áður en hún var kveðin niður.

Í annað skipti var dreift ösku norsks óbótamanns kringum barnaskólann á Stað. Eins og við manninn mælt þakkað drjólinn dreifinguna með því að gjörast illvíg afturganga. Aðfarir draugsins þóktu ónærgætnar, siðvilltar og djöfullegar svo ítrekað keyrði fram úr hófi. Það var ekki fyrr en síra Baldvin var kvaddur á vettvang að skelfingarástandinu í barnaskólanum linnti, en þá hafði vomurinn króað roskna kennslukonu af í skoti við skólann og svipt hana klæðum og látið sérlega óviðurkvæmilega við hana. Þegar síra Baldvin hafði sent drauginn til Helvítis lét hann skipta um jarðveg, niður á rúmlega métérs dýpi, og var gamla jarðveginum keyrt í beinaverksmiðjuna og honum rennt gegnum eldhólfin með tilheyrandi braki og sprengingum.

Af þessum ófélegu tveimur dæmum getur hvur maður séð að dreifing framliðinna út um allar þorpagrundir er vægast sagt mikið hættuspil, sem getur auðveldlega riðið borgarhverfum, þorpum, stofnunum og sveitum að fullu. Eftir draugaganginn í og við skólann á Stað reyndur yfir helmingur kennara og nemenda varanlega geggjaðir, en hinn helmingurinn lagðist í drykkjuskap, kynlíf og afbrot og fór í hundana. En í Þingholtunum eru fjölmargir íbúanna svo fullir skelfingar að þeir hafa viðað að sér skotvopnum, sem þeir rífa skjálfandi fram í hvert skipti er þeir sjá gamla kérlíngu nálgast hús sitt.   

Vildu dreifa ösku við Sólfarið og Norræna húsið