Nú er stuð á Mogga við að flagga nýju nytjatelpunni

Á Morgunblaðinu eru miklar annir þessa dagana. Ber þar hæst óeigingjörn barátta eigenda blaðsins og starfsmanna fyrir því að koma sinni konu, Katrínu Thoroddsen Jakobsdóttur á Bessastaði. Þetta streð Morgunblaðslærðra minnir okkur á hve eitursnjallt var af Sjálfstæðisflokknum að senda flugumann sinn, téða Katrínu Thoroddsen Jakobsdóttur, inn í innsta hring VG, sjálft Flokkseigendafélagið, láta hana leika á háborgaralega hégómagirnd Álfheiðar, Stenngrims og Svavarsfjölskyldunnar, sem ekki er lítil, og sitja loks uppi með heldur sigurstranglegan forsetaframbjóðanda Sjálfstæðisflokksins og Morgunblaðsins.

Á Mogganum er mikið stuð,
menn þar trúa þungt á Guð.
Með nytjatelpu úr nýrri átt
sem nefið flennir upp á gátt
ætla þeir gamalla harma að hefna.
Í hatursvímu á Álftanes stefna. 

Svo er nú með það. Hins vegar hafa gægsnin í VG enn ekki leyst frá skjóðunni og úttalað sig um hvernig í ósköpunum á því standi að þau hafi alið og uppfóstrað forsetaefni fyrir Sjálfstæðisflokkinn, efrimillistéttina og yfirstéttina. Og hvað ætla þau að gera af sér eftir að forsetakosningarnar eru búnar? Munu þau grafa sig í jörð að hætti hvimleiðra nagdýra og koma upp í Valhöllu Sjálfstæðisflokksins? Eða munu þau hverfa upp í heiðríkjuna og láta sem þau hafi aldrei verið til? Hvar var hinn raunverulegi tilgangur með öllu þessu VG-tralli, loddaraleiknum, óheiðarleikanum og svikunum?  

Afþakkaði orðuna en hyggst veita hana

Stand á dómgreindarlausri hjörð. Annir og áskoranir fram undan.

Hvernig í fjáranum ætli standi á því að framsóknarhjörðin á flokksþingi gömlu Framsóknamaddömunnar skuli hafa látið sér detta í hug að endurkjósa Sigurð Ingi sem ráðsmann yir Framsóknarfjósinu og Fjóshaugnum líka? Er þessi villulýður gjörsamlega dómgreindarlaus? - og siðlaus og jafnvel siðblindur í ofanálag? Það vita svo margir að Sigurður Ingi er bölvaður slóði og lydda sem ætti alla daga að liggja í felum undir pilsum gömlu Maddömunnar, eins og pestin er nú dálagleg þar að sögn kunnugra manna og kvenna.

Það kemur engum á óvart þókt Litla Gula Hænan hljóti veglegt endurkjör, en að það skuli kjósa á nýjan leik dreng, sem kunnugastur er af slagsmálum við frændgarð sinn í Dölum vestur og þar fyrir utan að vera svo skelfilega róttækur kommúnist að hann hreinlega varð að ganga í Framsóknarflokkinn, hvernig sem það nú kemur heim og saman í hausnum á þessum kostulega pilti. En það er nú svo með þetta eins og annað sem fengið hefir að gerjast í Framsóknarfjóshaugnum og undir pilsum og nærhaldi Framsóknarmaddömunnar er allt saman meira og minna stórskemmt og eitrað.

Nú stendur fyrir dyrum að vinna að því að sameina Framsóknarflokkinn og Samfylkinguna, með öðrum orðum, að gamla Framsóknamaddaman taki bróður sinn, Krataeðlisaumingjann á löpp, og stingi honum undir rófuna. Það held ég verði aldeilis geðslegur samvinnujafningur úr þeirri blöndu. Sjálfstæðisflokknum er fyrirhuguð sameining mjök at skapi og mun hafa verkfræðilega yfirumsjón með sameiningunni, því greindarvísitalan er almennt lág í Framsóknarfjósinu og á Krataeðlishjáleigunni. Það er margt að gerast þessa dagana í skriflabúðinni hjá auðvaldinu og og í mörg horn að líta, ekki síst hornið þar sem Davíð, Hanez, Finnur, Óli á Miðhrauni I., Nonný Boldwin of Sighvati hafast við.   

Sigurður Ingi endurkjörinn formaður

Málaliði frá Kvikubanka. Merkisburður jafnaðarmennsku. Og samvinnuhugsjón Framsóknar

Ónei, Samfylkingin er ekki merkisberi jafnaðarstefnu af nokkru tagi, ekki nema Kristrún Frostadóttir eigi við þessa auðvaldsstefnu sem krataeðlisfólk hefur lengi uppnefnt jafnaðarstefnu. Samfylkingin er, eins og hinn dapri forveri hennar, Alþýðuflokkurinn, grjótharður markaðshyggjuflokkur, sem byggir grundvöll sinn á kapítalisma, auðvaldsþjóðskipulagi, arðráni og nýfrjálshyggju, með dálitlu af smáplástrajafningi, sem að áliti krataeðlispaura jafngildir ,,merkisburði jafnaðarstefnunnar". Ja, þeir geta verið gamansamir í blekkingavaðlinum þarna hjá krataeðlisflokknum, þókt sumum finnist gamanið grátt og heldur óviðeigandi.

Síðan framámenn, eða öllu heldur framákonur, í Samfylkingunni réðu sér kvenkyns málaliða frá Kvikubanka fínmannafélagsins hefir fylgi Samfylkingarinnar heldur en ekki rokið upp á við. Kvikuprinsessan er vel séð og tekur lítinn þátt þjóðmálaumræðu og þrasi á Alþingi sinnir hún lítið. Að sögn frú Sæland, sem er einn errilegur alþingiskvenmaður, þá lætur Kristrún málaliði sig hverfa þegar erfið mál eru til umfjöllunar til þess annað hvort fela vanþekkingu sína eða forðast á fá á sig stimpil hávaðaseggs og/eða rifrildisguddu. Þetta er nú merkisberi jafnaðarstefnunnar á Íslandi. Þá er ferilskrá merkisbera jafnaðarstefnunnar, Kristrúnar Frostadóttur, ekkert slor: Heimdallur, Sjálfstæðisflokkurinn, Viðreisn, Samfylkingin, ásamt með góðri blöndu af lærdómi í háskólahagfræði yfirstéttarinnar og braskaranna og praktískri hagfræði fyrir sömu stéttir í Kvikubanka. - Það er ekki nema von að við borð liggi að hinir hugumprúðu ,,jafnaðarmenn" í Samfylkingunni haldi vart vatni yfir svo magnari ferilskrá nýútsprungins jafnaðarforingja þeirra. 

Enn þann dag í dag eru liðsmenn Framsóknar svo ófyrirleitnir og heimskir, að þeir hika ekki við að halda því fram að Framsóknarflokkurinn sé samvinnuflokkur og að þeir sjálfir séu samvinnumenn. Samvinnuhugsjón þessa forherta hyskis gengur þó einungis út á að vera í auðvalds- og arðránssamvinnu við Sjálfstæðisflokkinn, Þorstein Má og Óla útvegsbónda á Miðhrauni I. Þar með er samvinnumennska húskarla og griðkvenna gömlu Framsóknarmaddömunnar upp taldir. Sama má segja um viðrinin í Samfylkingunni sem halda því fram að þau séu ,,merkisberar jafnaðarstefnunnar": Þeirra jafnaðarstefna er að vera sem jafnastir Sjálfstæðisflokksaðlinum í auðvaldstilburðum og nýfrjálshyggju, ásamt óforskömmuðum sleikjuskap við skammstöfuð óþverrabatterý eins og NATO, ESB og USA. Fari sem nú horfir í skoðanakönnunum fáum við Íslendingar samstjórn auðvaldsflokkanna Samfylkingar og Sjálfstæðisflokksins eftir næstu kosningar; og allt fellur í sama rassfarið og áður.  

Kristrún varar flokksmenn við kæruleysi

Af vettvangi dagsins

Berlæra í brunagaddi
blessuð dúfan á hækjur settist.
Stéttina ákaft ofan í taddi,
út frá henni hroðinn slettist.
Í snatri rauk inn í ráðherrabílinn,
rösk og glaðbeitt hún tryllir lýðinn.

En hver er berserkurinn á Langholtveginum? Mjög sennilega er um einn af þessum óðu nýfrjálshyggjumönnum að ræða. Kannski var þetta forsetaframbjóðandi í virkri kosningabaráttu? Það er vel trúlegt; eitthvað verða þessi óskabörn þjóðarinnar leggja á sig til að ná augum og eyrum þjóðarinnar. Hver man ekki eftir bæjarstjórnaroddvitanum sem vóð fyrir kosningar milli húsa og hótaði kjósendum eldi; bar sig til við að berja heimilisfeður og gilja mæður barnanna ef það andskotaðist ekki til að kjósa hann og hans flokk á kjördag. Þetta gekk eftir og bæjarstjórnaroddvitinn fékk glimrandi kosningu og hélt embætti sínu með auknum meirihluta.

Nú tíðkast orðið hin stuttu pils innan ríkisstjórnarinnar, sem óvíst er að þungavigtarmenn stjórnarinnar fái staðist til lengdar. Það væri þriflegt afspurnar, svona útífrá, fyrir almennt stjórnarfar og siðferði í landinu, ef þinglið og ráðherrar færu í stórum stíl að klæða sig á lostafullan hátt í vinnunni. Það er ekki nema rétt á mörkunum að maður mundi trúa því ef forsetanefnan skerst ekki í þann ljóta leik og sviptir þingmenn stuttpilsum og g-strengjum áður en úr verðu ein allsherjar orgía.   

Gekk berserksgang á Langholtsvegi

Rottustofnarnir hafa náð sér blessunarlega á strik upp á síðkastið

Jú, rottustofnar hafa undanfarin ár verið að ná sér verulega á strik. Ef við skoðum til dæmis rottuganginn á svokölluðum ,,vinstrivæng" íslenskra stjórnmála ætti engan að undra þótt umræddur vængur sé uppétinn með öllu. Hver nagdýraplágan annarri svæsnari hefir herjað félög meintra vinstrimanna með þeim afburðaárangri að vinstrimennirnir vita hvorki á hvorum endanum þeir standa né hafa hugmynd um hvað snýr austur og hvað vestur.

Þá þarf ekki að spyrja að rottufansinum sem sest hefir að í öllum fjárhirslum landsins, fjármálakerfi og ekki síst heima hjá fjárfestum, einkum kjölfestufjárfestum og fag- og þvagfjárfestum. Og öll munum við eftir ketgeymslunni hjá fulltrúa frjálsa einkaframtaksins í Sóltúni síðast sumar; þar var allt sneisafullt af rottum og enn meira af rottukúk þegar að var komið. Af öllum fyrrgreindum atriðum hafa þau frú Ingveldur, Kolbeinn skrifstofustjóri og framsóknarmaður, Brynjar Vondalykt, Máría Borgargagn og Indriði Handreður gjört góðan róm og hafið upp til skýjanna, bæði utan lands og innan.

Og er nú þó enn ótalinn rottugangurinn í Stjórnarráðinu, ráðherrabústaðnum, Alþingishúsinu, ráðuneytunum og gjörvallri stjórnsýslunni. Á þeim slóðum hefir völskumergðin keyrt svo um þverbak, að þar er allt orðið götótt og étið eftir gráðuga skolta kvikindanna. Meira að segja Djöflinum í Helvíti blöskraði þegar honum var sagt frá ástandinu á þessum okkar bestu bæjum. Faðirinn á Hymmnum hefir auðvitað fyrir löngu yfirgefið fyrrgreind hús með yfirlýsingu um að sá vanþakkláti lýður sem byggir höfuðstöðvar Íslands til stjórnar og fjármála geti eftirleiðis gleymt því að biðja Guð að hjálpa sér, því það geri hann ekki, heldur skuli það leita á náðir nagdýrafaraldursins, sem hefir komið sér upp, þegar í nauðir rekur. 

Rottustofninn stækkað mikið

Brúarlandsundrið lætur til sín taka. - Áskorun á Bjarna Jónsson alþingismann.

Það var svo sem auðvitað að VG lýðurinn, með nýjan sémíformann flokksins í öndvegi, mundi ganga framhjá eina þingmanninum sínum sem möguleiki er á að viti eitthvað í sinn haus um landbúnaðar- og sjávarútvegsmál og poletik almennt í vali sínu á landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra, sem heitir vít ,,matvælaráðherra" í dag. Í stað þess að gera Bjarna Jónsson að landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra, er gera þeir sjálft Jólatréð sitt, sem ekkert er nema vafasamar umbúðirnar. Hins vegar hefur Jólatréð það með sér, að vera úr heimakjördæmi Samherja og Stenngrims Joð, en það vegur auðvitað afar þungt, þar sem það er Flokkseigendafélag VG sem útdeilir ráðherraembættum innan flokksins en ekki sémíformaðurinn eða þingflokkurinn.

Ekki veit ég hvað Bjarni Jónsson tekur til bragðs efir þessa niðurlægjandi afgreiðslu á sér, en mér þykir einsýnt að nú ætti hann að nota tækifærið og segja sig frá VG og ganga í Sósíalistaflokk Íslands, þar með væri Sósíalistaflokkurinn kominn með þingmann og í leiðinni kominn á blað í landsmálunum. Sem kunnugt er á Sósíalistaflokkurinn tvo góða borgarfulltrúa í Reykjavík og auk þess langöflugasta verkalýðsforingja landsins, Sólveigu Önnu hjá Eflingu. Vinstrihreyfingin grænt framboð er bráðfeigur flokkur, sem ekkert annað eftir en að geispa golunni, enda með öllu erindislaus.

Félagi Bjarni Jónsson veit manna best hvern mann flokkurinn sem hann starfar fyrir hefur að geyma, gerir sér fullkomlega grein fyrir hverskonar svika- og óheiðarleikamaskína hann er. Því skora ég, sem sósíalisti og kjósandi í Norðvesturkjördæmi, á Bjarna Jónsson að segja sig nú þegar úr VG og ganga til liðs við Sósíalistaflokks Íslands.

„Aldrei auðvelt val“

Hlægilegasta fyrirbrigði íslenskrar stjórnmálasögu

Ef reynt er að glugga niður í því hvert sé hlægilegasta fyrirbrigði íslenskrar stjórnmálasögu hlýtur fyrirbrigðið Vinstrihreyfingin grænt framboð að lenda þar mjög ofarlega á blaði. Þessi samtök, sem í upphafi áttu, í huga margra þeirra sem stóðu að stofnun þeirra að verða flokkur hinna róttæku, vinstrisósíalistanna, arftaki Kommúnistaflokks Íslands, Sameiningarflokks alþýðu - Sósíalistaflokksins og Alþýðubandalagsins meðan það var sósíalískur flokkur. En hin frómu áform sósíalistanna, sem komu að stofnun VG, fóru fljótlega aldeilis á annan veg en þeir róttæku ætluðu sér. Er þar skemmst frá að segja, að VG komst aldrei til nokkurs sósíalísks þroska, varð bara að þroskaheftu afstyrmi í lúkunum á fólki, sem kunni að sölsa svona samtök undir sig og var þegar allt kom til alls frábitið sósíalisma og sósíalískum þjóðskipulagsbreytingum.

Það hefur því verið ansi hlálega að heyra upp á síðkastið ýmsa fréttasnápa, stjórnmálafræðinga og pólitíkusa borgarastéttarinnar slá fram fullyrðingum um að VG væri vinstrisósíalískur flokkur og að fráfarandi formaður þess sé vinstrisósíalisti! Svona villumálflutning kallaði Þórbergur gamli Þórðarson ,,vísvitandi ruglandi" sem óvandaðir menn nota til að afvegaleiða og brengla stjórnmálaumræðuna. Og þegar snáparnir slá þessari ömurlegu ruglandi fram í kjaftaþáttum fjölmiðlanna, dettur auðvitað engum viðstaddra í hug að leiðrétta lágkúruna og subbuskapinn. Þegar VG gekk svo í eina sæng með sótsvörtustu pólitísku auðvaldsöflum landsins, Sjálfstæðisflokki og Framsókn, var það endanleg yfirlýsing flokksins um að VG væri ekki sósíalískur flokkur af nokkru tagi heldur einungis enn einn af þessum slepjulegu og óheiðarlegu flokkum borgarastéttarinnar.   

Og sko bara, í dag lengist afrekalisti VG á hinni pólitísku þýlyndisskrá og var hann þó orðinn nógu langur fyrir. Maður sem nýverið hrökklaðist úr embætti fjármálaráðherra vegna spillingar og subbuskapar er núna, fáeinum dögum síðar, talin hæfur til að gegna embætti forsætisráðherra íslensku ríkisstjórnarinnar. Og þetta ætla aumingjarnir í VG að éta ofan í sig eins og annað sem auðvaldið ber á borð fyrir þá. Getur einhver sagt mér til hvers Vinstrihreyfingin grænt framboð var stofnuð á sínum tíma? Ég fyrir mína parta er nokkuð viss um að þetta kynlega félag var í upphafi ekki sett á laggirnar til að stunda orgíur og slímusetur í fanginu á Sjálfstæðis- og Framsóknarflokknum, eða auðvaldi og nýfrjálshyggju yfirleitt, - að minnsta kosti heyrði ég aldrei á neitt þessháttar minnst þegar ég tók þátt í stofnun VG.

Ríkisráðsfundur síðar í dag

Hafa lengi komist upp með að villa á sér heimildir

Það vill bara svo hlálega til, að VG er ekki neitt neitt lengur, hafi það þá einhvern tíma verið eitthvað sem máli skiptir. - Jú, VG er gamalkunnugt flokkseigendafélag fólk sem hefur allt of lengi komist upp með að villa á sér heimildir.

Núna stendur til hjá Flokkseigendafélaginu að flikka upp á ásýnd VG, sem beðið hefur mikinn hnekki á síðustu misserum. Það á sem sé að nota sömu aðferð og þegar Steingrímur var orðinn svo óvinsæll eftir rústabjörgunina þegar hann barg og endurreisti Gamla Íslandi upp í gráðugar klærnar á hrunþjófum auðvaldsins. En þá var Steingrímur settur af sem formaður og þeirri hugsjónarýru og skoðanasljóu konu, Katrínu varaformanni lyft upp í stólinn. Þessi lymskufulla og snjalla aðgerð Flokkseigendafélagsins er af mörgum talin hafa bjargað VG í það sinnið frá því að falla út af Alþingi.

Nú er aftur svo illa komið fyrir VG að við blasir að flokkurinn þurrkist út í næstu kosningum og þá eru góð ráð dýr. Nú ætlar hið háborgaralega Flokkseigendafélgar VG að koma með krók á móti bragði og bjarga poletiskum eigum sínum með því að pútta Katrínu í forsetaframboð, því hún er talin vinsæl í það sem ekkert er, og setja upp nýtt andlit á flokkinn, hvert sem það nú verður.

„Flokkurinn er ekki bara formaðurinn“