Þó fyrr hefði verið

Aðild Íslands að hernaðar- og morðvargabandalaginu NATO hefur verðið þjóðarskömm frá upphafi og hroðalegur vitnisburður um lítilmennsku og undirlægjuhátt þeirra sem að henni stóðu í upphafi sem og þeirra sem viðhaldið hafa þessum viðbjóði. Og fyrst núverandi ríkisstjórn getur ekki með einfaldri samþykkt sagt upp aðildinni að þessum glæpasamtökum á að leggja málið í þjóðaratkvæðagreiðslu. 

Á sama hátt á að afgreiða kvótakerfið í sjávarútvegi.

Íhugi þjóðaratkvæði um NATO

Það gleðilegasta og mest upplífgandi.

Það gleðilegasta við breytingarnar á ríkisstjórninni eru hvorki nýjir rassar í fáeina ráðherrastóla né væntingar um breyttar áherslur heldur óstjórnlega sár vonbrigði leppalúðastóðsins í Sjálfstæðisflokknum, sem hélt af sínum óviðjafnalegu hyggindum að stjórnin myndi springa á næstu dögum í stað þess að endurnýja sig. Það hefur sannast sagna verðið óviðjafnanlega frískandi að lesa hugrenningar og upphrópanir þessara brjóstumkennanlegu ræfla, löðrandi af andlegri ýldu og hátimbruðum hroka og hræsni.

Nú, þá var ekki síður gleðilegt og upplífgandi að sjá hinni háborgaralegu leiðindaskjóðu, Álfheiði Ingadóttur sparkað með tilþrifum eins og lúsugum kleprahvolpi útúr Stjórnarráðinu, sem hún átti að sjálfsögðu aldrei neitt erindi í nema þá helst fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Og ljósabekkjagriðungurinn, Árni Páll, hefði fortakslaust átt að fá sömu afgreiðslu, en því miður fær maður aldrei allar sínar óskir uppfylltar, ekki einusinni þær sæmstu, og það allrasíst á einum degi.

Og vel hefði Samfylkingin mátt spæsa ráðherrastóli undir eggjandi afturendann á frú Ingveldi, vinkonu okkar allra, en frú Ingveldur er kunnugt er sameign Samfylkingarinnar og Sjálfstæðisflokksins, í stað þess að hlaða undir botninn á liðsmanni LÍÚ, Gutta af Skaganum.   

Nýir ráðherrar formlega skipaðir

Hætta á sláturvillu og skekkjum í reikningum Hagstofunnar

Fyrst svo er komið að það er margfalt fleira fólk í réttunum en sauðkindur er vissulega mikil vá fyrir dyrum sem vert er að gefa gaum að áður en útí óefni er komið. Það vill nefnilega svo illa til, að nútildags eru þeir sem vinna að sauðfjarslátrun afar illa að sér um landsins gagn og nauðsynjar, ekki síst um hefðbundið gangverk lífins upp til sveita. Ég sé fyrir mér þá hættu að óupplýstir sendisveinar slátraranna úr kaupstöðunum, sem sendir eru á stórum flutningabílum í réttirnar eftir sláturdýrum, kunni að lenda í þeirri meinlegu villu, þegar þeir sjá aragrúa af fólki í réttinni en sárafáar kindur, að halda að þeir eigi að færa slátraranum fyrrnefndu dýrategundina sökum fjölda hennar, og fylla flutningavagna sína af fólki og aka með það beinustu leið í sláturhúsið. Nú vita allir sem vilja vita, að mannkindur eru til muna lakari til frálags en sauðkindur, auk þess sem villa af þessu tagi myndi valda óþægilegum skekkjum í reikningum Hagstofunnar og Seðlabankans þegar fram líða stundir.  

Meira fólk en fé í réttunum

Klassískur yfirstéttarviðbjóður

Eins og búast mátti við var opnun snobbmenningarhússin á Akureyri einn alshherjar klassískur yfirstéttarviðbjóður þar sem andi Gúðmúndsens kaupmanns með Garðar Hólm í eftirdragi réðu ríkjum. Enda ekki við öðru að búast þar sem snobbmenningarhús þetta er reist fyrir skattfé íslenskrar alþýðu, samkvæmt ákvörðun sömu stjórnvalda og keyrðu þjóðfélagið eftirminnilega í þrot með fádæma einræðistilburðum og nýfrjálshyggjuofstæki.

Það er ekki nema von að hin úrkyjaða yfirstétt lyfti glösum hátt á loft norður á Akureyri í kvöld.

Og niður við Reykjavíkurhöfn bíður annar minnisvarði úrkynjunarinnar eftir snobbmenningarvígslu.

Glaumur og gleði í Hofi

Hypjaðu þig úr VG Árni Þór

Það er ljóta skömmin fyrir Vinstrihreyfinguna grænt framboð að hafa í þingflokki sínum drullusokka og skoffín eins og Árna Þór Sigurðsson. Ég hef aldrei skilið hvað þessi hægrisinnaði kerfisgaur er að gera í VG og því síður hvernig stendur á frama hans innan flokksins, að öðru leyti en því að hann virðist vera einhverskonar æxli útúr belgnum á Svavarsjölskyldunni illræmdu. Að Árni Þór trani sér ítrekað fram í fjölmiðlum sem talsmaður VG er flokknum til mikillar háðungar og algjörlega ólíðandi fyrir aðra flokksmenn.

Mætti ég sem óbreyttur sósíalisti úr verkalýðsstétt og félagi í VG biðja Árna Þór Sigurðsson að halda kjafti og hypja sig sem skjótast á brott úr VG. 

Segir ekki ágreining um sameiningu ráðuneyta

Brennivín virkar eins og frostlögur

Sko minn kall, lognaðist bara útaf af brennivínsnautn í Borgarfirðinum eins og Jón Hreggviðsson forðum. Við verðum bara að vona að ekki finnist andaður böðull í námunda við svefnstað fulla kallsins eins og gerðist í tilfelli bóndans frá Rein. Það gæti orðið helvíti snúið.

En svona hefur nú blessað brennivínið bjargað mörgum manninum sem sofnað hefur úti á víðavangi þegar kalt er í veðri. Brennivínið virkar nefnilega eins og frostlögur í æðum hins ölmóða og varnar því að hann frjósi í hel á meðan hann sefur úti í móum í brunagaddi. Hefði maðurinn verið alsgáður þegar hann sofnaði þarf ekki að spyrja að leikslokum.

Maðurinn fundinn í Svínadal

Skrifstofusjakali og auðvaldstrúður skríður undan borðinu

Það lítur út fyrir, ef marka má frétt mbl.is, að forseti ASÍ sé um það bil að skríða undan skrifborðinu sínu á alþýðukontórnum, en þar hefur hann haldið til að mestu yfirbugaður af skelfingu síðan í búsáhaldabyltingunni. Að vísu gerði garpurinn eftirminnilega tilraun til að komast undir bert loft þegar hann réðist í það stórræði að halda ræðu á Ingólfstorgi þann 1. maí 2009 en var baulaður niður eins og hver annar auðvaldstrúður. Síðan þá Gylfi hann látið sér nægja að faðma Vilhjálm Egilsson og aðra fulltrúa atvinnurekendavaldsins.

En nú er sem sé útlit fyrir að skrifstofusjakalinn mikli á ASÍ-kontórnum sé kominn á stjá til að boða mönnum fagnarerindi stórkapítalismans um ESB, stóriðju, virkjanir á virkjanir ofan, Magma, Geysir Green, umhverfisspjöll, kvótakerfið í sjávarútvegi og endurreisn gamla Íslands, frjálshyggjunnar og græðginnar.

Hvað á íslensk alþýða að gera við skrifstofusjakala eins og Gylfa Arnbjörnsson og Kristján í Keflavík annað en að sparka þeim útí hafsauga? Það er í það minnsta mjög óviðeigandi að alþýðufólk verðlauni slíka dela með milljón á mánuði, eða þaðan af meira, í laun á mánuði fyrir að ganga erinda auðvaldsins. 

Vanmáttug ríkisstjórn

Andskotans vitleysa í karlinum

Ekki skil ég í honum Árna mínum Johnsen að láta sér detta í hug að skila þessum grjóthlunkum aftur út til Vestmannaeyja, bara af því að einhverjar illa artaðar og öfundsjúkar hengilmænur fóru að fetta fingur útí grjótnámið. Það vita allir, sem á annað borð vilja vita eitthvað í sinn haus, að umræddir grjóthlunkar eru margfalt betur staðsettir í garðinum hans Árna en fyrir hunda og manna fótum í Vestmannaeyjum þar sem þeirra beið og bíður fátt annað en vera notaðir í uppfyllingu undir grútarverksmiðju eða hóruhús.

Um þessa óviðeigandi skilvísi Árna er ekki annað að segja en: andskotans vitleysa í karlinum. 

Árni skilar móbergshellum

Þjóðkirkjulætin valda heimilisböli

Nú er hafin enn ein stórstyrjöldin á heimili hjónanna geðþekku, frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar, og nú hvorki meira né minna útaf þjóðkirkjunni, byskuppum og prestlingum. Af sínu alkunna andvaraleysi, að ég ekki segi nautheimsku, fitjaði Kolbeinn Kolbeinsson uppá því við frú Ingveldi í síðustu viku, þegar neikvæðar fréttir af byskuppum runnu í sem stríðustum straumum frá allrahanda fréttaveitum, hvort ekki væri tímabært að þau hjónin segðu sig úr þjóðkirkjunni. Þegar Kolbeinn viðraði þetta sauðmeinlausa erindi stóð því miður þannig í bólið hjá frú Ingveldi að hún fuðraðu bókstaflega upp í eitt freyðandi tryllingsæði og sókti þegar að bónda sínum með standlampa sem hún lét ganga eins og mylluhjól um hrygglengjuna á honum. Þegar um hægðist og barsmíðunum slotaði, skildist Kolbeini að reiði frú Ingveldar grundvallaðist á því að henni þætti hann ekki hafa efni á að vera með uppsteyt gegn þjóðkirkjunni í svona máli. - Eða heldurðu krypplingurinn þinn, orgaði hún á Kolbein, -að ég viti ekki hvernig þú hefur hagað þér í gegnum tíðina þegar þú hefur haldið að ég myndi ekki frétta af bardúsinu í þér þegar þú ert á fylliríi, andskotans djöfullinn þinn?

Og Kolbeinn Kolbeinsson laumaði sér útí bílskúr til að leita að landakútnum sem hann hafði falið þar í síðustu viku.

Þjóðarpúlsinn á þjóðkirkjunni

Geðlausir bæjarstjórnarmenn landsbyggðarinnar

Ætli bæjarstjórn Vestubyggðar væri ekki nær að mótmæla kvótakerfinu í fiskveiðu áður en þeir krefjast úrbóta í vegaframkæmdum. Því ef það er eitthvert eitt atriði sem hefur riðið Vestfjörðum á slig er það einmitt hið glæpsamlega kvótakerfi. Og satt að segja er stórdularfullt að bæjarstjórn Vesturbyggðar, sem og bæjarstjórnir víðsvegar um landið, skuli ekki hafa fyrir löngu látið sverfa til stáls gagnvart kvótakerfinu sem hefur lagt fjölmörg byggðarlög nánast í rúst.

Getur verið að ástæðan fyrir geðleysi bæjarstjórnarmanna á landsbyggðinni í garð þess vágests sem kvótakerið er stafi af því að viðkomandi bæjarstjórnarmenn eru upp til hópa kvótaeigendur og taglhnýtingar þeirra?

Krefjast úrbóta í vegamálum