Maður er nefndur Jón Hvalur; hann háði stríð á jólaföstunni

Sá maður er heitið hefur Jón Hvalur og enn er á dögum eftir því sem best er vitað, varð fyrir því óláni á jólaföstunni síðust, að lúsategund nokkur tók sér bólstað í höfði hans; það var hafíslús. Eftir að hafa klórað sér linnulítið í tæpa viku, brá Jón Hvalur á það ráð, að hella steinolíu í hársvörð sinn því hann hafði heyrt að þessháttar olía dræpi kvikfénað af lúsarkyni. Þegar lýsnar urðu steinolíunnar varar, fluttu þær sig búferlum niðurávið allt niður fyrir beltisstað og herjuðu þaðan á húsbónda sinn, sem brást við öskureiður og skvetti vænum slurk af olíu innum buxnaklauf sína, en tókst svo óhönduglega til að glóð út vindlingi, sem hann var með milli vara sinna, skaust ofaní buxnaklaufina á eftir steinolíunni. Á samri stundu stóðu miðvígstöðvar Jóns Hvals í björtu báli og máttu lýsnar taka á öllu sínu til að bjarga sér aftur fyrir skut. Sagt er, að á þeirri stundu hafi Jón Hvalur bæði verið bjartsýnn og svartsýnn á að óvinir hans væru horttveggja í senn vondir og mjög vondir og þyldu logandi vítishernað vel og illa. 

Bjartsýnni en svartsýnni

Úr Brekkukotsannál

Í það mund sem ég var að verða til, þá var þar í kotinu mikil örtröð af því fólki sem nú á dögum heitir flóttamenn; það er að flýja land; það leggur á stað með tárum úr heimkynnum sínum og ættbygð af því svo illa er að því búið heimafyrir að börn þess ná ekki þroska  heldur deyja.

(Halldór Laxness - Brekkukotsannáll)

Flóttatilraun á fleka

Samfylkingarbesefi lúbarinn á knæpu í Skotlandi

Það held ég Mikjáll Engill og hans nótar mega bíða til eilífaðarnóns með sitt skítuga ESB fyrir íslendingum því íslendingar eru ekki á leið inn í það auðvaldsbákn. Það má vera að fáeinum stórbiluðum samfylkingarræxnum langi með Ísland þangað inn, en það hlustar auðvitað enginn heilvita maður á þessháttar ölæðishjal.

Fyrir skemmstu var gegnheill samfylkingarbesefi lúbarinn á knæpu í Skotlandi fyrir að bulla um að Ísland væri blessunarlega á leið inní ESB. Skotarnir stóðu bara upp af stólum sínu, tóku samfylkingarbesefann upp á eyrunum, gáfu honum nokkur vink á lúðurinn og sögðu honum í leiðinni að þeir hefðu vitað að íslendingar væru heimskir og leiðinlegir, en að þeir væru svona illa á sig komir andlega hefði þeim aldrei grunað.  

Gæti frestað aðildarviðræðum

Fáum félaga Chavez og félaga Fídel í lið með okkur

Ósköp er það virðingarvert hjá félaga Ólafi Ragari, að reka óþrifnaðarfyrirbærinu Fitch Ratings svona helvíti laglegt högg fyrir nasirnar. Miðað við fyrri lánsgreiningar þessa ósvífna auðvaldsverkfæris, er ljóst að enginn ætti að taka mark á því sem frá því kemur. Þessir drullubrasarar hjá Fitch létu sér ekki muna um að gefa íslensku bönkunum hæstu einkun allt fram til þess dags að þeir lágu dauðir í svaðinu og eigendur þeirra stokknir í felur eftir vel heppnuð glæpaverk. Svo kemur Fitch-glæpagengið eins og ekkert hafi í skorist og telur sig þess umkomið að fleygja Íslandi og íslenskri þjóð í einhverja ruslatunnu eða fjóshaug þegar skjólstæðingar þeirra, bjöggar, siggar, jónásgeirar og bjarnar gömlu bankanna hafa verið gerðir útlægir af Íslandi.

Það er vonandi að félagi Ólafur Ragnar haldi sínu striki gagnvart glæpalýðnum hérlendis og erlendis. Og best væri, að hann fengi félaga Hugo Chavez og félaga Fídel Castró í lið með sér til að berja á hinu samviskulausa auðvaldshyski.

Ólafur Ragnar gagnrýnir Fitch

Bölvaðar ekkesens kellingar eru þetta

Það er naumast hvað menn geta orðið miklir vælukjóar og kellingar útaf einni þjóðaratkvæðagreiðslu. Ef ég fæ ekki mitt fram er ég hættur, farinn í fýlu og lagstur niðrí kjallara með eigin geðóþefjan, sejga þessir kallar með þjósti framan í þjóðina eins og hún sé fyrir þeim. Ég man ekki betur en Gylfi Magg hagfræðingur hafi haldið heljar barátturæðu á Austurvelli gegn ríkjandi valdhöfum og spilltri stjórnmálahugsun áður en hann varð ráðherra. Hafi Gylfi séð eitthvert ljós þegar hann stóð á pallinum hjá Herði Torfa og lét gamminn geysa, þá er næsta víst að hann hafi fljótlega uppúr því misst sjónina og dottið eins og blindur kettlingur ofaní brunn hinna daunillu vanahugmynda stjórnmálaaðalsins á Íslandi.

Gylfi: Stjórnin frá ef Icesave fellur

Aumingja kallarnir

Þeir gefast ekki upp þessir karlar þó að á móti blási. Enda er ekkert eðlilegra en menn sem eru með buxurnar á hælunum reyni að hífa uppum sig. Í tilviki Jón þessa Ásgeirs og hans líka, er hæpið að þeim takist að gyrða sig svo sómi sé að, þar eð brækurnar þeirra eru í slíkum tættlum að þeim tekst aldrei að hylja hroðann á sér með þeim. Auminga kallarnir.

Bjóða lítið í mikil verðmæti

Búrtík mígur utaní ljósastaur um hábjartan dag

Uppúr hádegi í dag sást til einnar af hinum sívinsælu búrtíkum annars stjórnarflokksins míga utaní ljósastaur við fjölfarna götu í Reykjavík.

 Nú þegar hafa risið upp harðar deilur milli manna um þetta snjalla uppátæki búrtíkurinnar.

Stuðningsmenn búrtíkurinnar eru á því, að með því að kasta af sér þvagi á umræddan ljósastaur, vilji hún sýna með góðu fordæmi hvernig frjálsbornir hundar fara að í landi sem fyrir hvern mun eiga uppá pallborðið í alþjóðasamfélaginu.

Andstæðingarnir halda því hinsvegar fram, að búrtíkin sé forhert kvikindi sem njóti þess að sýna fólki framá að hún og húsbændur hennar eigi allt og megi allt þessa stundina  og hagi sér því eins og búrtíkur stjórnarandstöðuforingjanna gerðu árum sama þegar þeir voru í stjórn.

Joly harðorð í garð Hollendinga

Gamli skunkurinn á Wild Pussycat

Það er meinlegur misskilningur, að Össur okkar hérna, hafi hitt þennan Davíð Miliband í dag. Hinsvegar átti Össur afar gagnlegar viðræður við roskinn karl á veitingahúsinu Wild Pussycat. Það mun hafa verið sá gamli sem trúði Össuri fyrir því að Bretar muni ekki beita sér gegn Íslandi, einfaldlega vegna þess að íslenskar kvensur hafi á sínum tíma, þ.e. stríðsárunum, verið sérlega eftirlátar bresku soldátum, sem hernámu Ísland. Því vinabragði muni bresk stjórnvöl ævinlega vera þakklát.

Og gamli skunkurinn á Wild Pussycat sagði Össuri utanríkisráðherra fleira: - Því takið þið ekki þessar helvítis Færeyjar ekki í ykkar vörslu, spurði hann, - og skítnýtið þær ykkur til farsældar? Þið gætuð gert þessa skerjabendu að alþjóðlegu hóruhúsi, spilavíti og péníngaþvottastöð, sem sagt: saurlifnaðarnýlendu sem úrkynjaðir íbúar ESB myndu flykkjast til, miljónum saman. Gangi þetta eftir vverðið þið búnir að endurreisa gömlu miljörðungana ykkar aftur eftir eitt og hálft ár.  

Með þennan fróðleik í farteskinu ráfaði Össur okkar á fund fjölmiðlunga og tilkynnti þeim, að Bretar muni ekki beita sér gegn Íslandi.

Bretar beita sér ekki gegn Íslandi

Sauður + naut = Sauðnaut = Búrtík

Og búrtík VG-eigendanna lætur ekki sitt eftir liggja í heimskupörunum og fer ótrauður í keppni við Þórunni Sveinbjarnardóttur um hvort þeirra sé meiri heimskingi og blábjáni. Það verður fróðlegt að sjá hvort ríkisstjórnarflokkarnir ætla að láta það eftir sér að leysast upp í einhverskonar ólympiuleika þar sem barist er um verðlaunasæti í keppni um fábjánalegustu yfirlýsingarnar varðandi Icesave, þjóðaratkvæðagreiðslu og forseta Íslands.

Ríkisstjórnin er starfsstjórn

Þórunn jafnvel vitlausari en Ásta Ragnheiður og Vigdís Hauks

Fyrrverandi umhverfisráðherra í hrunastjórn Gjeirs Haaarde og Ingbjargar Sólrúnar, frú Þórunn Sveinbjarnardóttir, alþingismaður á vegum Samfylkingarinnar, berar svo um munar heimsku sína með þeim ummælum, ,,að íslenskir skjósendur standi á milli þess að velja forsetann eða ríkisstjórnina." Ef svona gáfnafar er algengt á Alþingi íslendinga, þarf engann að undra hverenig komið er fyrir þjóðinni.

Það virðist að það hafa farið fram hjá vesalings utanríkisráðherranum fyrrverandi, að valið stendur um það hvort kjósendur samþykki eða synji því að íslenska ríkið gangi í ábyrg fyrir Icesave-skuldinar, en en ekki hvort ríkisstjórnin eða forsetinn segi af sér. Hvernig frú Þórunn hefur komist að hinu síðarnefnda er með öllu óskiljanlegt, en minnir þó einna helst á þegar vitfirringar fá þá flugu í höfuðið að halda, eftir atvikum, að þeir séu Adólf Hitler eða Jesús Kristur.

Það þarf ekki að ganga að því gruflandi, að kjörnir þingmenn sem láta heimsku á borð við þá sem Þórunn alþingismaður hefur látið frá sér fara í þetta sinn, ættu tafarlaust að segja af sér þingmennsku. Ég geri ráð fyrir, að það sé almenn krafa fólksins í landinu, að á Alþingi íslendinga eiga að sitja vitibornar verur en ekki blábjánar. 

Segir valið standa milli ríkisstjórnar og forseta