Þá eru þau orðið landlaus, buxnalaus og vitlaus eins og drykkjurútar af Klaustri

Nú er íllt í efni hjá henni Swandeesý okkar hérna úr Flokkseigendafélagi VG. Lengi var var það heitasta ósk þessa sérkennilega flokkseigendafélags að komast í ríkisstjórn og langheitasta ósk þess var að sjálfsögðu að komast sem fyrst í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum. Af þessari óstjórnlegu ríkisstjórnarþrá komu flokkseigendur sér upp frasanum að ,,þau væru í poletik til að hafa áhrif!", þó þau hafi hingað til verið það heiðarleg að láta þess í engu getið í hverju þessu áhrif væru eða hafi verið fólgin, enda hefir enginn maður séð þessi áhrif VG í einu eða neinu.

Svo kom að því að Flokkseigendur VG, sem eru í poletik til að hafa áhrif, náðu markmiði sínu og komust í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum og settust að á Hjáleigunni í túni Íhaldsins. Segir ekki meira af áhrifum Flokkeigenda VG á undirlægju akri Sjálfstæðisflokksins fyrr en í dag þegar Bjarniben gjörði sér hægt um vik og sparkaði Fokkseigendafélagi VG eins og hvurju öðru óþrifnaðarfé út úr ríkisstjórninni, án þess svo mikið sem að ýja að slíku einu orði við Swandeesý, sem nú er orðin formenni VG; ódámurinn kom bara æðandi eins og stormsveipur inn á Hjáleiguheimilið, hvar ráðherrar VG hafa hírst í meiningarleysi síðustu árin, reif þá eins og hunda upp á eyrunum og kastaði þeim út - ekki út um dyrnar heldur út um gluggann til að skömm þeirra væri sem mest.

Einkennilegust er þó sú fólska sem Bjarniben gjörði sig beran að í dag, en það var árás hans á gömlu Framsóknarmaddömuna, en hún fékk aldeilis að kenna á fautaskap hans. Bjarniben, sá armi götudrengur yfirstéttarinnar, gjörði árás á Framsóknarmaddömuna um leið og hann djöflaði VG görmunum út af Hjáleigunni, með þeim afleiðingum að Framsóknarmaddaman lærbrotnaði í látunum. Auk þess sprautaði Benarinn hlandfor úr Framsóknarfjóshaugnum með haugsugu inn í Framsóknarfjósið og veit enginn hvert ástand er þar á húskörlum og griðkonum gömlu Maddömunnar, en vísast er eitthvað af því fólki dautt nú þegar; þetta var nefnilega árás de la d´ísrael á Gaza. En þókt VG sé týnt og tröllum gefið og Flokkseigendurnir með öllu landlausir, buxnalausir og vitlausir eins og drykkjurútar af Klaustri, þá er svo komið fyrir Sjálfstæðisflokknum að hann er í bráðri útrýmingarhættu og með voðaverki Bjarnaben í dag aukast líkurnar á því að Sjálfstæðisflokkurinn verði lagður til hinstu hvílu sama dag og urðun VG fer fram og Valhöll og gamli Moggi verði gerð upp og seld hæstbjóðanda eins og illa hirt afsláttarhross, kannski einhverjum frá Kommúnistaflokki Kína eða jafnvel Erkidjöflinum sjálfum, Pútín fógeta í Kreml.   

Fundaði með Bjarna í gær

Slíkur er máttur andans að stjórnin er farin til Fjandans - já, fari hún vel

Þá er endemis stjórnaskepnan okkar sprungin og farin til Fjandans, gwöð friði sál hennar þókt sálarlaus hefi sannarlega verið. Vér gjörum ráð fyrir að flokksómyndirnar sem nú eiga fulltrúa á Alþingi fari ekki sömu leið og ríkisstjórnin er þegar farin, bjóði fram lista sína og og lifi kosningarnar af eða deyði að öðrum kosti. Reyndar erum við með flokka sem mættu alveg missa sín og trúlega verða dagar einhverra þeirra taldir á kjördag þegar búið verður að telja upp úr kjörkössunum í Borgarnesi og annars staðar.

Best væri að flokkar sem óneitanlega draga sterklega dám af skipulögðum glæpasamtökum hverfi á braut, að þjóðin gefi sér þá góðu gjöf að kjósa þá burt úr lífi sínu og þjóðarinnar. Svo eru þarna nokkur flokksgerpi í pöddulíki sem þrifnaður væri af að losna við af fóðrum, svo sem eins og Klausturflokkurinn sem kennir sig við hvítt hross og miðju en er í raun öfgahægriklíka; Flokkur fólksins með sinn hájarmandi lýðskrumara og útlendingaandúð á sér varla tilverurétt; nýfrjálshyggjubarnaflokkar Pírata og Viðreisnar eru þess eðlis að ekkert annað en öskuhaugarnar í eiga tilkall í þá. Samfylkingin hefir haft góðan byr í í skoðanakönnunum undanfarið, en sá góði byr hefir þó stöðvast og brátt slær í bakseglin og þessi hægrisinnaði þunnildis og ímyndaræðisflokkur fer að hrekjast til baka. VG er þegar komið í líkkistuna og Swandeesý, Álfheiður, Stenngrimur og Úlfar Þormóðs þegar búin að setja upp pípuhattana sína og þess albúin að bera hinn burtsofnaðra til urðunar.

Það er því ekki um auðugan garð að gresja fyrir kjósendur þegar þeir staulast að kjörborðinu næst ef ekki standa önnur nöfn á kjörseðlunum en nöfn alræmdra glæpaflokka, flokka poletiskra auðnuleysingja eða steindauðra flokka. Því miður verða kjósendur, ef að líkum lætur , peppaðir upp af samviskulausum og enn hugsjónalausari PR-stofum til að kjósa sömu óaldarflokka og gert hafa sig seka um þjónkun við auðvald, arðrán, glæpastarfsemi og afkáralega idjósku af heldur vandæðalegu tagi. Flokkarnir okkar, þessar átta leiðindaklíkur, sem starfa á Alþingi í dag, eru sama marki brenndir með að vilja hvergi halda sig nema innan ramma kapítalisma og auðvaldsþjóðskipulags í anda USA, ESB og NATO. Fólk talar um breytingar og segist vilja breytingar, spurningin er aðeins: Hvaða breytingar er fólkið að tala um? Er það tala um smávægilegar breytingar innan auðvaldrammana, eða hefur það í huga gagngerar breytingar á þjóðfélagsskipulaginu? Þið vitið væntanlega að það er einungis ein slík þjóðskipulagsbreyting boði? 

Ríkisstjórnin sprungin

Þá Indriði varð fyrir listrænum útblæstri, sem á sér engar hliðstæðu. Hrollvekja.

Fjandinn einn má vita hvar japanski leikstjórinn fékk innblástur sem varð til þess að hann sóðaði saman dæmalaust leiðinlegri kvikmynd, sem reynda er svo óhugnanlega leiðinleg að hún fékk ,,Gullna lundann" í verðlaun. Einhver sagði að leikstjóri þessi hefði ekki fengið neinn déskotans innblástur, hvorki í rassinn á sér né ofan í höfuðið, heldur hefði hann fengið útblástur, sem sé útblástur frá bifreið í þröngu bílastæðahúsi í Bankokk sem olli bölvaðri andnauð og eitrun í skynfærum hans. Að vísu leið leikstjórinn ekki alveg út af, en hann hafði ekki fyrr skriðið úr bílastæðishúsinu en hann hófst handa við leiðindin sem skiluðu honum að lokum ,,Gullna lundanum", hvorki meira né minna!

Þetta minnir á þegar Indriði Handreður fékk svona einhverskonar útblástur og ýmsar frumlegar og honum áður framandi hugmyndir fóru að sækja á heilabúið í honum. Fyrsta sjáanlega einkennið á breyttum forsendum í heila hans og hugsanagangi birtist með þeim hætti að hann skipaði eiginkonu sinni, sem þá var aðeins heitkona hans og sambýlingur, að fara úr buxunum og skónum og stíga ber neðan mittis út á strætið, en hann kæmi í humátt á eftir, enn naktari, með ljósbrúnt sárabindi eða teygjubindi, eða eitthvað í þá áttina, margvafið um sæðisranann á sér. Síðan mundu þau sýna heiminum fram á að vel væri hægt að gera dodo þókt leyndarlimurinn væri stórslasaður og liti fljótt á litið út eins og indverskur fakír með vefjarhött. Máría Borgargagn gekk að þessu boði ástmanns síns, og úti á strætinu urðu þau sér til óbætanlegrar skammar, því allt fór í handaskolum því við lá að brandurinn Handreðsins hengdist í íþróttatrafinu og samsvarandi tól Borgargagnsins skaðskemmdust af óæskilegum núningi við æfingarnar á malbikinu.

Næsta vers af hálfu Indriða Handreðs varð lýðum ljóst þegar hann birtist að morgni dags, árla mjök, með eina hroðalega kvengrýlu upp á arminn og tilsjáendur fengu sterkt á tilfinninguna að nú hefði þessi víðkunni ólánsmaður verið að halda framhjá sinni elskuðu Máríu Borgargagni með þessu líka tröllslega flagði sem sprangaði um á almannafæri í pínupilsi, nærbuxnalaus að sjálfsögðu, en að ofanverðu í margþæfðri og grútskítugri lopapeysu af enn skítugri trillukarli. Einhver gaf sig á tal við Handreðinn og spurði hvurnig honum dytti í hug að láta sjá sig með slíku óhræsi á sama tíma og börn væru á leið til skóla. Þetta hafði Handreðnum ekki dottið í hug og þá ekki heldur hinum íturvaxna og stórskorna kvenbelg sem með honum var í för. Enda fór nú svo að kvengrýlan þreif til mannsins er hafði ávarpað Indriða, hóf hann upp, að því er virtist til hymins, og kastaði honum undir bifreið sem þar kom aðvífandi. Fyrir verk sitt var konan dæmd í sex ára betrunarvist í ríkifangelsi, þar sem hún bætti um betur og hengdi einn fangavörðinn. Hún situr inni enn þann dag í dag og er ekki á leið út í frelsið. Svona birtist nú stundum réttlætið oss nútímafólki.

Eilíf hamingja hlaut Gullna lundann

Þeirra gamanmál minna á þurrafúa og nístandi kuldagjóstur

Sem kunnugt er þá eru flokkseigendur VG afar vandir að virðingu sinni þegar kemur að húmor og gamanmálum almennt. Þetta snilldarfólk er mjög fágað til orðs, og jafnvel æðis, og hlær aldrei nema eftir fyrirfram ákveðinni goggunarröð. Ef Stengrimur segir eitthvað í heyranda hljóði á VG fundi sem á að vera fyndið þá hlæja allir í kring hátt og snjallt, en ef Jón Jónsson verkamaður segir sama brandara á sama stað og sömu stund þá hlær enginn, en allir líta til Stengrims, Álfheiðar og Swandeesýjar til að kanna hvort óhætt sé að brosa út í annað að gamanmálum slordónans.

Á myndinni atarna, sem fylgir með frétt mbl.is af kjöri Swandeesýjar, gefur að líta Swandeesý sjálfa og varaformenni hennar, Mumu af Brúarlandi, svo ógurlega skellihlæjandi að það sést vel niður fyrir úf á þeim báðum. Hvað hefur verið sem kætt þau skötuhjúin, eða öllu heldur skötuselshjúin, svona afgerandi er ekki gott að segja, en sennilega þefir Stengrímur látið einhver óborganleg hnyttiyrði falla um bölvaðan skelmirinn hann Ögmund, því varla hefir Stengrimur verið að segja einhverja dónasögu af samherjum sínum eins og Þorsteini Má.

Varla hefir það þó verið Álfheiður Flokkseigandi Ingadóttir sem framkallaði þennan ofsahlátur Swandeesýjar og Mumu með spaugsömum munnsöfnuði, því Álfheiður Flokkseigandi er kvendi með öllu húmörslaust; fram af hennar vörum gengur aldrei neitt annað en tal sem minnir á fátt annað en þurrafúa og kuldagjóstur; ,,piff", ,,púff" eru hennar uppáhalds orð, ásamt: ,,ég á Flokkinn", ,,það er náumast gjótur á honum", auk þess sem hún á til að bölva lítilsháttar með fyrirlitlegu fussi og tauta ólundarlega: ,,skítur og rass". Þar með eru umræðuefni þessa fræga flokkseiganda upptalin.      

Svandís nýr formaður og Guðmundur varaformaður

Er ráðsmaðurinn Maddömunnar drukkinn í dag og verður hann líka fullur á morgun?

Það er naumast uppi títan á ráðsmanni gömlu og geggjuðu Framsóknarmaddömunnar í dag. Sennilega hefir einhver gefið karlskröggnum í staupinu og látið hann blaðra, - nú, eða hann hefir komist í aquavítið hjá Maddömunni sjálfri og stolið frá henni eins og einni hálfflösku og drukkið sig augafullan á bak við fjóshauginn mikla. En hvernig sem þetta hefir nú verið eða ekki verið, þá eru það mikil firn að einn volaður húskarl, þókt ráðsmaður sé að framsóknarfjóssnafnbót, skuli vera að delera með að ekki hafi komið til greina að Mumu litli, sem líka er framsóknardraugur, fengi forsætisráðherraembættið eftir að Katrín Jakkcó gafst upp á rólunum og gjörðist poletiskur flóttamaður.

En hvernig í ósköpunum getur ráðsmaður Maddömunnar í Framsóknarfjósinu lagt margfalda blessun sína yfir að gera jafn göróttan vafasemdagemsa að forsætisráðherra og Bjarnaben, sem er svartari en sjálf erfðasyndin við hliðina á Mumu litla Brúarlandsundri. En vér verðum að sjá gegnum fingur við ráðsmannsskömmina Framsóknarmaddömunnar að þessu sinni á þeirri forsendu að hann hafi verið drukkinn í dag, annað hvort af gjafabrennivíni eða þjófstolnu áquavíti, og því ekki verið sjálfrátt þegar hann tók upp á að svívirða Mumu litla, skensa hann og gjöra voðalega lítið úr honum með því að æpa yfir alþjóð að þeim stór-paurunum, Bjarnaben og ráðsmanninum, hafi þókt formaður VG svo fáránlega lítilfjörlegur að það væri blátt áfram hlægilegt að láta sér detta í hug að fá honum forsætisráðherrastólinn. Og aumingjarnir í VG átu þetta ofan í sig eins og súkkulaðihúðaðan kattarskít.

Ekki höfum vér, á þessari stundu, minnsta grun um hvort eitthvað verður runnið af rásmannstuskunni Framsóknarmaddömunnar á morgun, eða hvort hann mun birtast í morgunsárið moldfullur, talandi tungum, hreytandi drullu og móðgunum í Mumu og Swandeesý og sláandi um sig með þessu þokukennda bauli sem hann er svo frægur fyrir. Ef heldur sem horfir með ráðsmanninn verður gamla Maddaman að neyðast til að stinga honum undir pilsin sín, þar sem lyktin er hræðilegri en orð fá lýst, eða gefa hann Miðflokknum eða Viðreisn á vald. Það segir sig sjálf að ekki er hægt að hafa ráðsmann sem lætur sér sæma upp úr þurru að delera út um víðan völl og segja niðrandi brandara um vesalingana í VG sem hættir eru að bleyta smjörið og eiga ekkert annað eftir en að berja nestið sitt.   

Guðmundur kom ekki til greina sem forsætisráðherra

Boðar stofnun níunda hægriflokksins - enn einn varðhundur ríkjandi þjóðskipulags

Enn fjölgar hægriflokkunum á Íslandi og haldi áfram sem horfir verða þeir brátt óteljandi eins og hólarnir í Vatnsdal. Það er náttúrlega allt gott og blessað við það að hægrið sé að trosna upp í frumeindir, ef ekki væri þetta hræðilega framboð af kjöftugum lukkuriddurum og lýðskrumurum sem fylgir svona raðklofningi. Enn einn hægriflokkurinn innan ramma auðvaldsþjóðskipulagsins breytir nákvæmlega engu - ef kjósendur vilja raunverulega breytingar á samfélaginu verða þeir að stíga fram og berjast fyrir breyttu þjóðskipulagi, að öðrum kosti gerist ekki neitt. 

Og ekki vantar hinar frumlegu nafngiftir á flokka hægrisins: Við höfum öfgafullan hægriflokk sem kallar sig Miðflokk; últrahægriflokk undir nafninu Viðreisn; afdankaðir lýðskrumarar fullir með útlendingaandúð heita Flokkur ,,fólksins"; hópur kengruglaðra nýfrjálshyggjukverúlanta af yngri kynslóð, vel hægri sinnaðra, kennir sig við ,,Pírata", sem sé sjóræningja; ekki skulum við heldur gleyma þeim mjög hægrisinnaða flokki loddara og hræsnara sem gengur undir nafninu Samfylking og hefur lengi gengið um ljúgandi því að fólk að sá flokkur samanstandi af ,,jafnaðarmönnum" og ,,sosialdemokrötum"; loks er það hin þríeina og óheiðarlega ríkisstjórn enn annarra róttækra hægrimanna, sem inniheldur skipulögð glæpasamtök og einn sérlega óheiðarlegan flokk tækifærissinna sem þyrstir mjög i borgaraleg völd og snobbsamsæti með burgeisum, auðlindaþjófum og fjárglæframönnum, þetta óféti er svo ósvífið að kalla sig ,,Vinstrihreyfingu" þótt hvergi örli á vinstrimennsku, hvað þá sósíalisma, þar innan dyra.

Þetta er nú ástandið í pólitíkinni á Íslandi. Það eru átta hægri flokkar á Alþingi, átta flokkar sem dag hvern sverja kapítalismanum, auðvaldinu og arðræningjunum, hollustu sína og verja þjóðskipulag kapítalistanna, heimsvaldasinna og ójöfnuðar með kjafti og klóm. Á Alþingi Íslendinga er engin stjórnmálaflokkur sem helgar baráttu sína gjörbreyttu þjóðskipulagi, enginn þeirra er einusinni hlynntur lítilháttar breyttu þjóðskipulagi, allt þeirra hjakk, meðvikni og varðahundahlutverk miðar að óbreyttu þjóðskipulagi með skattsvikum, mansali, stafsþrælaleigum fyrir ,,atvinnulífið", auðlindaþjófum og fjárglæframönnum sem víla ekki fyrir sér að leggja bankakerfi þjóðar sinnar á hliðina við og við eftir að hafa stolið öllu steini léttara innan úr þeim. 

Arnar Þór stofnar nýjan stjórnmálaflokk

Jólatré skýtur tundurskutli í rassinn á hvalveiðiséníum

Þá hefir nú blessað Jólatréð aldeilis gert í nytina sína og reitt æðri máttarvöld til reiði með vanhugsuðum flumbrugangi sínum á fundi Alþjóða hvalveiðiráðsins. Að sögn hins burtrekna ráðherra Nonnýboy Gunnarssyni, sem svindlaði sér, eins og sönnum Sjálfstæðisflokksmanni sæmir, inn á fund hvalveiðiráðsins, þá skipaði Jólatréð sendinefnd sinni, harðri hendi, að segja sig frá bandalagi hvaladrepandi þjóða á þessum fundi. Svona ofboðsleg aðför að Kristjáni Loftssyni virkar náttúrlega eins og skutli hafi verið skotið úr fallstykki beint í rassinn á forustumönnum samstarfsflokka Jólatrésins og mun nú skammt að bíða þess að hefnt verið fyrir þennan óleik af fullum þunga og engu eirt.

Nú ber að líta til þess í sambandi við lúalega aðför sjávarútvegsráðherra að Stjána í Hvalnum, að flokkur ráðherra á í mesta basli og verður að berjast fyrir lífi sínu fram að kosningum ef ekki á illa að fara og hann þurrkist blátt áfram út af þingi. Vér höfum heyrt ekki minni spámenni en Swadeesý sjálfa og Mumu litla frá Brúarlandi, sem líka eru ráðherrar eins og Jólatréð, tala um nauðsyn VG að leita að meintum rótum sínum og skerpa á áherslum, eins og það heitir á fagmáli efrimillistéttarfémínísta og ekkisosialista. Liður í þeirri leit flokkseigenda VG að rótum og áherslum er meðal annars vitaskuld fólgin í því að ráðast á Stjána Lofts, Nonnýboy og hvalasamfélagið og úthýsa þeim úr félagsskap góðra hvalveiðimanna í Alþjóða hvalveiðiráðinu.

Þegar hér er komið sögu ríður mest á hvurt framhaldið verður. Gera verður ráð fyrir því að Nonnýboy safni liði og láti kné fylgja kviði og sparki öllum Jólatrjám, Swandeesýum og Brúarlandsundrum út úr stjórnarráðinu og hlutist til um að slíkur fénaður verði færður í böndum upp í óbyggðir og komið þar fyrir innan mannheldrar girðingar. Með öðrum orðum: Nonnýboy mun krefjast þess í nafni Mammóns, allra samherja og hinnar heilögu græðgi, að Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarmaddaman segi sig úr lögum við brjálæðingana og heimskingjana í VG og slíti ríkisstjórnarsamstarfinu við það fólk tafarlaust og sæki sér í staðinn liðstyrk hjá Sigmundi Davíð og frú Sæland, sem bæði eru að góðu kunn fyrir lýðskrum og skynsemishyggju, jafnvel skynsemiskristindóm.

„Gert í andstöðu við forystumenn samstarfsflokkanna“

Enn einn lukkuriddari skynsemishyggjunnar gengur í stjórnmálaflokk

Þá er kominn til skjalanna í Samfylkingunni náungi sem telur sig rétt sloppinn undan hrammi réttvísinnar í frægu ,,byrlunarmáli". Það kom sem sé fram í fjölmiðlum í gær, að lögregluyfirvöldin nenntu ekki að standa í því lengur að rannsaka hvurjir byrluðu ölvuðum skipstjóra ólyfjan og stálu af honum símanum og afrituðu innhald hans til að selja krassandi og skemmtilegar ,,fréttir" af skipstjóranum og stórfyrirtæki einu norður í landi. Þar með hélt fyrrnefndur náungi að hann væri sloppinn og yfir honum vofði ekki lengur vist á Hrauninu upp á vatn og brauð og þar með væri tímabært fyrir orðlagðan lukkuriddara eins og hann að skrá sig í Samfylkinguna því Fjandinn hafði hvíslað að honum að þaðan væri auðveldasta leiðin fyrir stórmenni af hans tagi inn á Alþingi.

En þá kemur jafnframt í ljós að skipstjórinn, sjálft fórnarlamb byrlunarinnar, er aldeilis ekki af baki dottinn og ætlar áfram með sitt mál þó svo lögregluyfirvöldin séu lögst á hliðina eins og einhver hafi byrlað þeim einhvern lamandi óþverra. Þessi ákvörðun skipstjórans getur að sjálfsögðu endað með því að lukkuriddarinn knái, sem er nýgenginn í Samfylkinguna og er sérlega mikill skynsemishyggjumaður eins og Sigmundur Davíð og Beggó, fari þegar öll kurl koma til grafar eftir sem áður í tukthúsið, þar sem hann verður barinn og látinn hírast í ómálaðri, gluggalausri og óupphitaðri herbergisskonsu þar sem einu húsgögnin eru skítug flatsæng og afgamall koppur, fjölmargra glæpamanna hland- og kúkvanur, fyrir fangann til notkunar þegar hann þarf erinda sinna.

Þetta lítur því alls ekki vel út fyrir lukkuriddarann hugumstóra því draumur hans um upphefð í formi alþingismennsku og ráðherradóms gæti breyst í niðurlægjandi fangavist með hroðalegum glæpamönnum og misyndissálum, ef skipstjórinn hefur sitt fram og fær sannað á hinn nýútsprungna lukkuriddara að hann sé einn helvískur bölvaður byrlari og símaþjófur. Það getur svo sannarlega brugðið til beggja vona í lífi náungans, lukkuriddarans og skynsemishyggjumannsins, sem ætlar sér á þing fyrir skynsemishyggjuflokk prinsessunnar úr Kvikubanka fínifólksins. Við verðum samt að vona að karluglan fá um það er lýkur makleg málagjöld og fái lausnina annað hvort greidda í því að velta sér um hrygg á skítugu fangelsisgólfinu eða verma síþykknandi bakhluta sinn í ráðherrastóli sem hæfir lukkuriddara af hans tegund.  

Þórður Snær í Samfylkinguna

Heimsmeistari í athyglissýki og tómhyggju kveður sér hljóðs meðal braskara

Annað er varla viðeigandi í þessari stöðu en að óska Viðreisnarflokknum til hamingju með að hafa hreppt til liðs við sig athyglissjúkasta manngarm landsins, sjálft Jon Gnarr. Jon Gnarr, sem líka gæti allt eins heitið Jon Kurr eða Jon Berr, eða bara Hnerr, er einstakur happafengur fyrir Viðreisn, sem er flokkur sem frægastur er fyrir að stíga ekki í vitið, en hvort meðalgreindin í flokknum hefir aukist með tilkomu Jons skal ósagt látið, nema hvað það er ósköpin öll ólíklegt.

Einhverju sinni stofnaði Gnarrið sér einkastjórnmálaflokk með sínum líkum og bauð fram í borgarstjórnarkosningum í Reykjavík. Um þær mundir voru kjósendur í Reykjavík afar ráðvilltir og heimskir, eða eins og Daninn segir: ,,Helt gal í hoved", og tóku því flokksskrímsli Gnarrsins fagnandi og kusu Jon sjálfan og fimm aðra af listanum til að stjórna borginni sinni. Þegar inn í borgarstjórnina kom tók Dagur nokkur B. Eggertsson á móti þeim og át þá í einum hvelli á stundinni. Efir það fór Dagurinn með hin sex atkvæði Gnarrflokksins eins og honum sýndist; það var engu líkara en kallrassgatið hefði þinglýst eignarhald á þessum Gnarrgreyjum og brúkað þau að vild.

En borgarbúar voru fljótir að fá ógéð á Joni Gnarr borgarstjóra og flokki hans, þannig að Gnarrið mátti hafa sig á brott með skottið milli lappanna. Svo skaut þessum heimsmeistara í athyglissýki og tómhyggju upp kollinum í vor, þá sem frambjóðanda til embættis forseta Íslands. Jú, einhver tómhyggjubörn urðu til að svara kalli Gnarrsins og kjósa það, en þjóðin sem slík hafði ekki meiri áhuga á honum en geldum spólirokk af nautgripakyni og vilji ekki sjá svona endemis apparat á Bessastaði - sem vonlegt var. Og nú með haustinu er þetta komið aftur af stað og kveðst vilja á þing með Thorgerði 7h Katrínu og þeim hinum í braskaragengi Viðreisnar. Það er ekki nema von að þjóðin sé farin að hrista höfuðið í sífellu yfir síhrakandi andlegu atgervi og vitsmunum alþingismann, sem þessi sama þjóð hefir á samviskunni að hafa kosið.

Jón: 70% Viðreisnarmaður samkvæmt kosningaprófi

Nú verða liðsmenn Sósíalistaflokksins að vanda sig sérstaklega vel

Það er fagnaðarefni að Sanna Magdalena skuli hafa ákveðið að gefa kost á sér í framboð við næstu alþingiskosningar. Hún verður þá væntanlega í fyrsta sæti í öðru hvoru Reykjavíkurkjördæmanna og mun eflaust ná góðri kosningu. En það þarf fleiri góða einstaklinga í framboð fyrir Sósíalistaflokkinn og það þarf fleira að koma til en að Sanna gefi kost á sér.

Það sem Sósíalistaflokkurinn ætti að gera að forgangsmáli hjá sér núna er að virkja fólk í öllum kjördæmum, stofna kjördæmisráð sem sjái um að fá fólk á lista og annist það sem við kemur framboðsmálum hjá sér. Við síðustu alþingiskosningar bauð Sósíalistaflokkurinn fram í öllum kjördæmum landsins, en því miður var þá staðið að framboðsmálum af algjöru fúski og kunnáttuleysi, að ég ekki segi hroka og yfirlæti ; val á framboðslistum var miðstýrt úr einum rassvasa í Bolholti og kjósendur úti í kjördæmunum sjálfum ekki á neinn hátt hafðir með í ráðum. En ef til vill var ekki ætlast til neins árangurs af helstu ráðamönnum flokksins í alþingiskosningunum 2021, ég veit það ekki, en ekki kæmi á óvart þótt svo hafi verið.

Að því gefnu að Sanna verði í fyrsta sæti Sósíalistaflokksins í öðru Reykjavíkurkjördæmanna, þá ætti varla annað að koma til greina en að Sólveig Anna Jónsdóttir, formaður Eflingar, leiði lista flokksins í hinu Reykjavíkurkjördæminu. Það verður skilyrðislaust að tefla sterkasta fólkinu fram að þessu sinni. Í augnabliki er vinna kosningastjórnar Sósíalistaflokksins varla komin á það stig að tímabært sé að nefna önnur oddvitaefni. Hins vegar er alveg ljóst, að nú verða liðsmenn Sósíalistaflokksins að vanda störf sín sérstaklega vel og hrapa ekki að ákvörðunum.   

Sanna borgarfulltrúi vill á þing